Bir zamanlar seni sevmiştim. Ve sevgiyi senin suretinde yaratmıştım.”Boşta kalan elini göğsüne götürdü: “Bu kalbin, birini sevmeğe ihtiyacı vardı. Ve sen bunu anlamadın. Ve bana eziyet ettin. Ve eziyet ettiğini bilmedin. Göz yaşımı silmedin. “Albay, “Soytarılık etme Hikmet,”dedi. “Ve ben, senin bilgisizliğinin artmasına izin verdim. Fakat hiç bir
Sayfa 92 - İletişim Yayınları