İşçi veya memur, köleler gibi çalıştırılıyor, köleler gibi, çünkü hepsi de birer alet, yerlerine başkalarını koyabilirsiniz. Boş zamanlan gidip gelmelerle harcanır. Geceleri , megapollerin çevresindeki gettolara takılırlar. Onlar için iki kaçış vardır, biri pasif: televizyona kaçış, televizyon hayatlarını zenginleştirmez, yaşayamadıkları hayatın yerine bir sahtesini sunar; öteki faal bir kaçış: zora başvuruş, gençlerin kaçışı. Sonra , insanı tabiat kuvvetlerinin mahrem-i esrarı yapan ve zekanın zirvesine yükselten aşk kabiliyetinin, müstehcen endüstrisiyle pespayeleştirildiğine şahit olmak ne hazin! İnsan boyuna tabiattan koparılıyor, cinsi tatmin bile tabii'nin son melcei olmaktan çıktı.
"Güzelliğin içinde yatan, güzelliği ne kadar teşrih ederse etsin, güzelliğin o hiçbir zaman nüfuz edemediği, hiç kimsenin de henüz edememiş olduğu iç büyüsünün her zaman için farkında bulunuyordu. Spencer'in sayesinde çok iyi anlamıştı ki, insanoğlu hiçbir şey hakkında kesin bilgiye sahip olamaz, ve güzelliğin esrarı da en az hayatın esrarı kadar, hayır daha da derindir; güzelliğin ve hayat dokusunun telleri birbirine dolanmıştır ve bizzat Martin'in kendisi, gün ışığından, yıldız tozundan harikalardan örülmüş bu anlaşılmaz dokunun bir parçasıdır."
Ölümü anlamak için yaşamı anlamak gerek
“İnsanlar hayata dair büyük sorular sorduklarında , genellikle nefeslerinin burun deliklerine ne zaman girip çıktıklarıyla zerre kadar ilgilenmezler . Daha ziyade , öldükten sonra kendilerine ne olacağı gibi şeyleri bilmek isterler . Oysa hayatın gerçek esrarı siz öldükten sonra ne olacağı değil siz ölmeden önce ne olacağı . Ölümü anlamak için yaşamı anlamanız gerek “
Sayfa 280 - Kolektif kitapKitabı okudu
Dudaklarım gerisin geriye çekildi; ağdalı bir sıvının ağır ağır örttüğü, korkunun biçim kazanıp ayağa kalktığı ve ‘hey bana bir şeyler söylemenin vakti geldi’ dediği zamanlarda bekledim seni; gözlerimi kapadım. Bekledim. Beklerken, özlemenin hangi geçitleri geçilmez kıldığını, hangi duyguların insanı hayata kazandırdığını, basite indirgenmiş
Sayfa 57 - SEL , sayfa 57-69 arası
“Bir hikayenin nerede bittiğini bilmek önemlidir. Çoğu zamanlar bilemezler... Bütün yıkımların mutsuzlukların üzüntülerin esrarı buradadır. İnsanların hayatlarını hikayeler yönetir aslında. Onlar, kendileri ya da kaderleri yönetir zannederler. Kader denilen şey, inandığımız hikayelerin şaşmaz seyridir yalnızca. Duydukları, dinledikleri, gördükleri, okudukları; inandıkları hikayelerin şaşmaz seyri... hayatlarını hikayelere benzetmeye çalıştıkları için mutsuz olurlar. Hikayelere inanırlar çünkü. Hikayeleri hayatın kendisi zannederler”
İnsanlar hayata dair büyük sorular sorduklarında, genellikle nefeslerinin burun deliklerine ne zaman girip çıktığıyla zerre kadar ilgilenmezler. Daha ziyade, öldükten sonra kendilerine ne olacağı gibi şeyleri bilmek isterler. Oysa hayatın gerçek esrarı siz öldükten sonra ne olacağı değil siz ölmeden önce ne olacağı. Ölümü anlamak için yaşamı anlamanız gerek.
Sayfa 280Kitabı okudu
Sevgilin sadakatinden şüpheye dair mükemmel bir tahlil!
