Sürekli acı hüsran hüzün hayal kırıklığı olacaksa niye yaşıyoruz ki . Neden ne gerek var . Neden cehennemi bu dünyada da yaşıyoruz
"İnanış ve bilgi yanlışı ise sonuç da her zaman hüsran olacaktır."
Sayfa 63Kitabı okudu
ÖMÜR
Rûyâ gibi bir ömrü fâşetmekten yoruldum
Hep bir başka hayat gözetmekten yoruldum
Heybetli doruklarda seken ceylan gibiydim
Hiç yormadı dağlar beni düzdeyken yoruldum
Kuşlar gibi uçtum da bir çaydan geçemedim
Hazrolda yorulmadım rahattayken yoruldum
Zindanlara düştüm de hiç şikayet etmedim
Devletlâye pazarlıklı temennâdan yoruldum
İkbâl ile istikbâle dâir perîşânım
Hüsran yine ensemde düşünmekten yoruldum
Dâvâ adamından ne dolaplar döndüğünü
Gördüm de o dâvâda sadâkatten yoruldum
Lütfi seni bilmez uğruna yandığın dostlar
Sen neyle yanarsın sual etmekten yoruldum
Sayfa 65Kitabı okudu
Kendimle amansız, sonu er ya da geç hüsran olan mücadeleye başladım.
Bana ne oldu böyle?
"Herkesin içinde fıtrattan gelen bir ben fikri vardır; kimisinde nefis, kimisinde iman ile şekillenir. Nefisle benlik duygusu bir araya gelince yönetme şehveti doğar. Yönetme şehveti bütün şehvetlerden ötedir. Bir bebekten bir krala kadar herkeste görülen yönetmek içgüdüsü iyi kullanılırsa nimet olur ama nefis araya girer de kötü harcanırsa hüsran yaratır. Bu duygu herkesin içinde vardır. Bu yüzden kimisi ailesini, kimisi çevresini, kimisi muhitini, kimisi de devleti yönetmek için çırpınır, çaba harcar. Bir kez bu şehvete yakalananlar zamanla kendilerini vazgeçilmez hissedip yönetmek uğruna her türlü yolu mübah göreceklerdir."
Sayfa 35Kitabı okudu
