Kendi ateşin besler ruhunun alevini;
Kıtlığa çevirirsin bolluğunu her yerin,
Kendi düşmanın gibi, ezersin can evini.
Şimdi sen yeryüzünün taptaze bir süsüsün.Varlığın çiçek dolu bahardan müjde taşır.
"İnsan kendini ne kadar kısıtlarsa sonsuzluğa o kadar yakın oluyordu. Dünyadan uzak görünen bu insanlar kendi harikulade malzemeleriyle karınca gibi, tuhaf ve benzersiz bir dünya oluştururlar."
"Bilmemek yanlış kılar sevgiyi.
Züleyha ki Yusuf'u sevdi. İbtida, neyi ve kimi sevdiğini bilmedi. Sonra aşkın kaynağını bildi, Yusuf'u değil, Yusuf'ta tecellâ eden nuru sevdiğini fark etti."