Prof. Dr. Mehmet Tokdemir de şöyle bir örnek veriyor: "Bazı an-
neler olayı kabul edilemez ve ifşa edilmesi gereken bir olay gibi gö-
rürken, bazı anneler de'Çocuk yanlış anlamıştır, kocam böyle bir şey
yapmamıştır. O, onu sevmiştir, dokunmuştur. Masum bir şeydir' di-
yerek eşini ya da erkek kardeşini savunabiliyor. Mesela ilginç bir va-
ka anlatayım. İstismara uğrayan çocuğun annesi kardeşini, yani ço-
cuğun dayısını savunuyordu.'Niye savunuyorsun'diye sorduğumda
'Dayısı çok iyi bir insan, böyle bir şey yapmaz. Bu kız kötü'demişti.
Üstelik olay tecavüzdü. O çocuk öz kızıydı kadının. Ve kadın kendi kı-
zı için'Rüya görüyor bu. Buna cinler, üç harfliler musallat olmuş, böy-
le bir şey yok' demişti."
Kız daha ileriye gidemezdi
She could no further go.
"İnsanlar özgür doğsalardı, özgür olmayı sürdürdük
leri sürece, iyiliğe ya da kötülüğe dair hiçbir kavram
geliştirmezlerdi. Aslında iyi ile kötünün, faydalının ve
zararlının, yani tattığımız neşe ve kederin dışında
Hayır ve Şer yoktur. Ama keder, şeyler hakkındaki
'uygun olmayan' bir bilgiden ayrılmaz. Şeylerin zo
runluluğunu bilip tanıyan biri bundan asla kederlen
mez; dünyanın yetkin olmak için kendi keyiflerine uy
gun olması gerektiğini düşünenlerin yaptığı gibi ger
çeğe kızmanın yeri yoktur. Gerçeği zorunluluğuyla ta
nıyan biri, görünüşte en korkunç bir gerçek söz konusu
olsa bile, böylece bundan bir doyuma erişir: Hiç de
ğilse ne olup bittiğinin biraz farkına varır. Özgür, yani
aklın kılavuzluğunda yaşayan biri demek ki hiçbir ke
der duymayacak ve hiçbir Hayır ve Şer kavramı oluş
turmayacaktır. Ama bu elbette imkânsızdır ve yalnızca
ideal bir durumdur: Biz hayalgücümüze bağımlı kalı
rız ve varoluşumuzun bir kısmını gözler açık rüya gö
rerek geçiririz."
Sayfa 162Kitabı okudu
Jin go sterk a li sere min va ke
Zilam go ji xe sterk li ser sere tene
Gölge
"Biricik sevgilim, bu benim vasiyetimdir. Başka maddi var-
lıklar için yapılıyor da, neden kalbin hazineleri için de vasiyet
hazırlanmasın? Aşkım benim bütün varlığım değil mi? Burada
sadece aşkımla ilgitenrnek istiyorum: O senin Clemence'ının
yegane hazinesi oldu, ölürken de sana bırakacağı tek şey. Jules,
hala seviliyorum, mutlu
