Beklemek, beklemek, beklemek ve sonra hiçbir şey olmamış gibi kaldığın yerden devam etmek zorunda kalmak; umut etmek ve her seferinde incinmek, yaralanmak, yaramı sarmak, sarıp sarmalamak, saklamak, saklanmak, sarsılmak, ölesiye sarsılmak kalbimi yoruyor..
Sayfa 34Kitabı okudu
Bu, soğuk bir günde karşılaşan bir grup kirpinin öyküsüne benzer. Kirpiler ısınabilmek için birbirlerine sokulurlar, ama dikenleri birbirine batar. Birbirlerinden ayrıldıklarındaysa soğuktan rahatsız olurlar. İleri geri hareket ederek sonunda dikenlerini batırmadan birbirlerini ısıtabilecekleri en uygun uzaklığı bulurlar.
Çağdaş toplumlarda incinmek ve diğerlerini incitmek eskiden olduğundan daha kolay.İnsanlar birbirleriyle eskisine oranla daha çeşitli biçimlerde ilişki kuruyorlar. Bunun sonucu kendimizi koruyacak savunma sistemleri geliştiriyoruz, incinmemek için diğer insanlara tereddütle yaklaşıyoruz. Diğer insanlara zarar vermemek, ama onlarla ilgilenmemek, her insanın kendi başının çaresine bakmasını gerektiriyor. Bunun getirdiği yalnızlığa dayanamayan birçok kişi, alkol, uyuşturucu madde vb. araçlarla çevresine yabancılaşmasının verdiği acıdan kurtulmaya çalışıyor. Hiçbir şeye bağlanamamak insanın boşluk ve anlamsızlık duygulan yaşamasına neden oluyor.
Bazen büyümek için incinmek kaçınılmaz oluyordu.
Sayfa 169 - Mortena Yayınları - Mayıs 2017Kitabı okudu
“ İncinmek, değişmek için geçerli bir sebep olabilir ama dünyadaki bütün acılar bir araya gelse bile gerçekler değişmez. “
Sayfa 133 - Altın Kitaplar
"İncinmek, değişmek için geçerli bir sebep olabilir ama dünyadaki bütün acılar bir araya gelse bile gerçekler değişmez."
İnsanlar neden insanları incitmek ister? Dünyada yeterince incitecek şey yokmuş gibi.
Çağdaş toplumlarda incinmek ve diğerlerini incitmek eskiden olduğundan daha kolay. İnsanlar birbirleriyle eskisine oranla daha çeşitli biçimlerde ilişki kuruyorlar. Bunun sonucu kendimizi koruyacak savunma sistemleri geliştiriyoruz, incinmemek için diğer insanlara tereddütle yaklaşıyoruz. Diğer insanlara zarar vermemek, ama onlarla ilgilenmemek, her insanın kendi başının çaresine bakmasını gerektiriyor. Bunun getirdiği yalnızlığa dayanamayan birçok kişi, alkol, uyuşturucu madde vb. araçlarla çevresine yabancılaşmasının verdiği acıdan kurtulmaya çalışıyor. Hiçbir şeye bağlanamamak insanın boşluk ve anlamsızlık duyguları yaşamasına neden oluyor.
"İnsan öyle bir karanlıktır ki, ona ulaşmak neredeyse imkânsızdır.
Daha az incinmek için en iyisi yalnızlıktır.."
Sayfa 36 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Hayal kırıklığının izini nasıl sileceksiniz...
•
❝
—Hayal kırıklıklarının ruhumda açtığı büyük boşlukları zehirli bitkiler kaplıyor. Beklemek, beklemek, beklemek ve sonra hiçbir şey olmamış gibi kaldığın yerden devam etmek zorunda kalmak; umut etmek ve her seferinde incinmek, yaralanmak, yaramı sarmak, sarıp sarmalamak, saklamak, saklanmak, sarsılmak, ölesiye sarsılmak kalbimi yoruyor. Sonra aynı yerden tekrar tekrar kırılmak; bir kadının en korunmasız, kuytu yerinden, içten içe kurduğu hayallerinden...
❞
•
Sayfa 32 - Doğan KitapKitabı okudu
Bunu herkesin okuması gerek
Açılmak istiyoruz, ama incinmek istemiyoruz. Ne yazık ki yaşam bu tür garantiler sunamıyor. Hatta aksine, eğer açılırsak büyük olasılıkla kendimizi terk edilmiş, ihanete uğramış, bir şekilde mahrum bırakılmış hissedeceğiz. Diğer kişi her ne kadar sevecen ve anlayışlı olsa da içimizdeki boşlukları dolduramaz. Biz yaşamda ve aşkta üst üste hep bu yarayı açacak şekilde deneyimler yaratırız, çünkü acıyı yaşamak zorundayız - derinlemesine ve sonuna kadar. Bu, bizim derinliğimize ve yalnızlığımızı derinlemesine kabullenişimize açılan kapıymış gibi gözüküyor. Aynı zamanda da bu acıya girme düşüncesi son derece ürkütücü oluyor.
We want to open up, but we don't want to get hurt. Unfortunately, life does not offer such guarantees. On the contrary, if we open up, we are likely to feel abandoned, betrayed, somehow deprived. No matter how loving and understanding the other person may be, they cannot fill the emptiness inside us. We repeatedly create experiences in life and in love that open this wound, because we have to experience the pain - deeply and to the end. This seems to be the gateway to our depth and our deep acceptance of our loneliness. At the same time, the thought of entering into this pain is extremely frightening.
Sayfa 124Kitabı okudu
