"Artık ne arzum kaldı ne de kinim. İçimdeki insanı yitirdim. Kaybolsun diye de bir yere bırakıverdim. Hayatta insan ya melek olmalı ya doğru dürüst insan ya da hayvan. Ben onlardan hiçbiri olmadım.."
Artık ne arzum kaldı ne de kinim. İçimdeki insanı yitirdim. Kaybolsun diye de bir yere bırakıverdim. Hayatta insan ya melek olmalı, ya doğru dürüst insan, ya da hayvan. Ben onlardan hiçbiri olmadım. Hayatım ebediyen kayboldu.
Sayfa 23Kitabı okudu
Hayatıma yeni bir şey, daha derin düşüncelerle dolu sessiz bir zaman girmişti ve onu sessizce kitap okuduğum akşamüstleriyle ilişkilendiriyordum; bu faaliyetin adı beni şaşırtıyordu: çünkü sessizlik, içimdeki gürültüyle öylesine doluydu ki Whitcombes kitaplarına merak duyamıyordum.
Sayfa 60Kitabı okudu
Şayet ağzından bir sözcük olsa çıksa, bana doğru bir adım atsa, beni anlamayı denese, o an ona tüm kalbimi verirdim. Ama... size söyledim ya, bu garip tavırlı adam bana ve içimdeki kadına göz ucuyla bile bakmıyordu… Ben ona teslim olmaya öyle hazırdım, onun aşkıyla öyle yanı tutuşuyordum ki bunu ilk olarak kendimle baş başa kaldığımda anladım, onun aydınlık, deyim yerindeyse melek gibi yüzünü heyecana boğan o tutkuyu, içimin karank dehlizine düşüp terk edilmiş bir kalbin boşluğunda fırtına yaratınca anladım.
Sayfa 56
"İçimdeki bu umut söndü Melek, içim bomboş kaldı. Şimdi beni diri mi sanıyorsun, ben ölüden de beter, içi boşalmış ölüyüm. Benim güvendiğim, yollarına canımı koyduğum arkadaşlarımın bilumumu da öldü."
Sayfa 216 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Artık ne arzum kaldı ne de kinim. İçimdeki insanı yitirdim. Kaybolsun diye de bir yere bırakıverdim. Hayatta insan ya melek olmalı, ya doğru dürüst insan, ya da hayvan. Ben onlardan hiçbiri olamadım
Sayfa 23Kitabı okudu
"O zaman içimde bir umudum vardı. İçimdeki bu umut söndü Melek, içim bomboş kaldı. Şimdi beni diri mi sanıyorsun, ben ölüden de beter, içi boşalmış bir ölüyüm.."
Sayfa 212 - eyvallah ağa efendi
Artık ne arzum kaldı, ne de kinim. İçimdeki insanı yitirdim. Kaybolsun diye de bir yere bırakıverdim. Hayatta insan ya melek olmalı, ya doğru dürüst insan, ya da hayvan. Ben onlardan hiçbiri olmadım. Hayatım ebediyen kayboldu. Ben bencil, acemi ve zavallı olarak dünyaya gelmiştim. Şimdi artık geri dönüp, başka bir yolu seçmem imkansız. Bundan böyle bu anlamsız gölgelerin peşinden gidemem. Yaşamla yaka paça olamam, güreş tutamam.
Artık ne arzum kaldı, ne de kinim. İçimdeki insanı yitirdim. Kaybolsun diye de bir yere bırakıverdim. Hayatta insan ya melek olmalı, ya doğru dürüst insan, ya da hayvan. Ben onlardan hiçbiri olmadım. Hayatım ebediyen kayboldu. Ben bencil, acemi ve zavallı olarak dünyaya gelmiştim. Şimdi artık geri dönüp, başka bir yolu seçmem imkansız. Bundan böyle bu anlamsız gölgelerin peşinden gidemem. Yaşamla yaka paça olamam, güreş tutamam. Sizler, gerçekte yaşadığınızı zannediyorsunuz. Elinizde hangi sağlam kanıt ve mantık var? Ben artık ne bağışlamak, ne bağışlanmak, ne sola ne de sağa gitmek istiyorum. Gözlerimi geleceğe kapayıp, geçmişi unutmak istiyorum.
