Bilmem Araba Sevdasını okudunuz mu ama bu kitap bende onu okuyormuşum gibi bir his bıraktı.Bir türlü olayın ne olduğuna girememiş.Bir şeyler oluyor ama asıl konuya bir türlü değinemiyor yazar.Bazı kitaplar vardır,son on sayfasında öyle bir şey olur ki tüm kitap boyunca sıkılmanıza rağmen bir anda fikriniz ne kitaptı ama harikaya dönüverir.Böyle olacağını umdum ve hayal kırıklığı yaşadım bu anlamda.Uzun süre kutsal sayarak el üstünde tuttuğunuz durumların,olayların,anların ve temelde kişilerin aslında bir hiç olduğunu söylemeye çalışmış bence.Bunu Goriot Baba'da da kızlarının üstüne titreyen bir babanın,yine kızları tarafından nasıl ölümle başbaşa bırakıldığını okurken de görebilirsiniz.Sonuç olarak bakıldığında aynı noktaya ulaştığımız iki farklı kitap.Asıl kitabımıza geri dönersek daha sabah bu kitabı okuyorum dediğimde bir arkadaşımın aaa çok güzel kitaptır tepkisine,bitirdiğimde anlam veremediğim bir kitap oldu.Çok yerde gördüğüm ve çok insandan duyduğum için hevesle okuduğum bir kitaptı ama görüyorum ki pek anlaşamadık :)
