Romeo Juliet’e :
”Gözleri gökte olsaydı, yıldızlar da onun yüzünde,
Utandırırdı yıldızları yanaklarının parlaklığı,
Gün ışığının kandili utandırdığı gibi tıpkı.”
Juliet Romeo’ya:
“Gel ey sevecen gece bana Romeo’mu ver,
Sonra o öldüğünde al da küçük yıldızlara böl onu,
Onlar göğün yüzünü öyle bir süsleyecektir ki,
Bütün dünya gönül verip geceye,
Tapmayacaktır artık o muhteşem güneşe.”