Nasıl Bilirdiniz?
Kendimi, yaşarken hiç olmadığım kadar, canlı ve rahat hissediyorum. Üzerimden bütün yük kalkmış, Isaac Newton’un keşfettiği Yerçekimi Kanunu sanki hiç olmamış gibi. Biraz sonra bedenim cenaze aracına bindirilip camiye götürülecek ve benim de hayattayken asla göremeyeceğim insan davranışlarını yakından izleme şansım olacak. Evet, şu an cenaze
BU KADINLARIN ÇIĞLIKLARINI DUYUN! (Sema Maraşlı)
On sekiz yaş altında evlenmenin cezasını çeken genç kadınlar onlar. Severek isteyerek düğünle dernekle evlendikleri kocaları hapiste, gerçek tecavüzcülerle aynı koğuştu yatıyor. Onlar da dışarıda babasız büyütmek zorunda kaldıkları çocukları ile hayat mücadelesi veriyorlar. Kocaları hapiste
Beton Yürekli / Anlatı / 18. Ocak Ayı Etkinliği
Bazen; bu alana hiç çıkma taraftarı değilim, öyle ki: başka yüksek bir alana çıksamda, aynı hüsranla karşılaşan -güzelliği incitemeyen gözlerim- eksik bir şehir görmekten nefret ediyorum desem: belki de, az bile kalan-bilen
-kendinden emin tavır sergiler gibi- sözcüklerimin de, yetersiz kaldığına şahit olurum.
Betonlaşmış yüreklerin, bir
Okuyun. uzun diye üşenmeyin.
Hz.Fatıma Annemiz Vefat'ına Yakın bir gün, Allah'ın Arslanı Hz Ali R.A. Kerremallahu veche, Hz. Fatıma'nın yanına girer ve onu Hz. Hasan ile Hz.Hüseyin'i yıkarken görür, yıkadıktan sonrada saçlarını tarar elbiselerini yıkar ve hamur yoğurup bolca ekmek yapar ve bu süre zarfında Hz. Ali R.A ile hiç konuşmaz .
Bu duruma şaşıran Hz Ali,
Her gün sizin olsun çocuklarım...
Öyle parçalandım ki ömrümde
Sevgiyle öfke arasında,
Sevgimi öfke vurdu
Öfkemi sevgi kaçırdı
İçim parçalandı arada
Bi de bi gün baktım gökyüzüne bir bayram gecesi
Bi kestane fişeği açmıştı yedi rengimden
Yağıyorum çocukların üstüne
Can Yücel
SOKRATES’İN SAVUNMASI
•••
Atinalılar! Beni suçlayanların üzerinizdeki tesirini bilemiyorum; fakat sözleri o kadar kandırıcı idi ki ben kendi hesabıma onları dinlerken az daha kim olduğumu unutuyordum. Böyle olmakla beraber, inanın ki doğru tek söz bile söylememişlerdir. Ancak, uydurdukları birçok yalanlar arasında, beni usta bir hatip diye göstererek sözlerimin
Bir yol
Birdenbire ayağa kalktı ve eliyle trenin penceresinden işaret ederek:
-İşte, dedi, şu gördüğünüz küçük yol, şu iki ağaç arasında tepenin eteğini kıvrılan patika… Fevkalâde hiçbir tarafı yok değil mi? Hemen her yerde bol bol rastgelebileceğimiz alelade bir şey… Bununla beraber nereye gittiğini, nereden geldiğini bilmediğim, bir dönemeçte kaybolan
YANNİS RİTSOS/KARARMIŞ ÇÖMLEK
`kararmış çömlek ` `yannis ritsos`
çok uzaktı geldiğimiz yol. kardeşim, çok uzak.
ağırdı, çok ağırdı bileklerde kelepçeler. akşamları
sallayıp başını "vakit geçti" deyince küçük lamba
dünyanın tarihini okuyorduk belirsiz isimlerde
mapusane duvarlarına tırnakla kazınmış tarihlerde
ölümü beklemiş insanların çocuksu çizgilerinde -
bir
Bir Hikayenin Sonu
Hikâye tamamlama etkinliğinde, farklı arkadaşlarımızın oluşturduğu eserin final sahnesini yazmak bana nasip oldu.
#25030370
Bağımsız bir hikâye gibi de okuyabilirsiniz.
Bu arada, burada yazanların gerçek kişi ve olaylarla hiç bir ilgisi yoktur; tamamen hayal ürünüdür.
********
Evden çıkmadan önce
Mini Hatıram.Neden mi Okul Öncesi Öğretmenliği?
Bir gün anasınıfındayız yine,o zamanları hiç unutamam,öğrenciyiz daha,staj günümüz.Bizde o zamanlarda da serbest oluyor sakal bıyık sivil kıyafet,neyse sadece bıyık bıraktım gidiyorum okula.4-5 yaş grubuna gidiyoruz,girdik sınıfa,çocuklarla tanışıyoruz.12 civarı öğrencimiz vardı sınıfta.Neyse tanıştık,öğretmenim öğretmenim diyerek bacaklarımıza yapışıyor çocuklar.Kağıt kesiyoruz,müzik açıyoruz,top atıp top tutuyoruz derken,sarışın mı sarışın tam Tweety'ye benzeyen bir öğrencim yanıma geldi,öğretmeeeeniiim diye seslendi,elimde oyun hamuru çöktüm dizlerimin üzerine aynı boya geldik,buyur bakalım C... diye gülümsedim.Aynen şu soruyu sordu bana bıyıklarıma dokunarak.Hala aklıma geldikçe gülümserim:
"Öğretmenim senin buranda sakal çıkmış,başka kimsede çıkmamış nedeennn?" dedi.
Allaaaahhh dedim,hadi bakalım açıkla.Yarım saat sürdü sanırım çocuk düzeyinde cevap vermem ve bilgilendirmem.Tabi sonrasında bıyıklarımı hiç kesmedim,çocuklarım 'Aaaaa öğretmenim bıyıkların içine kaçmış' demesinler diye.Yıl sonuna kadar bıyık/sakal ve birsürü gülümseme dolu şey öğrettik ama,çok güzel günlerdi,çok şükürlü zamanlardı.Daha nice hatıralar.
Çocuklar çok güzel varlıklar.Öyle ki,ömrü uzatırlar.Hele bir de size sarılıp,sabah bir tane çiçek getirmişlerse;işte o zaman dünyalar sizin olur.Beraber kahvaltı yaparken,bir zeytin sana bir zeytin bana yaptığımız ve kahvaltıyı sevdirdiğimiz her güne çok şükür olsun.Yeryüzünün saklı cennetidir anasınıfları,her zaman derim.