Aşırı Açgözlülük ve Hırs'ın Zararları
𝐺𝐼𝑅𝐼𝑆
John Steinbeck gerçeklik konusunda müthiş bir yazar. Bu romanın farklı bir adı olsaydı; "İnsanı erdemsizleştiren açgözlülüğün hikâyesi" denilebilirdi.
İnci, Steinbeck'in, konusunu Meksika kıyılarında yaşayan yoksul bir inci avcısının yaşamından aldığı uzun bir hikâyedir. Yoksul inci avcısı, denizin derinliklerinde kısmetini ararken olağanüstü güzellikte ve kocaman bir parça bulur. Bulduğu inci bir servet değerindedir. Ne var ki söz konusu servete daha kavuşmadan, çevresinde gelişen olaylar yön değiştirecek, herkes bir biçimde bu inciyi elde etmenin yolunu arayacaktır. İnci'ye. Daha sonra tekrar okuyacağım. Çevirdiği için 
Belkıs Çorakçı Dişbudak' teşekkürlerimi sunuyorum. Çok akıcı bir şekilde çevirmiş. Daha sonra 
Tomris Uyar'ın da çevirisini okurum.
𝑌𝐴𝑍𝐴𝑅 𝐻𝐴𝐾𝐾𝐼𝑁𝐷𝐴
John Steinbeck, babası Prusya, annesi ise İrlanda göçmeni ırgat bir ailenin çocuğu olarak, 1902 yılında California'run Salinas kentinde doğdu. Çocukluk ve ilk gençlik yılları boyunca okul dışındaki zamanını Salinas Vadisi'ndeki çiftliklerde çalışarak geçirdi. Eserlerinin çoğunda da mekan olarak burayı seçti. Erken yaşlarda yazar olmaya karar veren Steinbeck, 1919'da girdiği Stanford Üniversitesi'nde yalnızca yazarlığına katkısı olacağını düşündüğü derslere katıldı. Öğrenimini sürdürdüğü altı yıl boyunca tezgahtarlık, ırgatlık, marangozluk, laborantlık, boyacılık, kapıcılık gibi pek çok işte çalıştı. Steinbeck'in ilk romanlarından başlayarak emekçilerin yaşam koşullarını ve ilişkilerini başarıyla yansıtabilmesinde bu yaşam deneyimi etkili oldu. Üniversiteyi bıraktıktan sonra New York'a giderek gazetecilik yapmayı denedi ancak yazılarının büyük kısmını yayımlatmayı başaramayarak California'ya döndü. İlk romanı 
Altın Kupa (1929) fazla ilgi görmedi. Yazarlık yeteneği 1935 yılında 
Yukarı Mahalle 'nin yayımlanmasının ardından dikkat çekti. Bu eserini her biri klasik sayılan 
Bitmeyen Kavga (1936), 
Fareler ve İnsanlar (1937) ve Pulitzer Ödülü kazanan 
Gazap Üzümleri (1939) takip etti. Kitaplarında işçi sınıfının gündelik ilişkilerini, yaşam koşullarını ve mücadelelerini, döneminin ve çağımızın en temel toplumsal meselelerini tüm insani ayrıntılarıyla resmetti. 
Sardalye Sokağı , 
Cennetin Doğusu , 
Al Midilli ve daha pek çok başyapıt veren yazar 1962 yılında edebiyata katkılarından dolayı Nobel Edebiyat Ödülü ile onurlandırıldı. Eserleri edebi değerleri kadar güncellikleriyle de övgü alan ve birçoğu sinemaya uyarlanan Steinbeck, 1968 yılında öldü.
