·
Puan vermedi
Asahiciğim
her şeyin anlamını yitirdiği çukura düştüğünde belki de en başından beri orada olduğunu gördün . Yalnızdın, fazlasıyla düşündün bu rutinden yoruldun.Bazıları görmedi, bakmadı hayatın içinde köşesinde koşturup durdu.
Olanları izlerken, hayat akıp giderken ilerlemeyen bir senmişsin gibi kararının hiçbir önemi yokmuş gibi tanıdığın insanların yamalı bir kopyası gibi yaşaman üzücü olmalı.
Onların içindesin birlikte bir aile olarak adlandırılıyorsunuz ama sen tablonun en ücra köşesinde kalmışsın.Hayatın rutin akışına dahil olabildin mi bilmiyorum .Zihninde tasarladığın soruları sorabilecek kadar cesur musun ? Ya da yakın mısın artık ailene , cevabını beklerken korktuğun cümleler geçiyor mu aklından ? Konuşsan biraz öfkelenebilsen en ufak bir his geçse içinden hayatın nasıl olurdu ?
Asahi bu bilinmezlik ile geçen kaçıncı günün artık saymayı bıraktın mı ?
gibi sorular sorduran , biraz üzen , biraz da yoran akıcı bir kitap.Yorgunluğun sebebi kadın karakterin ruh halini hissetmemiz ve onun işleyişte hiçbir şeyi değiştiremeyen sıkışmış halini okuyoruz. 
1000Kitap 
Çukur 
Hiroko Oyamada
