(...)Hayal Banu’nun iki eliyle tutup “Buyrunuz efendim!” diye başını yere eğerek sunduğu tepsi küçüktü ve şair, güllerle müzeyyen tepsiyi almak için iki elini birden uzattığında birden böylesi bir sofrayı sıradan bir insanın hazırlamayacağını düşündü ve gayriihtiyari karşısında duran kadının yüzüne baktı. Bakmak değil de daha periye uğramak gibi
Ey bütün tarihi eşsiz kahramanlıklar, şan ve şereflerle dolu Osmanlı ordusunun yiğit zabitleri, ey her cenkte cihanı tir tir titretmiş, asla kimseye boyun eğmeyerek daima namus ve din borcunu kanıyla ödemiş şeci Mehmetçiklerim, kardeşlerim, evlatlarım gelin hep beraber Allah'ın ve işte huzurunda huşu ve vecd içinde gözyaşı döktüğümüz peygamberinin karşısında aynı yemini tekrar edelim ve diyelim ki, ya rasulullah, biz seni bırakmayız!
Kulaklarla duyulmaz bir kadının çığlıkları, öğreneceğim. Bir kadını ancak onu öyle üzdükten sonra, yok olmanın huzurunda kıvranan bir erkeğin yüreği duyabilir.
Namazını gereği gibi yerine getirmeyen Allah'tan uzaklığını artırmaktan başka bir şey yapmış olmaz. Çünkü namazın özünde açık ve gizli bütün kötülüklerden men ve alıkoyma yüceliği bulunmaktadır.Bu nedenle Allah'ın huzurunda namaza durdukları halde namazın özünü benimsemeyen, bilinçle namaz kılmayanlar, dolayısıyla namaz sonucu güzel ahlaka bürünmeyenler, özellikle kibir ve gösterişten temizlenemeyenler, Allah tarafından sert bir şekilde eleştirilmektedir.
Sayfa 178Kitabı okudu
"Ahmed Cevad" kimdir?
Şöyle bir geriye yaslanır ve beni can
kulağıyla dinlerseniz, sizi, birkaç dakika da olsa,
başka bir dünyaya, duygu âlemine taşımak
istiyorum.
Türkiye ve Türk kültürüne hizmet edenler
unutulmamalıdır. Evet, milleti millet yapan
değerler vardır, şahsiyetler vardır; hani, bir
melodi var ya “unutmamalı, sevgiyle
‘’ İnkılâbımız sessizliğe ve emniyete muhtaçtır. Memlekette yapılacak olan birçok işleri başarabilmek için çalışkan, disiplinli, yüksek ahlaklı bir gençliğe muhtacız. Dün halife önünde el bağlayan, hünkâr huzurunda diz çöken adamların böyle bir nesli yetiştireceğine kani değiliz. Eski harflerle tutulmuş nottan ders çalışan bir darülfünun talebesi ne vatansız diyen, Ankara’nın havası zemmolundu diye inkılâbı müdafaaya kalkışan dünkü nesil mensupları sadece gösterişin zebunudurlar. Bu adamlar dün Abdülhamit’in sadık köleleri idiler. Bugün hepsi anadan doğma cumhuriyetçidir. Farzımahal yarın Türkiye’de irtica veya komünizm olursa o zaman da hepsi kara softa veya kızıl Bolşevik oluvereceklerdir çünkü onlar için mesele yalnız ‘‘efendi değiştirmek" tir.’’
