Nermin Yıldırım'ın art arda okuduğum bir diğer kitabı da yeni bitti. "Unutma Beni Apartmanı" kitabı, yazarın ilk yazdığı romanıymış. Yazara ait okuduğum ilk romanlar ise; son yıllara ait, bu bakış açısından tecrübenin kalem bulmuş halini, nacizane ayırt edebiliyorum. Bu romanın son elli, altmış ya da biraz daha fazla sayfası, gereğinden fazla uzatılmış gibi geldi.
Toplumun kanayan yaraları, acı gerçekleri, gizli kalan yanlarını yazar öyle güzel anlatıyor ki her kitabı ayrı bir dünya. Bu kitabın da ise; ait olamamanın belirsizliği ile yaşanan bir hayatın tekrarını okuyoruz. Zamanında alınamayan sorumlulukların, acı dönüşlerini dinliyor ve izliyor gibiyiz. Yapılan bir hatanın, kaç ömrü acımasızca savurduğunu görüyoruz. Yani anlayacağınız hayatın içinden her şey var. Yazarın kalemi de adeta sizi başka başka roman kahramanlarına dönüştürüyor. Romanın baş kahramanı gibi hissedeceğiniz bir kitap okumak istemez misiniz?