Defolu Çıkmış Hayat
"Paranın sultası düştükçe
Düştükçe aşka, ışığa ve şarkıya
Her şey hızla ayrışmakta
Üstelik gün ortası, ışıkta!"
Yılmaz Odabaşı
hadi dertleşelim
Bu zamana kadar şidde₺ mağduru olan veya t@ciz vs gibi şeyler uğrayıp konuşamayan kadınlara içten içe sinirlenirdim. Tâ ki geçen yaza kadar..
Neden söylemiyorlar, neden konuşmuyorlar, neden hiçbir yere gitmiyorlar (polis, kadın sığınma evleri vs.) ama insanın bir şeyleri anlamak için yaşaması gerekiyor. Mesela; neden konuşmuyor, neden yardım istemiyor, neden derdini anlatmıyor... Yaşayınca anlıyorsunuz. Anlatamıyorsun ki, nasıl anlatacaksın, ne diyeceksin? Toplumun büyük kesiminde, sen bir şey yapmışsındır, algısı yok mu zaten. Kime anlatacaksın derdini?
Yazın ortası, hava çok güzel. Diyorsun kendi kendine ev yakın zaten, yürüyeyim bu gün binmeyeyim otobüse. Yürüyorsun kulağında kulaklıklarınla. Sonra arkanda birisinin varlığını hissediyorsun. Dönüyorsun bakıyorsun, 20-25 yaşlarında bir erkek. Yol tek yön, aynı yere gideceğizdir diyorsun. Sonra onun sana yaklaştığını hissediyorsun. Hızlanıyorsun, seninle beraber hızlanıyor. Önüne geçsin diye yavaşlıyorsun, seninle beraber yavaşlıyor. Birilerini arıyorsun yanlız olmadığını bilsin diye. Etki etmiyor. Sonra sana kabuslarına konu olan o cümleyi söylüyor, merak etme ısırmam.
Belki başkasına hafif bir cümle gibi geliyor ama sende o kadar büyük yaralar bırakıyor ki. Bağırarak ağlamak istiyorsun, nefesin daralıyor, bacakların seni taşımıyor, ellerin titriyor. Gözlerinde yaşlar aka aka eve gidiyorsun ve susuyorsun çünkü anlatamıyorsun ki.
En başta da dediğim gibi insanların bir şeyleri anlaması için yaşaması gerekiyor, ben yaşadım anladım.
(Hikâye)
Aynalar Odası
Ben sirkler yalnızca çizgifilmlerde olur sanırdım hep, ve en çok aynalar odasına ilgi duyardım. Sadece çizgifilmlerde olmadığını da bir kaç gün önce evimin yüz metre kadar ilerisindeki pazar yerine üç beş günlüğüne açılan bir sirkle öğrendim. Tabi ya! Unutuyordum, evvela kendimi tanıtmalıydım. Kendimi tanıtmalıydım diyorum fakat bu
Oruç tutunuz, sıhhat bulunuz.
Eyyâm-ı biyd (aydınlık günler) orucu
Eyyâm-ı biyd (aydınlık günler) ayın en parlak olduğu hicri ayların 13, 14 ve 15. geceleridir.
(bkz. Buhârî, Savm, 60; Nesâî, Sıyâm, 84 [2432]).
Ay bu gecelerde tam olarak göründüğü ve geceleri her zamankinden daha çok aydınlattığı için bu isim verilmiştir. Resûlullah (s.a.s.), her ayın bu günlerinde oruç tutmayı tavsiye etmiş.
(Ebû Dâvûd, Savm, 68 [2449]; Tirmizî, Savm, 54 [761])
O günlerde oruç tutmanın senenin tüm günlerini oruçlu geçirmek gibi olduğunu belirtmiştir
(Ebû Dâvûd, Savm, 68 [2449]; İbn Mâce, Sıyâm, 29 [1707]).
Hicri bir ayın başı ortası ve sonundan bir gün oruç tutan, o ayı oruç tutmuş gibi sevap kazanır müjdesine bu kadar kolay mazhar olabiliriz 🌿
Küçədə yerimək qaydaları
1. Küçədə yeriyəndə başınızı qaldırın. Əgər başıaşağı yerisəniz, başqa piyadalarla toqquşa bilərsiniz.
2. Yeriyəndə əllərinizi çox yelləməyin. Tünlük olan yerlərdə belə etsəniz, əlləriniz başqa adamlara toxuna bilər. Ona görə çalışın, əllərinizi yanınızda saxlayasınız. Əgər cibiniz varsa, yaxşı olar ki, əllərinizi cibinizə salasınız.
