. . . PUSLU KITALAR ATLASI . . .
Hayal mi gerçek?
Gerçek mi hayal?
İkisi de mi gerçek?
İkisi de mi hayal? . . .
Hem gerçeği hem hayali muallakta bırakan bir obsesif şüphenin romanı:
Puslu Kıtalar Atlası
Eflâtunî bir girdap içinde büyük daireler çize çize derinlere doğru efsunlanmış ve yarı-anestezik bir halde duhul ederken birden son sayfaya gelmemle birlikte geceyarısının bir kör
GECEYE ÖVGÜ (Yaşam gecenin konusudur)
Gece, düzen güçleri uykudadır. Bürokrasi, askeriye, okullar, polis, kısacası yaşamımızı düzenleyen tüm güçler uykudadır; sokakta devriye gezen nöbetçi polis dışında. Askerler de hepimizden önce yatağa girerler. Dünyanın bu en baskıcı kurumunun mensupları, en erken yatanlardır aynı zamanda. Aslında, tüm totaliter kurumlarda, daha doğrusu tüm
"Sahilde bir dalganın kıyıya çarptığını, küçüldüğünüve ardından okyanusa geri döndüğünü hiç izledin mi? Kuma çarptığında yoğunluğu ve gücü kuvvetlidir ama denize geri döndüğünde o kadar güçlü görünmez. Duygular ve dalgalar, birbirlerine çok benzerdir. Bazı duygular, dalgalar gibi güçlüdür ve bazıları zayıftır. Yoğunluklarına bakmaksızın, bir doğru hiç değişmez- tıpkı dalgalar gibi düşünceler de denize geri dönüş yolunu bulur."
