İyiyle kötünün kıyamet gününe kadar sürecek olan ölüm kalım savaşı, insanlığın yediği en büyük kazıktı.
Sayfa 23 - Doğan Kitap
''Yıllar önce okuduğum işe yaramaz bir kitaptaki tek işe yarar cümle şuydu: İnsanın kullandığı ilk alet, başka bir insandır...''
Sayfa 26
Bir daha asla korkma. Hiçbir şeyden ve hiç kimseden. Bir daha korkma.
İnsanın kullandığı ilk alet, başka bir insandır.
Sayfa 26Kitabı okudu
Ama acelem yoktu.
Gittiğim yere kimse geç kalmıyordu.
"Ben ölüyüm!Bunu anlayabiliyor musun?Ölü!Sadece daha gömülmedim,o kadar!
Anne güldü.
"Bir ölüye göre fazla nefes alıyorsun."
Bir insandan bu kadar nefret etmek ve onun tarafından önemsenmeyi bu kadar istemek, aynı anda nasıl mümkün olabiliyordu?
Düştüğüm karanlığın içinde, bağıra bağıra, kendimi duvarlara vurdum ama herkes uyuduğumu sandı.
İnsan, insan olmaya geliyor dünyaya. Kesinlikle bir tercihi yok. Hiçbir şeyi seçemeden de gömülüyor toprağa. Yerin iki metre altındayken de bin bir böceğe lunapark oluyor daha önce bin bir dudağın öptüğü bedeni…
Sayfa 115Kitabı okuyor
_
Bir daha düşünmeyecek. Bir daha hissetmeyecek. Bir daha konuşmayacaktı. Ancak hayat kaygandı ve gözleri yere sağlam basmayacak kadar ıslaktı.
_
DOĞAN KİTAP (EPUB)Kitabı okudu
Hayatı boyunca üzüntüye doğru yürüdü. Büyüyen her gözbebeğinde, titreyen her çenede, buruşan her alında daha da hızlandı. Ne istediğini biliyordu artık. Dünyanın kabuğu olacak kadar üzüntü. Siyah ve grinin hüküm sürdüğü o eşsiz üzüntü. Gözlerinin rengine yakışacak bir dünya..
Acıdan daha gerçek ne var? Gerisi palavra.
Aramızdaki mesafe hem çok uzak hem çok yakındı.
İnsanın, kendi gardiyanı olduğu bir hapishaneden kaçması çok zordu!