Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.36
Kitabı okuduğum gibi Yalnızız ile ilgili bir makale okuma ihtiyacı hissettim. Batı ve Doğu sentezini yapabilecek kişinin kadın olduğunu söyler, Peyami Safa bu kitabında. Erkekler ya Doğu'nun bilgeliğindedir ya da Batı'nın sahtekârlığında, insan iki benlikten oluşur. Birincisi maneviyatı, ikincisi insanın içindeki dürtülerin baskın gelmesinden
240 syf.
7/10 puan verdi
İbn Rüşd kitabını üç makale ya da üç bölüm halinde sunmuştur. Birinci bölümde Platon'un 'erdemli kent modelini' ve bu kentin inşası için gerekli gerekli olan koşulları, ikinci bölümde 'erdemli kent'in yöneticisinde bulunması zorunlu olan özellikleri, üçüncü bölümde ise, 'siyaset' (ya da devlet düzeni) türlerini vermiş, bunlar ve bunların yöneticileri hakkında karşılaştırmalar yapmıştır.
İbn Rüşd bu eseri ile Platon'dan ayrıldığı en önemli nokta 'insan iradesi'nin önemi insana özgü olan şeylerde doğal determinizmin söz konusu olmayacağı, 'erdemli kenti'in gerçekleşmesinin. Platon'un sunduğu yol başta olmak üzere, birden çok yolunun olabileceği, bu konuda Platon kadar kötümser değil.
Bu eser Platonun 'Devlet' adlı eserini şerh(açıklama) niteliği taşımakla beraber İbn Rüşd ideal devlet düzeni hakkındaki Platon ile hemfikir olduğu düşünceleri ve Platondan ayrıldığı, farklı düşündüğü konuları ele almıştır.
Kitap'ta kullandığı dile ve üsluba gelince gayet sade ve akıcı bir dili vardır bu yönüyle tüm okur kitlesine hitap eden bir yapısı var..
"İdeal Devlet" ancak ütopya olabilir zaten.
İdeal bir devlet yönetimi nasıl olur? sorusunun tanımlandığı bir kitap. İdeal insan konusuna hiç girmiyorum zaten.
Fi bir girişti bu seride, Çi ise gelişme ve bence ayrıca sonuç. Bu fikre elbette ki Pi'yi okuduktan sonra varabildim. :)
Bu seride iki karakter var: Deniz ve Özge...
Özge yaşadığımız çürük (maalesef) sistemi, kendini dahi yaralayacak kadar (insan acı çektikçe insan çünkü) sert, bir o kadar da net ve doğru sözlerle ortaya koyuyor kendi farkındalığı artarken.
Deniz ise sistemin farkında fakat kendini ve çevresini sistem dışında tutmaya çabalarken (Fi'de) aldığı yarayı iyileştirmek için kendine dönüyor ve sistemi yerle bir etmek isteyen bir kişinin adımlarını atmaya başlıyor Çi'de.
Göksel, Ada, Duru, Can, Sadık ve diğerleri sistemi gözünüze adete sokmak için yaratılmış kuklalar. Sadık'ın Özge ile olan diyalogları sistemi yaşamaya mecbur (!) insanın imdat çığlıkları gibi, fakat sistem kadar güçlü değil. Göksel, sistemin şiddet yönünü oldukça başarılı aktaran bir portre.
Göze en son çarpan Ali ise sistemin farkında ve bunun karşısında kendi çıkış yolunu bulmuş bir karakter. Kitaptaki "farkında ideal insan" olarak tüm seride sessiz sessiz çığlık atıyor, bekliyor başta Bilge'nin ve diğerlerinin bu noktaya ulaşabilmelerini. Çağırmıyor çünkü biliyor herkes kendi engellerini aşmak zorunda oraya varabilmek için.
Yani... Çi daha güçlü söylüyor sözlerini...
250 syf.
10/10 puan verdi
Fazlasıyla Spoiler İçerir!!
Felsefe öğrencisi olarak, Mina Urgan incelemesini okumadan, değerlendirdiğimde evet, Platon sonrası devlet ve düzen konusunda yazılan nadir iyi eserlerden birisi. Yine Platon gibi, More da kendi düşüncelerini karakterlere söyletiyor, sanki bir başkası demiş More aktarıyor gibi. Felsefe kitaplarının çoğunda bu durum
362 syf.
·
Puan vermedi
Mübadele yıllarında birisi 12 diğeri 4 yaşında iki Türk kardeş anne ve babalarıyla birlikte, memleketlerinden gönderilmek üzeredirler. Ancak kötü kalpli bir Yunan askeri kızı ve annesini alıkoyar. Baba ve erkek kardeş yeni ülkelerine giderler. Aradan 70 sene geçer. Anne ve baba ölmüş. Kardeşler yıllarca birbirlerinden haber alamamışlardır. En
Dört halifenin hayatını anlatan seriden biri olan kitap konu itibarı ile ilginç. Hz. Ömer’i anlatıyor. Bu nedenle insanların ilgisi çekebilir. Ayrıca fiyatı aşırı uygun. Anlatım dili abartılı bir şekilde basit. Hatta başlarda ilkokul çocuklarının seviyelerine düşüyor.
