"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
BU KADINLARIN ÇIĞLIKLARINI DUYUN! (Sema Maraşlı)
On sekiz yaş altında evlenmenin cezasını çeken genç kadınlar onlar. Severek isteyerek düğünle dernekle evlendikleri kocaları hapiste, gerçek tecavüzcülerle aynı koğuştu yatıyor. Onlar da dışarıda babasız büyütmek zorunda kaldıkları çocukları ile hayat mücadelesi veriyorlar. Kocaları hapiste
Pinhan satırlarım..
"Bir ben vardır bende, benden içeri. "
demiş Yunus Emre..vardır da sahiden..
Gönül..
Sonsuz derinliği olan, kuytularda kalmış, ufacık bir mahzen.. Sevgi, nefret, aşk, tutku, öfke ve nicesi, istediğimiz istemediğimiz tüm duyguları barındıran.. Bizden bağımsız, ama bi o kadar da bizim içimizde büyüyen bir sonsuzluk. Velhasıl kelam derinliği ve boyutu bilinmeyen sırlar mahzenimiz.. Tüm gizli hallerimiz-neşemiz,kederimiz-özümüz ve biz.. Her ne kadar kullanamasak da anahtarı bizde olan müzik kutumuz.. En güzel saklanma yerimiz, en sadık bir yandan da en nankör uzvumuz..
Bu yüzdendir ki bilinmez içindekiler, görülmez de kolayca..sahibiyle hemdem olmuştur çünkü. Ufak şeylerde saklıdır oysa ipuçları. Bir bakış, bir gülüş, bir ses..hepsi esiridir gönlün ve dinginleşir hayat onun karşısında.. Sahibinin sevgisini, özlemini,vefasını, muhabbetini, nakşeder yavaş yavaş derinliklerine..
Ah gönlümüz.. Mutlak hazinemiz..
"Bu çeşit nefretler nereden gelir ve nasıl bir birleştirici etkisi
vardır? Bunlar bizim kendi özümüzdeki yetersizliği,
değersizliği, suçluluğu ve diğer eksiklikleri bastırma
çabamızın bir ifadesidir. Bu durumda kendini aşağı görme
duygusu, başkalarından nefret etme kalıbına girer ve bunu
maskelemek için çok kesin ve ısrarlı bir çaba sarf
Sayfa 72
GÖRÜCÜ
İşten eve geldiğimde oldukça yorgundum. Elbiselerimi değiştirip hemen odama çekilip uzanmak istiyordum.
--Anne! Ben geldim!
Mutfaktaydı. Sesimi duyunca ellerini havluya silerek yanıma geldi. Gülümsüyordu.
--Hoş geldin, aslan oğlum. Hay maşallah. Seni yaradana kurban olurum ben.
Şaşırmıştım. Ama hemen kendimi toparladım. Ne de olsa böyle bir
Freud
_Söz ile Sihir eskiden aynı şeydi; sözlerin sihirli güçleri vardır.
_Sevgi ve sinir doğru orantılıdır.
_Aşk yoktur; libido vardır. Aşık insan deIidir.
_Dünün mutsuz çocukları, bugünün psikopatlarıdır.
_Hiçbir önerme, kendi kendisinin kanıtı olamaz.
_Sanat, çocukluk tecrübelerinin büyüklüğe
ÖZGÜRLÜK ÇANI
Küllerinin üstünde yayılsın isteriz defne ormanları - Onların kanla sulanmış gür yapraklarının gölgeliğine serilip uzanalım isteriz.
Fakat ihtişamlı ormanın dalları ve gövdeleri arasından sert rüzgarlar sokulur ve biz biraz daha büzülür, biraz daha yalnızlaşırız kendi içimizde, üşümeyelim diye.
Daha bir güçlü çınlatırız özgürlük çanını, işitmeyelim diye kıtlık ve kansızlığın pençesindekilerin feryatlarını.
Özgürlük çanının kayışına doğru koşarken, ötede, dünyaya yaşamak için gelmiş ve fakat besinsiz, sıska, bir deri bir kemik kalmış bir nesil duruverir. Ve biz bugün, çanın kayışına yapışmış, şaşkın, dört bir yana bakınır dururuz, onların feryatları önünde. Işıklar altındaki bir defne ormanının zarafetini seyredercesine, avutmaya bakarız biz kendimizi.
lşığın zaferi için çırpındık. Meydan vermeyelim, hakikatin gizli köşelerini işaret eden o ışığın engellenmesine.
Ondan kaçınmayacağız, çünkü daha şenlenmiş günler yaratabileceğimize inanıyoruz var gücümüzle ve inancımızın öncülüğünde, çınlayacak orada özgürlük çanı bütün kalplerde.
Sayfa 129Kitabı okudu
Atatürk
_Bir gün ressamlar Türk'ün simasını kaybederlerse, yıldırımı alıp yapıversinler. Türk budur. Yıldırımdır, kasırgadır, dünyayı aydınlatan güneştir. Bu memleket, dünyanın beklemediği, asla ümit etmediği bir müstesna mevcudiyetin yüksek tecellisine, yüksek sahne oldu. Bu sahne en aşağı 7 bin senelik bir Türk beşiğidir. Bu beşik tabiatın
Yıllar önce tanıştığım bu şiir kaybolsun istemedim.
Şimdi güz geldi bizim buralara
Sararmış yapraklarını döküyor ağaçlar.
Çağrısız savruk rüzgar sokaklarda
Hüzündür bütün renkler şimdi Enya
Hüzündür renkler
Sessizce akıyor ırmak.
Sararmış sazlıkların arasından düşleriyle
Eylül Enya o sonsuz hüzün
Eylü’le aşkların yaprak dökümü
Denmiş isede sen sakın inanma buna
Eylül Kardelen’dir
Eylül Kardelen’dir