3.
Erkendir her ölüm, sevdiğini uğurlarken buralardan.
başlangıcı olup sonsuza uzanan tek şey zamandır. ve geriye kalan herşey, onun içinde kaybolmaya mahkumdur, biliyorsun.
bunu tahmin etmemişsin işte, hiç böylesi aklına gelmemiş. düşlemiş miydin? böyle birşeyi nasıl düşlersin ki, düşlemedin elbet.
sevdiğin hiçkimseye yakıştıramadın ki ölümü. onlar sıcaktılar, sevgi dolu. ama ölüm, içini üşütecek kadar soğuk. ellerin değil, duygularındı üşüyen şu yaz ortası.
görememek, konuşamamak. bir gün önce yanında olandan, artık bir ömür boyu ayrı kalmak gibi yakıcı hisler kapladı heryanını.
bu idi demek, sevdiklerinden önce gitmek isteyişinin nedeni. bunu nasıl bir bencillikle istediğin ve isteğini ne kadar geçerli nedenlere dayandırdığın aşikardı şimdi.
ona senden yakın olanların acısını görünce, sakladın kendi acını. öncelik sırasını karıştırdın acıların. onların bu haline mi, acının asıl nedenine mi üzülüyordu için, en ilk?
gideceğin zamanı bilerek yaşamanın verdiği ağırlığı, bir kez daha hissetmiştin.
Bir büyük kır bu dünya:
Gece vakti ıssız kır cin peri.
Bir baş uzanır gibi karanlıktan,
Gün ortası biri selam verip geçer,
Düşünürüm kimdi.
Tenha sokaklarda giderken yalnız,
Durdurur bir başkası beni dalgınlığımda,
G Ü N A Y D I N 1 K
🐍”yılandan korkmam yalandan korktuğum kadar” 🤭
🙃 Karşımıza her daim İÇİ DIŞI BİR insanların çıktığı huzur dolu bir gün olsun ; tam hafta ortası belki de tam sırası … Kendimizi sınayıp tartma ⏱️ zamanı 🥲😌
Prometheus...
Adam yazmış ve bende çok beğendim.
rivayet edilir ki
insan kılığında bir cesaret
bilinmez hala nedeni
elinde bir demet ıtır çiçeği
uzanır olympia’nın vazosuna
Türk Romanları:
1. İntibah - Namık Kemal☑️
2. Felatun Bey ile Rakım Efendi - Ahmet Mithat ☑️
3. Araba Sevdası - Recaizade Mahmut Ekrem☑️
4. Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat - Şemsettin Sami☑️
5. Turfanda mı Yoksa Turfa mı ? - Mizancı Murad☑
6. Sergüzeşt - Samipaşazade Sezai☑️
7. Karabibik- Nabizade Nazım☑
8. Udî - Fatma Aliye
9. Âmâk-ı Hayal -
SİSLER İÇİNDE İNSANLAR - BEHÇET NECATİGİL
Bir büyük kır bu dünya:
Gece vakti ıssız kır cin peri.
Bir baş uzanır gibi karanlıktan,
Gün ortası biri selam verip geçer,
Düşünürüm kimdi.
Tenha sokaklarda giderken yalnız,
Durdurur bir başkası beni dalgınlığımda;
İnsan bir açmaza düşmeye görsün
Başlamasın bir çöküntü yürekte
Ölümdür o yerde düşündüğün
Sevilmek de boştur artık sevmek de
Gün ortası karanlık diz boyudur
Acıdır hep geçmişten ne kalmışsa
Yaşamak! O yanıtsız bir sorudur
Huzur bitmiş, hayaller dağılmışsa
Nefes almak yitirir anlamını
Boğazına dizilirken lokmalar
Bir çaresizlik sarar dört yanını
Sesler uzaklaşır, söner lambalar
Ümit Yaşar Oğuzcan
Gün Ortası :) Kahvehal
Neyi hak ettiğini bildiğinde bunu senden esirgeyen kim varsa arkanda bırakıyorsun.
☕️🩵😇
Sesinde ne var biliyor musun
Bir bahçenin ortası var
Mavi ipek kış çiçeği
Sigara içmek için
Üst kata çıkıyorsun
Sesinde ne var biliyor musun
Uykusuz Türkçe var