Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Hilal Adak
Hilal Adak
@hilall_adk
Muallime
27 okur puanı
Mart 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Aşk için neler feda edilebilir?
Uzun soluklu bir kitabı bitirmenin vermiş olduğu mutlulukla inceleme yazmaya karar verdim.
Okumuş olduğum en uzun Rus klasiklerinden. Belki de en önemlilerinden demeliyim.
Kitaba bir süre ara vermek zorunda kaldım ama bugün itibarıyla bitirdim.
Kitabında başında Anna'nın abisini eşini aldatmasıyla başlıyor ve arayı bulması için de Anna
Olağanüstü bir kitap
Uzun kitaplardan sonra aralarda böyle ince kitaplar okumasını seviyorum. Olağanüstü Bir Geceye de öyle başladım. Ancak bu kadar duygu yoğunluğu yaşayacağım aklıma gelmemişti :)
Kitap monolog tarzda sürekli kendisiyle konuşan bir karaktere rastlıyoruz. Hiçbir şekilde emek harcamadan parası olan zengin, burjuva sınıfına dahil, hiç bir sıkıntı çekmemiş ve bu nedenlerden dolayı da hayattan zevk almayan karakterimiz yaşayacağı bir gecede kendisini tanimayla sonlandiracagi bu geceyi okuyoruz kitapta.
Yerde bulmuş olduğu bileti ve kendisini hırsızlıkla suçlaması bu nedenle dibi görmek istemesi, yaşadığı zevk heyecan bunlara hasret kaldığını görüyoruz.
Kitabın sonuna gelirken bu sonu ölümle gerçekleştirileceğini düşünürken yazar bir an da her şeyi güllük gülistanlık yaptı.
Karakterimiz dibin ardında balonlar dağıtan, sokaklarda para saçan bir kişi haline büründü.
Kendisini gerçekleştirip kendisini en dip ulaşılamayan kuyulardan çıkardı.
Cok akıcı ve sayfaların art ardına gittiğini söyleyebilirim.
Rahatlıkla tavsiye edebileceğiniz tarzda bir kitap.
☆Sevgiyle
Livaneli'nin okumuş olduğum 3. Kitabı. Herkes Serenad'ı çok beğenir benim en çok beğendiğim kitabı Kardeşimin Hikayesi oldu.
Var olan bir cinayet devam eden soruşturma. Ama nedense hiç bu cinayete odaklanmadim. Karakterimizin kardeşinin hikayesini o kadar merak ettim ki. Cinayeti kimin işlediğiyle hiç ilgilenemedim. Sanırım yazar da
Okur Takip Önerileri
İnsan Türk olur da nasıl Mustafa Kemal'den yana olmaz.
Yaban.
Karakterimiz Birinci Dünya Savaşında bir kolunu kaybetmiş İstanbuldan bunalmış bir vaziyette Anadolu'daki emirerinin köyüne sığınmış gazi bir yüzbaşı.
Köye gelmesine gelir köydeki cahilliği ve sefaleti gördüğü vakit de hayal kırıklığını gizleyemez. Köylü ise Ahmet Celal'i bir türlü kabul etmek istemez. Sürekli onu "yabanci" kimliğiyle yargılar.
Tam da bir sıralarda Kurtuluş Savaşı olduğu yıllar. İnönü savaşları yaşanıyor. Ahmet Celal savaşların durumu hakkında bilgi sahibi olmak istiyor. Buna nazaran köy halkının ise bu savaşlar umrunda bile değil. Halkı ateşlemek istese de yine karşılığını bulamıyor.
Düşman askerleri günün birinde köye gelirler. Yagmalar, işkenceler, köyü yakmalar, köylü kadınlara yaptıkları şerefsizlikler. Tüm köyü yakıp yıkarlar. Köylü insanları da köyün meydanında toplayıp işkencelerine devam ettikleri sırada Ahmet Celal ile Emine kaçmaya karar verip kalabalıktan faydalanıp kaçarlar. Ancak ikisi de düşman askerlerine hedef olur vurulurlar. Ahmet Celal de öteden beri yazmış olduğu defteri Emine'ye bırakıp köyden yürüyerek uzaklaşır.
Özet olarak bunları söyleyebilirim.
İnkilap tarihi derslerinde bahsettiğimiz Yunan askerlerini, kurtuluş savaşı yıllarında yaptıkları haysiyetsizlikleri, tüm köyleri yakıp yiktilarini, ucaklardan attıkları bildirgeleri bildiğim halde bile kitapta okurken bu bölümlerden çok etkilendiğimi de söylemezsem olmaz.
Köy halkından olan insanlardaki cahillik o kadar güzel anlatılmış ki şu günlerde bile bu cahilliğin kaybolmadigini nesilden nesile aktarıldığını düşünüyorum.
Güzellik yeterli mi ?
