Sahi kötülük bitmiş miydi?
Onbeş kadar çoçuk kurtuldu diye yeryüzünün bütün (çoçukları) huzura mı ermişti? Politikacılar dünyayı çoçukların güvenle büyüyeceği bir gezegen haline getirmek bahanesiyle bombardıman uçaklarını kaldırıp
Yemen, Suriye, Filistin, Myanmar gibi ülkelerde çoluk çocuk katledilirken mi bitecekti kötülük!
Şirketler boyalı şekerleri satıp para kazanırken mi, eğitim adı altında (çoçuklar) yarış atına döndürülmüşken mi, düşünce ve inanç özgürlüğüne sahip olmayan ülkelerin halkı özgür ülkelere doğru kaçmaya çalışırken çöllere denizlere çoçukları kurban verirken mi?
Sayfa 394 - .
Ne zaman bitecek bu kötülük, kıyamet kopunca mı ?
Kötülük bitmiş miydi? On beş kadar çocuk kurtuldu diye yeryüzünün bütün çocukları huzura mı ermişti? Politikacılar dünyayı çocukların güvenle büyüyeceği bir gezegen haline getirmek bahanesiyle bombardıman uçaklarını kaldırıp Yemen, Suriye, Filistin, Myanmar gibi ülkelerde çoluk çocuk katederken mi bitecekti kötülük! Şirketler boyalı şekerleri satıp para kazanırken mi, düşünce ve inanç özgürlüğüne sahip olmayan ülkelerin halkı özgür ülkelere doğru kaçamaya çalışırken çöllere, denizlere çocukları kurban verirken mi ?
Sayfa 394 - theRomanKitabı okudu
"Yaralı kalbi huzura ermişti."
Sayfa 23 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
" Hayatın uyumu ellerimden kaymıştı; menekşeler ölecekti, beni gerçekten seven kimse olmayacaktı ve ben güçlü olmak zorunda kalacaktım. Kimse duymayacaktı beni, kimsem de yoktu zaten. Kimsem kalmamıştı, tek başıma kurduğum dünyada gerçek olan tek şey ebedi huzura ermişti."
Sayfa 126Kitabı okudu
Huzura ermişti ama sanki bir boşlukta onursuz, başıboş dolaşıyordu.
Sayfa 84Kitabı okudu
Kötülük bitmiş mıydı? On beş kadar çocuk kurtuldu diye yeryüzünün bütün çocukları huzura mı ermişti? Politikacılar dünyayı çocukların güvenle büyüyeceği bir gezegen haline getirmek bahanesiyle bombardıman uçaklarını kaldırıp Yemen, Suriye, Filistin, Myanmar gibi ülkelerde çoluk çocuk katlederken mi bitecekti kötülük! Şirketler boyalı şekerleri satıp para kazanırken mi, eğitim altında çocuklar yarış atına döndürülmüşken mi, düşünce ve inanç özgürlüğüne sahip olmayan ülkelerin halkı özgür ülkelere doğru kaçmaya çalışırken çöllere denizlere çocukları kurban verirken mi?
Sayfa 394Kitabı okudu
Sanki su, duygunun tüm evrelerini ve gelgitlerini arkasında bırakmış, hercai rüyaların bozmadığı bir huzura ermişti.
Sayfa 2
“Artık yolculuk sona ermişti, sürekli hareket halinde olan bu kadın pek yakında ebediyen huzura kavuşacaktı.”
Kötülük bitmiş miydi? On beş kadar çocuk kurtuldu diye yeryüzünün bütün çocukları huzura mı ermişti? Politikacılar dünyayı çocukların güvenle büyüyeceği bir gezegen haline getirmek bahanesiyle bombardıman uçaklarını kaldırıp Yemen, Suriye, Filistin, Myanmar gibi ülkelerde çoluk çocuk katlederken mi bitecekti kötülük! Şirketler boyalı şekerleri satıp para kazanırken mi, eğitim adı altında çocuklar yarış atına döndürülmüşken mi, düşünce ve inanç özgürlüğüne sahip olmayan ülkelerin halkı özgür ülkelere doğru kaçmaya çalışırken çöllere denizlere çocukları kurban verirken mi?
Sayfa 394Kitabı okudu
Bir Adam
Bir adam oturuyor evinin balkonunda, yalnız. Elinde bir sigara. Zihni karmaşık, evin mutfağı gibi. “Nasıl düzelecek bu durumlar?” diyor kendi kendine. Sahi, nasıl düzelecek?
Bilmiyor o da. Neredeyse tüm insanların hayatında bir kere bile olsa sorduğu bu sorunun yanıtı onda da bir suskunluk oluşturuyor. Belki de bir küfür sallıyor ve
Bir kez daha, anlayamadığım bir gerçekle karşı karşıya kaldım. Kendimi yok olmuş sandım, ümitsizliğin en son noktasına vardım sandım ve her şeyden feragat ettiğimde ise huzura erdim. Bana öyle geliyor ki böyle zamanlarda insan kendini keşfeder ve kendi kendisinin dostu olur. İçimizde hangi önemli ihtiyacı karşıladığını bilmediğimiz bir bütünlük duygusuna artık hiçbir şey galip gelemez. Macera peşinde kendini harap eden Bonnafous sanırım bu dinginliğe erişti. Guillaumet de karda aynı dinginliğe ermişti. Boğazıma kadar kuma gömülü halde susuzluktan yavaş yavaş boğulurken yıldızlar altında sınırsız bir sıcaklık hissettiğim o anları nasıl unutabilirim?
İçimizde böylesi bir kurtuluş hissini nasıl sürdürebiliriz? Çok iyi bldiğimiz gibi, şu insanoğlunun her şeyi bir tuhaftır. Bir şeyler kazanması için imkan verilse insan uyuya kalır, zafer kazanan fatih, gevşer, cömert zengin olsa perişan olur. İnsanları yetiştirmeyi isteyen siyasi doktrinlerin ne tür bir insan yetiştireceği önceden bilinmediği sürece bu doktrinler ne işe yarar ki? Ortaya nasıl biri çıkacak? Biz besiye çekilen hayvan sürüsü değiliz ve yoksul bir Pascal'ın dünyaya girişi, isimsiz birkaç zenginin dünyaya gelişinden daha ağır basar.
Esas olanı önceden göremeyiz. Her birimiz hiç ummadığımız bir şeylerde dünyanın en büyük sevinçlerini yaşamışızdır. Bunlar içimize öyle bir özlem bırakmışlar ki acılarımızdan meydana gelmişlerse eğer, o acıları bile arar olmuşuzdur...
Sayfa 154Kitabı okudu
