Hz. Ali (ra), Kûfe'de halife iken bir gün İslâm'ın destan yıllı yazdığı o ilk günlere şahit olmayan genç nesle:
"Söyleyin bakalım : "Men escaun-nâs?/ İnsanların en cesuru kimdir?" diye sormuştu. Soruya muhatap olan o günün Müslümanları, cesaret deyince akıllarına hep Ali geldiği için:
Ente ya Emir'ül-Mü'minin / Sensin Ey Mü'minlerin Emiri!" demişlerdi.
Hz. Ali (ra): "Hayır, ben değilim. İnsanların en cesuru Ebu Bekir'dir" demişti. Neden Hz. Ebû Bekir (ra) olduğunu merak eden o bakışları görünce Hz. Ali anlatmaya başladı: "Bizler bir avuç iman eden kardeşlerimizle beraber daha nübüvvetin ilk günlerinde Kabe'de namaz kılıyorduk. O anda Mekke'nın kara yüzlü adamları bize ve Resûlullah'a saldırdı. Kimi Allah Resûlu'nu (sas) itekliyor, kimi cübbesini çekiyor, kimi de üzerine çöreklenmiş. O'na vuruyordu. Biz ise elimiz kolumuz bağlı hiçbir şey yapamadan sadece olanları seyrediyorduk Bir anda baktık ki ötelerden cübbesi rüzgârda savrulan ama gelişi ile etrafa izzet saçan biri bize doğru yaklaşıyor gelenin kim olduğunu merak etmiştik. O yiğitçe gelen naif beden ile o gün bir aslan kesilen Hz. Ebu Bekir'den başkası değildi koşa koşa bize doğru geliyor, kendisine engel olanları bir bir deviriyor ve Kabe'nin duvarlarında yankılanan şu sözü haykırıyordu "Rabbim Allah'tır dediği için mi onu öldüreceksiniz? "
Sayfa 56Kitabı okuyor
Malum Kişiye-2...
Ben tefsirin yalancısıyım. Siz benden öğrenmeyin. Bakın size böyle bir kıssa sunayım aynı sizin zihniyetinizin de bundan farkını gösterin bana...
Bir Müslüman ile bir münafık Hz.Peygamber (asm)’in hakemliğine başvurmuşlar. Sonra hüküm aleyhinde olunca Münafık, arkadaşına Hz.Ebu Bekir’e gitmeyi önermiştir. Hz.Ebu Bekir, “Resulullah’ın hükmüne karşı başka bir hüküm veremeyeceğini" söylemiş ve onları Hz.Ömer’e yollamıştır. Hz.Ömer de meseleyi öğrenince münafık olan adamın boynunu vurmuştur.
“Hayır, hayır! Senin Rabbin hakkı için, onlar aralarında ihtilaf ettikleri meselelerde seni hakem kılıp, sonra da verdiğin hükümden ötürü içlerinde hiçbir sıkıntı duymaksızın sana tam bir teslimiyetle bağlanmadıkça iman etmiş olmazlar.” (Nisa, 4/65)
(Suyutî/ed’Durru’l-Mensur, ilgili ayetin tefsiri)
Başka bir işin hükmü böyle iken sizin efendimizin (sav) eşi olan Hz.Hatice (r.anhuma) annemizin ismini aynı gayri müslimler gibi kediye "Küçük Hatçe" diye takıp burada paylaşmanızın hükmü nedir? Bakın bakalım kim dini duyar kasıyor. Yoksa siz ilgi kasmak için mi iletinin başlığını öyle kullandınız?
Dini ne benden ne de kendi nefsinden öğrenmeyin. Kur'ân, sünnet, hadis, icma ve tefsirlerden öğrenin.
: “İlk İslam’a giren ve Resulullah ile kıbleye yönelip namaz kılan kişi Ebu Bekir’dir.” “İslam’ın önde geleni Resulullah(sav)’tır. İkincisi Hz. Ebu Bekir, üçüncüsü Hz. Ömer’dir. Benim onlardan üstün olduğumu iddia eden birini bana getirirseler o kişiye had vurur ve şahitlikten men ederim.”
Hz. Ali Ra
“Zenginlik” denince günümüzde verilmeyen zekâtlar, Asr-ı Saadet'te ise Hz. Ebu Bekir-i Sıddık'a "Biz namaz kılarız, oruç tutarız lâkin zekât vermeyiz" diyen münafık kişiler aklıma geliyor.
“Yine örneğimiz en çok Bedir ile ilgilidir. Ömer, bu savaşta kendi öz dayısı olan As Bin Hişam'ı öldürmüştü. Hz. Ali, Hz. Hamza ve Ebu Ubeyde de amcazadeleri olan Utbe, Şeybe ve Velid b. Utbe'yi öldürmüşlerdi. Ebu Bekir ise kendi öz oğlu Abdurrahman'ı müşriklerle teke tek savaşsın diye zorla muharebe meydanına sürüklemişti. Ebu Ubeyde bin Cerrah ise, kendi babası Cerrah'ı Uhud Savaşı'nda öldürmüştü. Mus'ab bin Umeyr de Uhud günü kendi kardeşi olan Ubeyd'i katletmişti. Bunlar, önemli olan isimler; bunlara benzer daha birçok kişi gösterilebilir. Dikkat edilirse, hemen hemen bu katillerin tümü, henüz hayatta iken Muhammed'den cennet müjdesini alan insanlar.”
Sayfa 137 - Berfin YayınlarıKitabı okudu
