Ebû Hâtim Muhammed b. İdris (vefatı h. 277) şöyle demiştir:
“Ahmed b. Hanbel'e (vefatı h. 241), ilim ehlinden hatası olan ve sonra da hatasından tevbe eden bir adam zikredildi. Bunun üzerine o şöyle dedi:
“Tevbe ettiğini ve görüşünden döndüğünü açığa vurmadığı sürece Allah bunu ondan kabul etmez. Hangi görüşlere sâhip olduğunu, bu görüşlerinden Allah Teâlâ'ya tevbe ettiğini ve döndüğünü ilân etmelidir. Bunlar onda görüldüğü zaman, işte o zaman tevbesi kabul edilir.”
Ebû Abdullah (imam Ahmed) sonra şu âyeti okudu:
"Tevbe edenler, durumlarını düzeltenler ve bunu açıklayanlar müstesnâ..." (2/Bakara sûresi, 160)
(Zeylu't Tabakât, 1/300)