𝐼𝑁𝐶𝐸𝐿𝐸𝑀𝐸𝑀
UYARI AZICIK SPOİLER OLACAK
Bir sabah Meksika'lı adı Kino olan fakir bir inci avcısının Coyotito adlı bebeğini akrep sokar bu nedenle, doktora tedavi ettirmek için doktorun yanına gider lakin doktor onların parasız olduğunu görünce;
"Böcek sokmuş garip kızılderilileri iyileştirmekten başka yapacak işim yok mu benim? Doktorum ben, baytar değilim ki." Der [Syf 17]
Daha sonra karısı yosun ile çocuğa ilaç yapmaya çalışır burada da Juana;
...saygınlığı yoktu bu ilacın. Çünkü ilkeldi ve bedavaydı... [Syf 21]
Der. Gel gelelim bu alıntıları neden anlattım. Toplumsal farkı çok güzel bir şekilde anlatmış bizlere John Steinbeck bu kısa romanında zengin ve fakir arasındaki uçurumu, insanların açgözlülüğünü, batıl inançlarını, hırslarını etkileyici bir dille anlatıyor. Daha sonra Kino karısı ile birlikte kano'ya binip inci avına çıkıyor. Mucizevi bir şekilde ne hikmetse denize ilk dalışında büyük bir inci buluyor. Bu benzersiz incinin hikayesi kasaba içinde hızla yayılıyor ve olaylar bu çok değerli inci etrafında gelişmeye başlıyor. "Ben doktorum, veteriner değil." Diyen bunak doktor, incinin bulunmasından sonra fakir yerlinin ayağına kadar giderek bebeğini tedavi etmeye çalışıyor. Sonra gece biri evlerine giriyor ama göremiyor Kino. Sabah abisi ile inci tüccarlarına gidiyor. İnci tüccarlarının aralarında anlaşıp fakir halkın denizden çıkarttığı incilere değerinin çok altında fiyat vererek haksız kazanç elde etmeleri, insanların para hırsı için neler yapabileceklerini gözler önüne seriyor. John Steinbeck'in sade anlatım tarzıyla insanların hırslarının sınırsız olduğunu ve hırslarına yenik düşerek diğer insanlara, özellikle güçleriyle ezebilecekleri insanlara karşı ne kadar acımasız olabileceklerini anlatıyor bizlere. Romanı okurken bu durumun zamandan bağımsız bir durum olduğunu ve belki de insanlık tarihinin başlangıcından beri değişmeden günümüzde de devam ettiğini düşünmeden edemiyoruz.
Daha sonra daha iyi alıcılar bulabileceğini düşünen Kino. Evine dönüp karısı ile beraber ilk ışıkta yolculuğa çıkma planı yapar. Kader de o ya inci beraberinde huzursuzluk da getirdiğine inanılır. Juana o inciyi kırmak ve yok etmek ister. Lakin Kino o incide çocuğunun geleceğini, karısının gelinlikli halini kendilerine artık yeni kıyafet almış halini ve kendini tüfekli görür. Bir furyaya kapılmıştır. Açgözlülüğün mü desem yoksa fakirliğin gözü kör olsun mu desem.
Daha sonra onları korkunç şeyler bekler, evlerinden olurlar. Bur grup onların evini yakmıştır. Juana hemen Coyotito'yu alır lakin kano'ları kırılmıştır. Evlerinin alevlerini görenler uğursuzluk olarak nitelendirir. Kino abisinin evine sığınır. Sonra ondan gece yola çıkacağını söyler. Daha sonra çıkarlar ve onların peşinden biri tüfekli 3 adam belirir. Daha sonra da Kino birini halledip diğerlerini tüfek ile vurur. O anda korkunç bir çığlık duyar. . . Artık inci kirlenmiştir, artık gri, kül rengindedir. Köye geri döner o karısı Juana ve olmayan çocuğu Coyotito... Onu yeşil denizin dibine atar. Ve artık incinin türküsü bitmiştir.
Ne garip değil mi umudun var olması gereken yerde kursakta kalması. İnsanların içinde kıskançlık, açgözlülük, kibirlik, oburluk gibi kötü şeyler barındırması yüzünden umutların tükenmesi. Juana'ya çok üzülmüştüm biricik çocuğunu kollarında kaybetti.
·
1 artı 1'leme
·84 görüntüleme
Güzel bir inceleme olmuş, ben de okumuştum. 📗😌
Teşekkür ederim 🌿. İlerde tekrar okumayı düşünüyorum. İnsanın düşüncelerini gerçekliğiyle çok güzel özletiyor John Steinbeck
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.