En basit adamın hayatı bile, başka bir adam için nâmütenâhi (sonu olmayan), karışık, içinden çıkılmaz bir esrar yığınıdır. Hatta kendi kendimizi bile yeterince tanımıyoruz... O halde nafile yere, sevgililerimizin meçhul ömürlerinin nâmütenâhi (sonu olmayan) teferruatına karışan esrarı öğrenmeye kalkışmayalım. En sade hayatın teferruatı bile nâmütenâhidir ve sahibinden bile gizli safhalar taşır. Bence dostum, bir kadının veya bir erkeğin, kocasına veya zevcesine veya sevgilisine karşı sadakati "X"dir. Hani şu matematikte meçhul rakamları ifade için kullanılan harf yok mu, o: "X" Yani meçhul. Hem ebediyen meçhul. Bu "X" ancak takribi bir kıymet olabilir. Meselâ, sadakat on numara farz edilirse, sevgilimizin biz ancak 9 numara sadakatine hükmedebiliriz. Âzamî budur. Fakat her zaman "X1", "X2", "X3" yani onda bir, onda iki, onda üç ihtimal ile bize ihanet etmekte olması imkanı vardır. En zavallı adam, sevgilisinin sadakatine, daima, yüzdr yüz isabetla kani olandır.
Sayfa 71Kitabı okudu
#meditasyon
Hayatın gerçek esrarı siz öldükten sonra ne olacağı değil siz ölmeden önce ne olacağı. Ölümü anlamak için yaşamı anlamanız gerek.
Sayfa 280
Oysa hayatın gerçek esrarı siz öldükten sonra ne olacağı değil siz ölmeden önce ne olacağı.
Ölümü anlamak için yaşamı anlamanız gerek.
Ah! Ben yalnızca bir öğrenciyim, hayallerle yaşayan bir adam. Hayatın pratik yönlerini açıklayamam. Fakat şunu ikimiz de biliyoruz dostum, aşk garip nesnelere bürünebilir.
Sayfa 94 - Martı YayınlarıKitabı okudu
"Güzelliğin içinde yatan, güzelliği ne kadar teşhir ederse etsin, güzelliğin o hiçbir zaman nüfuz edemediği, hiç kimsenin de henüz edememiş olduğu iç büyüsünün her zaman için farkında bulunuyordu. Spencer'in sayesinde çok iyi anlamıştı ki, insanoğlu hiçbir şey hakkında kesin bilgiye sahip olamaz, ve güzelliğin esrarı da en az hayatın esrarı kadar, hayır daha da derindir; güzelliğin ve hayat dokusunun telleri birbirine dolanmıştır ve bizzat Martin'in kendisi, gün ışığından, yıldız tozundan harikalardan örülmüş bu anlaşılmaz dokunun bir parçasıdır."
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
..gayet eski bir sözdür. "Hiç kimse kimseyi tamamiyle anlayamaz!" derler. Bu söz, bütün dünyada, romantik bir edebiyat doğuran en büyük fikirdir ve bugüne kadar doğru olmaktan da çıkmamıştır. İki insan, kendilerini birbirlerine anlatmaya çalıştıkları halde bile buna tamamiyle muvaffak olamazlar. Nerede kaldı ki bunlardan biri, kalbinin çetin muhafazası içinde birşey saklamaya karar versin de öteki anlayabilsin; bu büsbütün imkansızdır.
En basit adamın hayatı bile, başka bir adam için namütenahi, karışık, içinden çıkılmaz bir esrar yığınıdır. Hatta kendi kendimizi bile iyice tanımıyoruz. Kendimizden sakladığımız esrar da vardır ki, bugünün felsefesinde "gayrişuur" adını alan gizli ruh tabakasının içinde kapalı kalır. O halde nafile yere, sevgililerimizin meçhul ömürlerinin namütenahi teferruatına karışan esrarı öğrenmeye kalkışmayalım. En sade hayatın teferruatı bile namütenahidir ve sahibinden bile gizli safhalar taşır.