Hiçbirinize ihtiyacım yok nasıl olsa yeraltım var...
Sıkıcı geldi en başlarda o zamanda anlamıştım aslında eseri bitirdiğimde her şeyin açıklığa kavuşacağını ve öylede oldu.
Anlamadığım bir şey var kitapta sanki kitabı sadece erkekler okuya bilecekmiş gibi her seferinde baylar diye hitap ediyor.
İnsanları asla tek başına ele almıyor eğer biri yanlış yaptıysa bu yanlışı sanki tüm insanlar yapmış gibi davranıyor. Bazen gerçekten canımı sıktı ama sonradan bana sinirlendiğini biliyorum dedi sanki içimizi okuyordu.
Gerçeklik akımından etkilenmiş ve gerçekten de okunması gereken bir eser sadece bunu okumak yetmiyor aynı zamanda "Suç ve Ceza" kitabı da buna ek olarak okunmalı. 
Fyodor Dostoyevski 
Yeraltından Notlar
Biraz daha araştırmak gerekiyormuş kitabı.
Neden böyle anlattığını daha yeni öğrendim ve kendime çok kızıyorum daha tam araştırmadan bu kanıya varmışım nasıl yaptım böyle bir hatayı?
Kitabı okurken hiç kendinle bağdaştırmamışım, çünkü onun yaşadıkları bana çok saçma gelmişti sonradan anladım asıl olay yaşadıklarını anlatmak değildi.(burada bile savunmaya geçmişim ne kadarda acınası. )
ilk başta dışlandı ve sinirlendi bu bölüm boyunca hep onların ne kadar kötü olduğundan bahsetti
ama ikinci bölümde egosunu tatmin etmek için bir kızın hayatıyla oynadı sonrada sanki kendisi bir şey dememiş gibi savunmaya geçti. Bu biraz size de tanıdık gelmedi mi?
Tabii ki geldi bu sizsiniz bu biziz bu benim
ne kadarda nankörmüşüz
"Çünkü insan ahmak bir yaratıktır, son derece ahmak! Daha doğrusu ahmak değil de nankördür; eşine rastlanmayacak derecede nankördür."(47)
