Karalamalar-1
Aldı eline kalemi kağıdı. Bir şeyler yazmak istiyor, fakat dikkatini toplayamıyordu. Ne yazacaktı? Düşündü düşündü... ama aklı ona yardımcı olmuyordu. Biraz ara verdi, kalktı sigarasını yaktı kahvesini yudumladı, sonra uzandı koltuğa biraz uyudu. Kalktığında zihni daha berraktı. Tekrar geçti yazı masasına, başladı bir bir yaşadıklarını yazmaya. Ne zamandır böyle içini dökmemişti kağıtlara. Bütün dertleri akıp gitti sanki üstünden koca bir yük kalktı, rahatladığını hissetti. Şöyle derinden bir oh çekti. Sonunda huzura ermişti.
(06.03.2018)
HUZURA ERMİŞTİ
O anda, daha önce hiç söylemediği,
bir kere bile, eğreltiotlannın yeşil örgüsü altında geçirilen o iki yıl
boyunca bir kere bile ağzına almadığı, almak gereğini duymadığı
sözcükler geldi aklına. Yat sevgilim. Kıpırdama. Yat bir tanem.
Seni içime gömdüm.
Ayrıntı yayınlarıKitabı okudu
Özgürlüğe kavuşma
Prado bütün beklentileri boşa çıkarmış, bütün tabuları yıkmıştı, mutluluğu da burada yatıyordu.
Kambur sırtıyla yargılayan babadan, ihtiraslı annesinin tatlı diktatörlüğünden ve kız kardeşinin ömür boyu süren, boğucu minnettar-
lığından kurtulup sonunda huzura kavuşmuştu.
Ve kendine karşı da sonunda huzur bulmuştu. Sıla özlemi sona ermişti, artık Lizbon'a da, güven hissinin mavi rengine de ihtiyacı
yoktu. Şimdi, kendini tümüyle içindeki sellere bıraktığı ve onlarla tek vücut olduğu bu anda, hiçbir şey için bir koruma duvarı örmesine gerek kalmamıştı. Kendi kendine engel olmaksızın dünyanın öbür ucuna kadar gidebilirdi
Sayfa 348Kitabı okudu
Bir Adam
Bir adam oturuyor evinin balkonunda, yalnız. Elinde bir sigara. Zihni karmaşık, evin mutfağı gibi. “Nasıl düzelecek bu durumlar?” diyor kendi kendine. Sahi, nasıl düzelecek?
Bilmiyor o da. Neredeyse tüm insanların hayatında bir kere bile olsa sorduğu bu sorunun yanıtı onda da bir suskunluk oluşturuyor. Belki de bir küfür sallıyor ve
Sahi kötülük bitmiş miydi?
Onbeş kadar çoçuk kurtuldu diye yeryüzünün bütün (çoçukları) huzura mı ermişti? Politikacılar dünyayı çoçukların güvenle büyüyeceği bir gezegen haline getirmek bahanesiyle bombardıman uçaklarını kaldırıp
Yemen, Suriye, Filistin, Myanmar gibi ülkelerde çoluk çocuk katledilirken mi bitecekti kötülük!
Şirketler boyalı şekerleri satıp para kazanırken mi, eğitim adı altında (çoçuklar) yarış atına döndürülmüşken mi, düşünce ve inanç özgürlüğüne sahip olmayan ülkelerin halkı özgür ülkelere doğru kaçmaya çalışırken çöllere denizlere çoçukları kurban verirken mi?
Sayfa 394 - .
Umut ve inancını tamamen yitirmemişti. Hızı kesilen fakat asla dinmeyen hafif bir esinti gibi… Hatırlıyorum da, köydeki çoğu balıkçının alaycı bakışlarına rağmen, yaşlı adam bir çeşit huzura ermişti. Bunun utanılacak bir şey olmadığını biliyordu. Gerçek onurunu ta derinlerinde saklıyordu.
Sayfa 22 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
Kötülük bitmiş miydi? On beş kadar çocuk kurtuldu diye yeryüzünün bütün çocukları huzura mı ermişti? Politikacılar dünyayı çocukların güvenle büyüyeceği bir gezegen haline getirmek bahanesiyle bombardıman uçaklarını kaldırıp Yemen, Suriye, Filistin, Myanmar gibi ülkelerde çoluk çocuk katlederken mi bitecekti kötülük! Şirketler boyalı şekerleri satıp para kazanırken mi, eğitim adı altında çocuklar yarış atına döndürülmüşken mi, düşünce ve inanç özgürlüğüne sahip olmayan ülkelerin halkı özgür ülkelere doğru kaçmaya çalışırken çöllere denizlere çocukları kurban verirken mi?
Sayfa 394Kitabı okudu
... Karanlık mezarımın üstünde çalışan insanlar nemli toprağı kabarttılar. Çürüyüp toza dönmüş kemiklerimin üzerine Una'mın tabutunu koydular.
Yine herşey hükümsüzdü. O titrek ışık kaybolup gitmiş, cılız heyecan da huzura ermişti. Aradan yıllar geçti. Toz toza dönüştü, solucanların yiyeceği bir şey kalmadı. Varlık tamamen kayboldu, yerini hakim ve ebedi olan Zaman ve Mekan adlı diktatörlere bıraktı. Mezar;varlığı, biçimi, fikri, duygusu, ruhu, cismani tarafı olmayan şey için hiçliğin barınağıydı, çürütücü saatler de ortağı.
Ne zaman bitecek bu kötülük, kıyamet kopunca mı ?
Kötülük bitmiş miydi? On beş kadar çocuk kurtuldu diye yeryüzünün bütün çocukları huzura mı ermişti? Politikacılar dünyayı çocukların güvenle büyüyeceği bir gezegen haline getirmek bahanesiyle bombardıman uçaklarını kaldırıp Yemen, Suriye, Filistin, Myanmar gibi ülkelerde çoluk çocuk katederken mi bitecekti kötülük! Şirketler boyalı şekerleri satıp para kazanırken mi, düşünce ve inanç özgürlüğüne sahip olmayan ülkelerin halkı özgür ülkelere doğru kaçamaya çalışırken çöllere, denizlere çocukları kurban verirken mi ?
Sayfa 394 - theRomanKitabı okudu
Yine her şey hükümsüzdü. O titrek ışık kaybolup gitmiş, cılız heyecan da huzura ermişti. Aradan yıllar yıllar geçti. Toz toza dönüştü, solucanların yiyeceği bir şey kalmadı. Varlık tamamen kayboldu, yerini hâkim ve ebedi olan Zaman ve Mekân adlı diktatörlere bıraktı. Mezar; varlığı, biçimi, fikri, duygusu, ruhu, cismani tarafı olmayan şey için hiçliğin barınağıydı,çürütücü saatler de ortağı.
Sayfa 724
Kötülük bitmiş mıydı? On beş kadar çocuk kurtuldu diye yeryüzünün bütün çocukları huzura mı ermişti? Politikacılar dünyayı çocukların güvenle büyüyeceği bir gezegen haline getirmek bahanesiyle bombardıman uçaklarını kaldırıp Yemen, Suriye, Filistin, Myanmar gibi ülkelerde çoluk çocuk katlederken mi bitecekti kötülük! Şirketler boyalı şekerleri satıp para kazanırken mi, eğitim altında çocuklar yarış atına döndürülmüşken mi, düşünce ve inanç özgürlüğüne sahip olmayan ülkelerin halkı özgür ülkelere doğru kaçmaya çalışırken çöllere denizlere çocukları kurban verirken mi?
Sayfa 394Kitabı okudu