Hayati Asılyazıcı
Oğuz'un bir kitap daha hazırladığını biliyordum. Ona, bu romanı da basmak istiyorum dedim. 'Basacak mısın gerçekten?" dedi, inanamadı. "Evet" dedim, "ben bu iki romanı Türk edebiyatına armağan etmek istiyorum." Biçim ve içerik yönünden farklılığıyla, kendini hemen belli eden romanlardı. Şimdi satmayabilirdi, bu dünyanın birçok edebiyatçısının başına gelmiş bir olaydır. Bu iki roman da Türk edebiyatında hak ettiği yeri alacaktı, ben buna inanıyordum. Ve bugün sonuç ortada. 20. yüzyılın yazarı olamadı ama 21. yüzyılın ünlü yazarı oldu.
Sayfa 11
Hayati Asılyazıcı Tutunamayanlar’o'tf« sonra
Tehlikeli Oyunlar’ı da yayınladı. Yazarın ona
imzaladığı kitap.
Edip Cansever dünya görüşüyle şiiri özdeşleştirmiş şairlerdendir. İnsan sevgisiyle kendi yaşamını soyutlaştırarak dizelere döken ama nihayetinde insanı, doğayı, kendini somutlaştırarak şiirlerinde anlatandır.
Hayati Asılyazıcı
Şiirli Anılar
Edip Cansever TÜRK dilinin yetiştirdiği en özel şairlerin içinde başı çekenlerdendi bana göre. Onun şiirlerinde isimler, imgeler soyut gibidir, ama aslında somut bir kimliğe bürünür okurun zihninde. İnsanı, aşkı, yaşamı anlatan, duyguları somut bir bedene giydiren şiirlerdir.
Hayati Asılyazıcı
Şiirli Anılar
Altmışlı yılların sonunda Nâzım Hikmet’in şiirleri için soruşturma açılmıştı. Bu soruşturma hakkında Akşam Gazetesi için yazılar derliyordum. Dönemin neredeyse bütün yazar ve şairleriyle bu soruşturma için fikirlerini paylaştıkları söyleşiler yaptım. Edip Cansever, Metin Eloğlu, Turgut Uyar, Kemal Tahir, Aziz Nesin, Ahmed Arif gibi.
Yazı serisi haftalarca sürdü. Bu seriyi kitap yapmayı planlıyordum ama 12 Mart 1971’de sıkı yönetim döneminde polis ihbar üzerine arşive el koydu. Yılmaz Güney, Ruhi Su gibi birçok kişiyle birlikte ben de bir süreliğine tutuklandım.
Edip Cansever, bu söyleşi için “ben sana telmihte bulunacağım” diyerek söze başladı. Şaka yollu ve samimi bir şekilde düşüncelerini paylaştı. Nâzım’a dair eleştirilere katılmayanlardandı o da. TÜRK şiirini övdü, her renkten şiirin ve şairin Türk şiirinde yeri olduğundan söz etti bol bol. Ben şairi değil, şiirini severim diyenlerdendi. Siyasi görüşlerine ve kişiliklerine göre ayırt etmiyordu kimseyi.
Hayati Asılyazıcı
Şiirli Anılar
Oğuz Atay'ın yayıncısı Hayati Asılyazıcı, "24 saat okuyabilen biriydi.Ne çıkarsa okuyordu.Daha o gün çıkmış kitaplar hakkında ertesi gün sizinle konusabiliyordu, " diye söz eder Oğuz Atay'dan.
Sayfa 145Kitabı okudu
¶¶
Oğuz Atay 'ın yayıncısı Hayati Asılyazıcı, "24 saat okuyabilen biriydi. Ne çıksa okuyordu. Daha o gün çıkmış kitaplar hakkında ertesi gün sizinle konuşabiliyordu." diye söz eder Oğuz Atay ' dan.
¶¶
Sayfa 145Kitabı okudu
1971 yılı sonbaharına doğru Oğuz Atay'ın, kitabına yayınevi bulma umudunu yitirmeye başladığı günlerde mucize benzeri bir olay gerçekleşir: Bir yayınevi sahibi kendisini arayıp romanını basmak istediğini söylemektedir; Sinan Yayınları'nın sahibi Hayati Asılyazıcı'dır bu: "Ben Vilayet'in karşısında bir hanın ikinci katında yayınevini yeni kurmuştum. Hanın giriş katında ise bir kitabevi vardı, teknik kitaplar satardı. Kitabevinin vitrininde Oğuz Atay adlı birinin 'Topoğrafya' kitabı sergileniyordu; ara sıra oraya gelirdi, dikkatimi çekmişti. Cumhuriyet gazetesinde TRT ödülü ile ilgili haberi okuduğumda, romancı ve topoğrafyacı Oğuz Atay'ı kafamda birleştirmiştim. Cumhuriyet'in yazı işleri müdürü Çetin Özbayrak edebiyat ve sanatla çok ilgili biriydi, o bana kitabı buldu. Çok muntazam ciltlenmiş bir teksirdi. Çok sistemli, düzenli, disiplinli bir adam, diye düşünmüştüm. Okuduğum her sayfa, kitaba olan ilgimi daha da artırıyordu; çok etkilenmiştim. Kitabı akşam eve götürdüm, gecenin üçüne kadar okuduğumu hatırlıyorum. Basında sanat sayfaları düzenliyordum, edebiyata ise özel bir ilgim vardı. Çok farklı bir Türk romanıyla karşı karşıya olduğumu anlamıştım. Romanı iki günde, geceleri üçe dörde kadar okuyarak bitirdim. Kendisinin telefonunu bulamadım. Sonra Cevat Çapan'a ulaştığımı hatırlıyorum."
Sayfa 307 - İletişim Yayınları
Oğuz Atay
“Kimse dinlemiyorsa beni -ya da istediğim gibi dinlemiyorsa- günlük tutmaktan başka çare kalmıyor. Canım insanlar! Sonunda, bana, bunu da yaptınız.” (Günlük) Oğuz Atay, 25 Nisan 1970 tarihinde günlüğüne bu cümleleri not düşmüştü. Hayatı boyunca anlaşılmayı beklemiş bir insanın çaresizliği içinde sitem etmişti insanlara ama hiç anlaşılamamıştı ve