Kitapta konusu geçen şahıs Hz. Ömer adaleti ile dünyaca ünlü bir insan. İlk İslam öncesi yaşamında ne kadar gaddar olduğunu anlatan kitap mucizevi bir şekilde İslam’a geçişine değiniyor. Onun İslam’a geçişi ile birlikte Müslümanların güçlendiğine bu sayede daha rahat hareket ettiğini anlatıyor. İslam’a geçiş ile birlikte gaddar mizacının değiştiğine ve daha ziyade adaleti katı bir şekilde sağlama türünde geliştiğini görüyoruz. Bu adalet o kadar Katı bir adalet ki kendi oğlunu bile kamcılatıyor. Daha sonra halifelik dönemleri anlatılıyor. Yine iyi bir yönetici profili ile karşımıza çıkıyor. O kadar ki döneminde (10 yıl 6 ay) çok büyük işler başarıyor ve çok büyük savaşlar kazanıp topraklar alıyor. Adaletini gayrimüslimlere davranış biçimi ile tasdikletiyor. Kitabın son kısmında Hz. Ömer hakkında kıssadan hisselerden bahis edilmiş. Bunların da iyi bir yönetici için altın öğütler olduğunu söylemeliyiz.
Kitap hızlı okunabilecek fazla dikkat istemeyen bir tarzda. İnsanların örnek alabileceği bir insanı kolay bir ve yalın bir hikaye ile anlattığından okunmasında büyük faydalar var diyebiliriz. Özellikle lise çağı gençler için ideal bir kitap.
Yazarın ideal devlet anlayışına ışık tutmayı amaçladığı bir eser. Ana hatları ile devletin nasıl olması, nasıl OLMAMASI ile alakalı anekdotlar ile devam eden bir kitap.
İnsan Ne İle Yaşar? uzun zamandır merak ettiğim okuması bugüne kısmet olan kitapmış :)
İlk önce kitap roman kitabı değil 4 kısa sayılacak öyküden ibarettir. Kitaba ismini vermiş ilk hikaye kitabın ismini teşkil ediyor.
Bu hikayeden başka daha üç hikaye var kitabda. Hikayeler, dini ve ahlaki açıdan öğüt verecek şekilde seçilmiş. Hikayelerden açık konuşmak gerekirse yeni bir şeyler öğrenmiyorsunuz. Çünkü siz zaten kötülüğe iyilik ile karşılık verilmesi gerektiğini, açgözlü olmamayı, insanları sevmeyi ve diğer insani davranışları biliyorsunuz. Yine de eğer elinizde okunacak çok kitap varsa, okuduğunuz kitaplardan yorulduysanız bu kitabı kolaylıkla okursunuz.
Hikayeler kısa, kafa yormayan türde olduğundan ne zaman bittiğini bile anlamazsınız.
Kendinizden ilave çocuklarınıza da okuya bilirsiniz. Onların içinde iyiliği, dürüstlüğü, hakkı yeşertmek için ideal kitaptır.
Okumadan önce kendinize sorun İnsan Ne İle Yaşar? :)
167 syf.
·
Puan vermedi
Emile Zola'nın Ana'sı daha çok beğenilir ama naturalizmi anlamak isteyenler için ideal olan bana göre Therese Raquin. İnsan, hayat, toplum, ahlak gibi değerlere naturalist bakışın nasıl olduğunu çok net ortaya koyuyor. Hukuk, toplum, ahlak gibi prensipler doğrultusunda çemberin dışında kalanların veya çemberin dışına çıkanların nasıl düşündüğünü anlamak için okunası eserlerden.
152 syf.
7/10 puan verdi
Kitap tezatlar bütünü baktığınızda. Bedenen var olmayan, sadece zırhtan ibaret bir ruh Agilulfo'nun karşısına, bedenen var olan ancak fikirlerini yönetme gücü olmayan Gurdulu'yu koymuş yazar. Diğer yandan varoluşu bir şeyler başarmış olmaya bağlayan, varolma duygusunu gelecekte arayan Rambaldo'nun karşısına, varoluşunu geçmişte yaşadıklarıyla
190 syf.
7/10 puan verdi
Yazar kitabında narsisizm sorunu olan iki hastasının öyküsünü , onlarla sürdürdüğü terapi sürecini anlatmış. Dil ve konu olarak çok sade ve aynı zamanda akıcı olduğunu söyleyebilirim. Bir seferde bitirebilirsiniz. Ancak yazar kitabın gelişim sürecinde hep realist olarak kalmış. Sadece karşısındaki bireyi düşünmeye yönlendirişini ve bireyin kendi yolunu bulmasını anlatıyor. Bilemiyorum olması gereken ideal hasta doktor ilişkisi budur belki ama ben bu tip insan psikolojisi içeren kitaplarda ( hatta büyün kitaplar da demeliyim ) gözlemci şeklinde kalmayı ve bilimsel bir makale okuyormuş gibi hissetmeyi sevmiyorum. Bu yüzden eğer kafanızda kitaba dair daha farklı bir algı varsa yani biraz daha hislere dayalı bir kitap bekliyorsanız , beklemeyin . Daha çok yazarın hastalarında gördüğü her hissi, her düşünceyi , her davranışı bilimsel çerçevede ele almasından oluşuyor kitap. Bu anlamda beklediğimin aksi çıktı diyebilirim. Bu yüzden biraz bu ne şimdi diyerek okudum. Bilimsel açıdan yeni şeyler kattığını inkar etmesem de tam olarak sevemediğim bir şeyler var kitapta. Belki de insan ilişkileri içeren konuların , insanı ve insan zihnini bir makine sonucu oluşuyor gibi ele alınmasıdır. Çünkü aynı hissi Bir Psikiyatristin Gizli Defteri'nde de yaşamıştım. Kitaplar akıcı , ilgi çekici kabul ama hep aramda bir mesafe görüyorum bu tip kitaplarda. Belki de sorun okuduğum zamanki ruh halimle alakalıdır emin değilim.
Gene de arada okunması gerek çünkü en beklemediğiniz anda , en beklemediğiniz cümlenin sonunda kendinizi bulabiliyorsunuz.
