Okuyan herkesin övgüler yağdırdığı Nietzsche Ağladığında, sonunda benim de en'lerim arasında yerini aldı.
Öncelikle Irvin D. Yalom ile tanışma kitabım olduğunu belirteyim. Usta bir kalemle, bir başyapıta attığı imza vesilesi ile tanışmış olmak güzeldi. Kitap, felsefi yönden inanılmaz güçlü, düşündüren, sorgulatan bir eser. İki ana karakterimiz var: Tıp doktoru Josef Breuer ve Profesör doktor Friedrich Nietzsche. Nietzsche'yi bir gönül ilişkisi yaşayıp terk eden kadın olan Lou Salome tedavi ettirmek ister ve bunun için ünlü doktor Breuer'a başvurur. İki doktor birlikte yürüttükleri seanslarda dost olurlar ve Breuer o kadar mutsuz bir yaşam sürmektedir ki, bu seanslar sırasında hasta doktor, doktor ise hasta pozisyonuna düşüverir. Peki kim kimi tedavi edecektir? İki dost birbirinin saplantılarını, arzularını, korkularını dinleyerek bambaşka ve beklenmedik sonuçlara ulaşacaktır. Bu esnada biz de onların diyaloglarını hayranlıkla okuyup, felsefî aforizmaların altını çiziyor olacağız elbette. :)
Okurken benim en çok düşündüğüm şeyler şunlardı: Acaba Nietzsche gerçekten böyle bir şey söyledi mi? Acaba Breuer ile gerçekten tanışıyorlar mıydı? Tüm bu anlatılanların ne kadarı doğru olabilir? İşte bu soruların cevabını da kitabın en sonundaki "Yazarın Notu" bölümünde buluyoruz. Kurguya, anlatıma, derinliğe hayran olmamak elde değil. Özellikle psikoloji, tıp ve felsefeye ilgisi olanların çok seveceğini düşünüyorum. Benden size tavsiye olsun. :)
Pia Mater ve 
Arachnoid Mater 'den sonra 
Dura Mater çıkmıştır. İlgilisine bilgilendirmek amacıyla haber edeyim dedim. :))
İkinci kitabı rahatlıkla temin eder etmez okuyabilirim artık. Nöro roman türündeki kitaplarına hayran olmamak elde değil.
