Çünkü doğal benliğimiz, doğuştan gelen arzularıyla ilkel irademiz, atalarımızdan aldı ğımız maddi mirasın zihinsel karşılığıdır. Şu anda tür olarak hâlâ gelişiyoruz ve nesillerin ön cephesinde uygun adım iler- liyoruz; dolayısıyla insanın yaşamındaki her gün, türümüzün tüm varlığıyla devam etmekte olan evriminin küçük bir par- çasını temsil etmektedir. Kişinin hayatında tek günün, hattå bütün olarak tek bir yaşamın, yapımı bitmek bilmeyen hey- kele keskiyle indirilen ufacık bir darbe olduğu doğru. Aslında geçmişte içinden geçtiğimiz muazzam evrim de bu tür sayısız minik darbelerle vücut bulmuştu. Bu dönüşümün malzemesi, onun oluşmasını sağlayan şey, kendiliğinden oluşan ve ka- litsal olarak aktarılan mutasyonlardır. Fakat, mutasyonların seçilimi açısından taşıyıcılarının davranışı, yaşam alışkanlık- ları çok önemlidir ve belirleyici etkisi vardır. Öyle olmasaydı türlerin kökeni, yani seçilimin süreç boyunca izlediği açıkça yönlendirilmiş eğilimler, sonuçta yine de sınırlı olan ve bu sınırların da ne olduğunu iyi bildiğimiz uzun zaman aralıkla- rında bile anlaşılamazdı
Sayfa 140Kitabı okudu
Aşk kuşkusuz bir işaret verir, her zaman da karşılıklıdır.
Bu fikri uzun süre önce, duyguların her zaman karşılıklı olduğunu söyleyerek usul usul ortaya atmıştım. Maksadım şöyle sorulara yol açmaktı: — Ya sonra, ya sonra, peki aşk, aşk hep karşılıklı mıdır? - Tabii canım, tabii ki öyle..
Metis yay.Kitabı okudu
Hala
Oysa benim için insanlar neyse evlerde öyle. İnsan kişilere yıllarca, hatta pek çoğuna on yıllarca bakar ve aynı şekilde başkalarının bakışlarına maruz kalır. Ne var ki günün birinde bazı evler ansızın ortadan kaybolur veya öyle bir tadilata uğrar ki, onların pek çoğunu ya tanıyamaz hâle gelirim ya da kızgınlıktan bir daha onlara bakmam. Bugününde böyle bir gün olup olmadığını bilmiyorum. Muhtemelen değil, ama eğer öyleyse benim gibi insanlara tıpkı eski evler gibi ortadan kaybolmalarının veya mecburen tadil edilmelerin bildirilmesi gerektiğini düşüneceğim yine. Bu hissiyat sıkça içimi kaplayan bir duyguya bağlanıyor sonra: Dünyada kendi icazetim olmaksızın bulunduğum duygusuna.
Tam olarak söylemem gerekirse, birinin bana burada olmayı gerçekten isteyip istemediğimi sormasını bekliyorum hâlâ.
