hûn bi xêr hatin ey şervan
li ser seran li ser çavan
kerem bikin werin meydanê
em bi hev re bigirin govend û dîlanê
ji bo azadiya gelan
bila biherike xwîn û xwêdan
Gava li kêleka mirovî yekî ku ji mirinê mezintir hebe wê çaxê tu şerr û ceng û herb nikare çavê mirovî bitirsîne, gava li kêleka mirovî yekî ku ji mirinê mezintir hebe wê çaxê şerr govend e, ceng henek e, herb lîstikek e...
çîyaye bêxêr
di her berbangê de
silavek şermok derdixe ji pêsîra xwe
û ramûsanek ji dil dişîne ji cûdî re
ne keştiya nuh hewandibû bêxêr
ne jî bûbû stargeh ji şoreşgerekî re
keştî bi bayê jiyanê herikîbû cûdî
gerîla bi evînek azad meşiyabû
jiyanê li ser vî çiyayî jîn da
jiyan li vir hat dorpêçkirin
li vir birîndar bû
lê dîsa
û careke din
jiyanê li ser vê axê birînên xwe kewandin
û careke din kulîlk veda azadî
li vir
li cûdî
li botan
û dê careke din govend were girêdan
li vir
li Kurdistanê
di demsalek biharê de
di rojek Newrozê de...
Dinya xemilî bû
Cil û bergên rengîn, def û zirneyên dengîn
Keç û lawîn bengîn, hemû li govendê bûn
Ew... di nav xwîdanê de, bi dilekî germ
Ew li serê govendê bû
Çoş li ser dil, ken li ser rû
Serbest, azad, kefxwes, serfiraz
Ew govenkêşê dîlanê bû
Govend bû
Ji rojên bihurî govend bi bîrê hatibû
Ji salên unîwersîtê destpêka havîneke gewher bû
Li gund, li kêleka çemê Firat, li bin darên gûzan
Dawet û dilan li dar bû
Dinya mîna mehfûreke rengîn a Kurdî xweş
Mîna destaneke kevnar geş bû
Navê yekê Serbestî ye
Bejna wê zirav e, ji şaxa takrihanê
Navê ya dî Serxwebûn e
Lamên di hinarîkan
Sorgul in di berfa zozanên Şerefdîna
Di nîveka zivistanê.
Gava têkoşerên ronahiyê dikevin govendê
Ew di milê wan de
Dikişînin serê dîlanê.
"Ax li min Yadê..."
Bi deng re, wî xwe ji pencerê vekişandin
Ji erdê, xwe bi oda din gihand
Deng, dengê hevala wan, hogira jiyana wan bû
Çavên wê yên reş mîna çavên xezalan vekirî
Devê wê bi ken bû
Ruhsitîn li ber serê wê li govendê bû
Porê wê belavbûyî, stûyê wê gola xwînê bû
Wî serê wê danî ser çoka xwe
Pişta xwe vekir, li stûyê wê bada
Bi destan porê wê mist da
Bîstekê, bêdeng çavê wî li ser çavên xezalan ma
Çend dilop hêstir ji çavên wî ber bi jêr bû
Û ew giriya
Di bin barana guleyan de ew giriya...
Bi xêr hatî tu Newroz sersala me kurdan î
Dilê min her li gel te hêja û sergiran î.
Ji çavên te xuya ne dibînim rûgirîn î,
Teqez tu jî wekî min pir êş û dilbirîn î.
Em dê kînga xilas bin ji zîneta neyaran?
Newroza xwe vejînin di destpêka baharan
Ma têr nakin ev şaşî? divê em jê şiyar bin,
Tev bi ramanek xweser bo şûreşê li kar bin
Wek Kawayê hesinker bervaneke xwe rakin,
Rabin bi şûreşê xurt pergala wan bela kin.
Welatê xwe bistînin tê de bijîn serfiraz,
Hemi aza bextiyar, dewlemend û belengaz.
Hînga hêja ye Newroz bimîn sersala kurdan,
Bi kêf û saz û govend vejînin li Kurdistan.