Dışarda çocuklar bağrışıyorlar.
Çeşmeden akıyor su.
Ve jandarma karakolunun ışığında
akasyalara bağlı üç kurt yavrusu.
Açıldı demirlerin dışında
büyük, laciverdî bahçem.
A s l o l a n h a y a t t ı r ...
Beni unutma Hatçem...
Sayfa 152Kitabı okudu
Aslolan hayattır...
Beni unutma Hatçem...
Sayfa 674 - KUVAYİ MİLLİYE - ÇANKIRI HAPISANESINDEN MEKTUPLARKitabı okuyor
O geldiğinden beri gecem olmuyor ki...
Ve ölen ve doğan
ve son gülenleri güzel gülecek olan yirminci asır
(benim şafak çığlıklarıyla sabaha eren müthiş gecem),
senin gözlerin gibi, Hatçem,
güneşli olacaktır...
Sayfa 718 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Açıldı demirlerin dışında ,
büyük larciverdi bahçem.
A s l o l a n h a y a t t ı r...
Beni unutma Hatçem...
Sayfa 674Kitabı okudu
Yazgısı kara, gün görmemiş, kara sevdalara düşmüş, mahpus yatmış, ölmüş ölmüş dirilmiş.. Dağı taşı yurt bellemiş, yazgısını terk etmemiş peşinden sürüklenip ahh etmemiş.. Bitlere karmış, aç kalmış, yol gözlemiş ses etmemiş.. Gebe kalmış ana olmadan yanmış, yitmiş Hatçem..
Analığımdan mıdır nedir, avratların çilesi taş oldu oturdu böğrüme, lokma oldu takıldı kaldı kursağımda yitmedi... Hatçe'ye mi yanayım Iraz anaya mı diz döveyim? Dertlerini dert belledim, gözüm yaşı aktıkça silmedim. Döndüm Hürü ana oldum sövgüyü kelam eyledim. Döndüm Iraz anaya dert söyledim derman bekledim.
" Her tepeden bir gün doğar, " "Sabreyle kızım, sabreyle." dedi Iraz ana, pustum sükut eyledim...
Mert.. Yiğit.. Karayağız.. Civan Memed.. İnce Memed.. İnce Memedimiz.. Yüreği yangılı, öksüz, fıkara.. Emme gözü kara, kanı deli, vicdanı Toroslar kadar böyük.. Köpeoğullarına aman vermeyen adil, cesur, yağız mı yağız.. Tepeden tırnağa yürek Memedim..
Gayri daha yazamam. " Yandım Anam " didim ya.. Hee..hakkat yandım. Ama her yanışta küllerimden doğdum. Umut hiç tükenmedi hiç bitmeyesiye her gönülde tekrar tekrar yeşerdi.
" Hangi günü gördük akşam olmamış." dimedi mi Memed ? Göynüne tohum ekip filizlendirmedi mi?
"Aslanım," didim, " Şahinim.. Bre İnce Memedim..
" Eşkıya dünyaya," didim " hiç hükümdar olur mu ? " var git yoluna..
Uğurola...
Nazım Hikmet’ten Piraye’ye Aşk Dolu 20 Mektup Part. 10
(11 Temmuz 1939)
Hatice – (Piraye – Pirayende.)
Doğum yeri neresi, kaç yaşında?
Sormadım.
Düşünmedim.
Bilmiyorum.
Dünyanın en iyi kadını,
Dünyanın en güzel kadını.
Benim karım.
(Bu bahiste realite umrumda değil.)
1940 senesi eylül ayı ortalarında Çankırı Hapishanesinde yazılan bu kitap ONA ithaf edilmiştir. Zannedersem şimdiye kadar yazdığım en iyi şiir bu olacak. Çünkü hep seni düşünerek, sana beğendirmek için yazdım. Ne vakit böyle yapsam mutlaka iyi verim vermişimdir.
— Uyumak şimdi, uyanmak yüz yıl sonra, sevgilim…
— Hayır, kendi asrım beni korkutmuyor ben kaçak değilim.
Asrım sefil, asrım yüz kızartıcı, asrım cesur, büyük ve kahraman.
Dünyaya erken gelmişim diye kahretmedim hiçbir zaman.
Ben yirminci asırlıyım
ve bununla övünüyorum.
Bana yeter yirminci asırda olduğum safta olmak bizim tarafta olmak ve dövüşmek yeni bir âlem için…
— Yüz yıl sonra, sevgilim…
— Hayır, her şeye rağmen daha evvel.
Ve ölen ve doğan
ve son gülenleri güzel gülecek olan yirminci asır (benim şafak çığlıklarıyla sabaha eren müthiş gecem), senin gözlerin gibi, Hatçem,
güneşli olacaktır…
Ne var ki her şey değişebilir ve değişecek. Türkiye'deki cezaevlerinde yatan siyasi tutuklular, Nazım'in şu dizelerini ezbere bilir. :
ve son gülenleri güzel gülecek olan yirminci asır
(benim şafak çığlıklarıyla sabaha eren müthiş gecem), senin gözlerin gibi Hatçem,
güneşli olacaktır...
Sayfa 63 - Memleketimden İnsan ManzaralarıKitabı okudu
Aslolan hayattır...
beni unutma Hatçem...
Umut yüreğinde. Var mı? Vardı. Biliyor, tüm gücüyle inanıyor, sarılıyordu ona. Nâzım'ı dizeleri geçiyordu içinde. "Fevkalâde memnunum dünyaya geldiğime... güneşli olacak Hatçem!"
Sayfa 367 - Ayrıntı Yayınları / Birinci BasımKitabı okudu
