Yanlış zamanın yolcularına
Sıçrayarak uyanıyoruz sürekli. Sürekli bir geç kalmışlık hali içindeyiz. Biz yetişemeden hayatın bütün gişeleri kapanıveriyor. Her şey hep tam zamanında oluyor ama nedense biz hiçbir zaman hiçbir şeye yetişemiyoruz. Her şeyi bütün kirlerinden arındıran bir yağmur yağıyor da mesela, biz o sıra odalarımızdan hiç çıkmadığımız için o yağmuru kaçırıyoruz. Bir münadi bütün kilitleri açacak bir söz söylüyor bir gün, biz lafa daldığımız için ne söylediğini işitemiyoruz. Bir an gözlerimiz kapanıyor, o an deklanşöre basıyor sanki hep fotoğrafçı. Gerçeği hep son anda kaçırıyoruz elimizden. Hep yakalamaya çalışıyoruz bir hayali, hayalleri. Yakalamaya çalışmakla geçiyor bizim hayatımız. Az önce kalkan bir treni, içimizi serinleticek bir bakışı, bütün düğümlerimizi çözecek bir ifadeyi, şarkımızı tamamlayacak notayı, dönersek bizi doğru adrese götürecek olan sokağı. Her şeyi daha güzel, daha tamam kılacak şeyleri kaçırıyoruz sürekli. Doğru zamanın ya bir an öncesindeyiz hep ya bir an sonrasında. Ya çok hızlı yürümüş oluyoruz ya çok yavaş kalıyoruz. Ne uykumuz tam bir uyku, ne hayatımız tam bir hayat.
Sayfa 7Kitabı okudu
“Galatı meşhur, lügati fasihten evlâdır.” derler.
Yani; meşhur olmuş, yaygınlaşmış yanlış kelime ve kullanımlar, artık unutulmuş ve bilinmeyen doğru kullanımlara tercih ediliyor
--------------------------
Tarihimizde doğru sandığımız ama yanlış bildiği-
miz konular var ...
Örneğin ...
"Gel ne olursan ol yine gel..."
Bu söz kime
Tekvin
Başka bir tanrının hikayesi bu,
Ateşle başlayan kayıp bir tanrının.
Ya da kaybeden, bir tanrı için
Kullanılabilirse eğer o kelime.
500 ya da 5000 yıl önce günümüzden
Valsten başka danslar
Yeni yeni yükselmekteyken
Ve berberler ve tellallar
Ve pireler ila bilhassa develer
Henüz mevzubahis bile değil iken
Çöplerin içinden yükselen bir ses
Bir