Kitabı bitirir bitirmez bir anlığına donup kaldım. Sonrasında da bu etkinin devam edebilmesi için inceleme yazmaya karar verdim.
Dorian Grey inanılmaz güzellikte. Güzelliğini kitapta kac kere betimlemdigini inanın sayamadım. Portresini cizdirirken tanıyoruz Dorian Grey'i. Ressam da ona hayranlık duyan bütün eserlerini Dorian sayesinde var edebildiğini dile getiren Bassil. Tabi eserin yazılmış dönemde escinsellik açık açık dile getirilemiyor. Ama kitapta tabiki bunu anlıyorsunuz. Bassil'in Dorian'a aşık olduğunu. Lord Henry ile tanıştıktan sonra Dorian ile Henry'nin arasının çok daha iyi olduğunu görüyoruz ve artık Bassil ile çok fazla görüşmek istemedigini okuyoruz.
Portre kısmına geri donelim. Portre cizilirken Dorian'ın çok içten bir şekilde istedigi bu güzelliğinin kaybolmamasi onun yerine çizmiş olduğu portrenin yaşlanması ve tüm günahları portrenin yüzünde görmeyi diliyor. Dilediği de gerçekleşiyor. İlk günahını işlediğinde Sibyl'e yapmış olduğu manipüleden sonra öyle bir uçuruma sürüklenmeye basladi ki artık kendini durduramadı ve işlemiş olduğu bütün günahlar portresinde yer almaya basladi. Artik ruhunun tamamen kaybolduğunu Dorian de anlamaya başladı. Hayattan haz almaya odaklanan sadece kendi guzelligiyle ovunen bir insan haline geldi. Tabiki burada Lord Henry'nin Dorian'a vermiş olduğu akıl tutulması niteligindeki öğütleri de söylemeden geçemeyeceğim. Kitabın son sahnesinde Dorian'ın ölüm korkusu gelip kendini buldu ve çarpıcı bir sonla kitap noktalandi.
İyilik bir seçim mi ?
Kitabı okumaya başladığımızda kendi dünyasına ait bazı kelimeleri fark ediyoruz. Sigaraya kanser denmesi , bıçaklı süt gibi tabirler kullanılıyor. Argo kelimelerin de fazlalıkla olduğunu söyleyebilirim. Ancak beni çok fazla rahatsız etmedi.
Gelelim içeriğe.
Alex ve çetesinin işlediği suçları "bu kadar da olmaz. Bu suçları islerler nasıl ceza almazlar." Derken bir an da Alex'e arkadaşlarının yaptığı sürpriz ile karşılaştık. Hakkettiğini de düşündüm tabiki. Kobay olarak kullanıldıktan sonra Alex iyiliği mi sececekti. Yoksa iyiliği seçmek zorunda mı kalacaktı? Sahi Alex'e yapılandan sonra seçme hakkının hic kalmadığı ortaya çıkıyor. Ama bu yaptığı gerçek iyilik oluyor mu ? Gerçek iyilik içten gelen kimsenin zorlamamasiyla yapılandır. Ancak Otomatik hale getirilen baş karakterimiz yaptığı kötülüklerin gün gelip de karşısına çıkacağından habersizdi.
1984 ve Cesur Yeni dünya evrenlerindeki gibi farklı bir dünya bir ütopya havası hissediliyor bunu da söylemeden geçemeyeceğim.
Evet. Çok güzel ve etkilendiğim kitaplardan biri olarak kütüphanedeki yerini aldı.
Ya şimdi ya hiçbir zaman !
"Oblomuvluk" kavramını literatüre geçirmiş olan bir kitap.
Kitabı okurken kendimizi bulduğumuz ya da kimi insanlara göre hic bulmadığımız baş kahramanimiz. Kitabın ortasına kadar oblomovun neden bu kadar tembel olduğuyla ilgili sorular sordum. Ama oblomovun çocukluğunun anlatıldığı kesitleri okuduktan sonra Oblomov'a hak verdim. Çocukluğunda bile Oblomov korumacı bir aile tarafından yetiştirilmiş. Hiçbir şekilde kendisi bir işin altından kalkmamış. Bu yüzden tembellik Oblomov'un karakteri haline gelmiş. Yaşamaya çalıştığı Olga ile olan aşkı bile Oblomov'u bu tembellikten kurtaramadı. Her seferinde kitabı okurken bu kadar da olmaz dedim. Hadi kalk bir toparlan dedim. Ama maalesef oblomov kitabın sonuna kadar kendisini toparlayamadı ve sonunda hayalini kurduğu şekilde değil, ( bu hayatı en iyi arkadaşı yaşadı) hic istemediği tam Oblomov'a yakışır bir şekilde hırkasına sarılı bir şekilde hayatını kaybetti. Bu kitaptan çıkarttığım ders hayatı yaşamak için erteleme. O an ne ise sonucu ne olursa olsun yaşa.
