Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
06.03.2016
Çok ara vererek (elimde olmayan nedenlerden dolayı) okuduğum için mi bilmiyorum ama kitabın çok içine giremedim. Hepimizin hayatımızın bir döneminde kendimizi her şeyden soyutladığı, her şeyi sorguladığı kitapta olduğu gibi çelişkili durumları olmuştur. Kitap kolay bi kitap değil. Kendinizi tamamen vermeniz gerekiyor. Sanırım okurken
"Beyler yemin ederim,her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır.Hem de gerçek, tam anlamıyla bir hastalık." Demişti Dostoyevski.
Bence Nietzsche de hastaydı. Hem de çok zeki bir hasta...
Okurken, can çekiştiğim, anlamak için mücadele ettiğim, kendi zeka seviyemi bana sorgulatan ve aptal hissettiren anlar yaşadım...
Neyse...
Nietzsche
160 syf.
·
Puan vermedi
İnsanoğlunun aklında bulunan soru işaretleri birer kanca gibidir, bizleri ayak bileğimizden yakalayan bu kancalardan kurtulmak ise ancak bu sorulara geçerli, tatmin edici yanıtlar vermekle sağlanabilir. Aksi takdirde, insanın düşüşü kaçınılmaz olacaktır. Bu kancalardan en önemlisi, ilk yanıt verilmesi gerekeni, Camus’ye göre hayatın yaşamaya değer
Evet, okuyan herkes diyordu ki “Oblomov’un hikayesi tembellikten ibaret değil, okuyunca anlayacaksın.” Şimdi ben de size okuyunca anlayacaksınız diyeceğim çünkü gerçekten okumanız gerekiyor, Oblomov’u tanımanız gerekiyor. Ne dümdüz tembellik ne dümdüz aşk ne dümdüz evlilik.. Düz ya da dolambaçlı, uzun ya da kısa fark etmiyor bir şekilde bütün yollar Dostoyevski’nin o cümlesine çıkıyor: “her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır.” Bu cümle de Oblomovun robdöşambrı gibi omuzlarıma yapıştı kaldı. Belki de yollar ona çıkmıyordur da ben hep onunla yürüdüğüm için öyle sanıyorumdur. Velhasıl bende bıraktığı his bu oldu. Oblomov her şeyin farkında bir adam, nasıl sevgi eylem gerektiriyorsa sevmemek de eylemsizlik gerektiriyor diye düşünmüş olamaz mı? Sadece soruyorum. Klasiklerin de en çok bu yönünü seviyorum herkes farklı bir noktaya odaklanabiliyor. Bir arkadaşım mükemmel bir aşk kitabıdır bana göre demişti mesela. O kadar başarılı bir eser ki hem şu dönemde bile çok etkileyici hem pek çok duyguyu yaşatıyor hem düşündürüyor hem farkındalık sağlıyor. Analizler yapılır, efenim işte Rusya’daki birtakım değişiklikler soyluların durumu yok Doğu-Batı karşılaştırması yok nihilizm hep aynı şarkıları mı dinletelim burada? İyi ki okudum diyeceksiniz okuyunca, başka da bir yorumum yok.
Tutunamayanlar
Genel anlamda ön-söz okumaktan hiç hoşlanmam kitap veya yazar hakkında çeşitli pohpohlama dizisi gibi gelir bazıları da ama bunda pek öyle olmadı çünkü ön-söz kitapla yazarı aşırı bir biçimde bağdaştırmama neden oldu . Sanki selim Işık Oğuz Atayın ta kendisiydi , belki de öyledir . Oğuz günlüğünde yaşarken unutulduğunu yazmış (değerli eleştirmenler gibi adıyla hitap etmek yazara , bu bana hep gülünç gelmiştir sanki tüm yazarları aynı statüye koyuyormuş gibi yapmak ). Bu kitapta da Turgut Özben'in intihar eden arkadaşının ölmeden önce nasıl bir hayat geçirdiğini araştırması bana ölmeden önce unutulmuş olmayı gösterdi . Hayatı hep arayışla geçmiş bir insan Selim bir dönem sosyalist yazarlara aşırı alakası da dikkat çekiyor . Bazıları garip bulabilir ama sanki Atsız'ın Ruh Adam kitabında ki Selim'le bu Selim'i aşırı bağdaştırdım . Çünkü ikisinde de inançsal problemlerinin sıkıntısını çektiğini görüyorum .Zeki adam olmak zor zanaat . Dostoyevski'nin dediği gibi'' her şeyi fazlasıyla anlamak hastalıktır'' .Yine en sevmediğim şeyi yaptım uzattım lafı gereksiz ama şunu söylemek isterim kendimce altını çizilecek çok cümlesi var anlayan insanların eline geçmesini temenni ediyorum . Son olarak en sevdiğim bir alıntı '' Beni bir gün unutacaksan bir gün bırakıp gideceksen boşuna yorma derdi boş yere mağaramdan çıkarma beni alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna tedirgin etme beni bu sefer geride bir şey bırakmadım tasımı tarağımı topladım geldim neyim var neyim yoksa ortaya döktüm beni bırakırsan sudan çıkmış balığa dönerim''.
·
Puan vermedi
HARFLER VE NOTALARA DAİR
Hasan Ali TOPTAŞ, Harfler ve Notalar kitabında adeta ruhuna işleyen ve tahminimce Hasan Ali TOPTAŞ’ı Hasan Ali TOPTAŞ yapan incileri döküyor heybesinden. Oldukça samimi ve derin kültür bilgisine kapılabileceğiniz sohbet tadında bir kitap. Belki Hasan Ali TOPTAŞ’ın bu değerli sohbetine kendimden de bir kelam eklemek, belki de sohbetine karşılık