Notre Dame'ın Güzel Yüreği
Notre Dame'ın Kamburu cocukken cizgi filmini izlemistim. Tabiki kitapla filmin sonu bambaska. Paris'de yaşayan Quasimodo çok çirkin, kambur ve ucube bir adamdır. Kilisenin papazı Claude Frollo, ona Notre Dame kilisesinin çan çalıcısı yaparak sahip çıkmıştır. Quasimodo kambur çok çirkin ama altın kalpli ve mutsuz bir adamdır. Claude Frollo onu kiliseye alarak hem dış dünyaya kapatmış, hem de hizmetçi gibi kullanmaktadır. Kasabaya gelen Çingene güzeli Esmeralda ile her şey değişir.Rahip Frollo'nun Esmeralda'ya olan aşkı ve yaptığı kötülükler. Esmeralda'nin sevdigi adama saldirmasina neden olur. Esmeralda da bu sucla yargılanır ve tam kurtuldugunu sandigimiz an da sevdigi adama olan askindan dolayi dar agacindan kacamaz. Ancak kaderin bir cilvesi tam da bu an da annesini bulur. Kitap kısaca bu şekilde işler. Toplumdaki adaletsizlik ve sınıf çatışmasını fazlasıyla görüyoruz. Suçlular hiçbir şekilde cezalandırılmadı. Olan yine çingene kızımız Esmeralda'ya oldu.
Hayallerine Sarıl
Martin Eden'i kitabın başında bir gemi işçisi olarak görüyoruz. Sonrasında Ruth ile tanışması. Ruth'a olan aşkını hissediyoruz. Ruth ise kendisine nazaran daha üst tabakadan zengin bir ailenin kibar kızıdır. Kültürel anlamda kendini geliştirmekte çareyi bulan Martin kendisini tamamen geliştirmeye adar ve sonunda fark eder ki yazar olma potansiyeline erismistir. Artık tek gayesi vardır. O da yazdığı eserleri herkesin okuması beğenmesi. Bu dönemde çok fazla zorluk çeker maddi açıdan sıkıntıda olsa da kimseyi dinlemez ve amacına odaklı bir şekilde yazmaya devam eder. Sadece kendisi bu hayaline inanır. Çevresindeki insanlar Martini hayalinden uzaklaştırmaya çalışır. Son olarak bunu yapan kişi de Ruth'dur. Ruth ile ayrıldıktan sonra artık hayaline kavuşma vakti gelmiştir. İstediği gerçekleşir ve tanınan bir yazar olmustur. O sıkıntılı dönemlerinden eser kalmamıştır. Tekrar Ruth'un onu görmek istemesi Martini heyecanlandırmaz. Martin o zaman farkına varır ki aslında tutkuyla sevdiği Ruth değil peşinde olduğu hayaliydi. Kitabın sonunu tam da beklediğim gibi olduğunu söylemeyelim. Bir gemiye atlar ve eski günlerine dönmek umuduyla herkesi arkasinda bırakır.
Gabriel Garcia Marquez'in okuduğum ilk eseri.
Daha kitabın ilk cümlesinden kimin öleceğini öğrenmiş oluyorsunuz. O sebeple herhangi bir merak uyandırmadı.
Kurgusal anlamda başarılı olduğunu soylebilirim. Olaylar akıcı bir şekilde ilerliyor.
Topluma yapılan bir eleştiriyi işlemek istemiş de olabilir yazar. Çünkü cinayetin yaşanacağını kasabadaki herkes biliyor fakat bunu engelleyemiyorlar daha doğrusu engellemek için herhangi bir davranışta bulunulmuyor.
Günümüz dünyasıyla benzerliği dikkat çekici. İnsanların kuluçka merkezlerinde üretildiği, anne ve baba kavramlarının tamamen ortadan kalktığı bir geleceği öngörmüş yazar.
26’ncı yüzyıl İngiltere’sinde geçiyor. Ancak eserdeki zaman “Ford’dan sonra 632 yılı” olarak adlandırılıyor. Bu bağlamda Henry Ford’un üretim bandını icat etmesi, dönemin insanları tarafından yeni bir milat olarak kabul görüyor. Eserde anlatılan dünya düzeninde “maddiyat ve tüketim” yüceltilirken, “insan” bu düzende sadece bir ürün olarak yer buluyor.
Mutlak huzurun hakim olması için yapılan tüm çalışmaların beraberinde, sanatsal etkinlikler de tamamen yasaklanıyor. Ve bundan dolayı insanlık, kendini tamamen tüketecek zevklerin esiri olarak yaşamını sürdürüyorlar. "Soma" adı verilen haplar sayesinde insanlar mutluluğa ulaşabiliyor.
Olay örgüsü açısından bir akış olmasa da okunması gereken kitaplardan diye düşünüyorum. Geleceğin dünyası mı olacak yoksa ütopik bir evren olarak mı kalacak ?
