Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Rezonans Kanunu, her zaman “evet” der.
Pierre Franckh, “Rezonans Kanunu” adlı kitabında bazılarınızın bildiği,bakış açımızı değiştirebilecek şeyleri iddia ediyor: “Eğer şu ana kadar istekleriniz gerçekleşmediyse, en şiddetli arzularınıza ulaşamadıysanız; eğer hayatınıza hiç istemediğiniz şeyler girdiyse, eğer mutsuzsanız veya yenilgiye uğradıysanız, bütün bunların sebebi düşünce
Efsaneler dilden dile dolaşır, yazılı olanları bile zamanla farklı bakış açıları ile değişime uğrar. Kitabın girizgâh kısmında da belirtildiği gibi: "Efsaneler böyledir ne de olsa; bir bakmışsınız birinin söylediğini bir başkası yalanlamış..."
Kitapta; ondört usta yazarın kaleminden; asırlar önce Kam Ana Kambur tarafından ismi konulmuş,
Kurumsal bir şirketin pazarlama bölümünde çalışan beyaz yakalı bir karakter. Bu karakterimiz erkek ve isimsizdir. İş yerindeki sancılı ve monoton geçen günlerini ve kovulmasından sonra ki yaşadıklarını anlatıyor.
Kendini, hayatı ve çevresindeki insanları sorgulayışı üzerine, felsefe ve sosyoloji temelinde değerlendirmeler yapan bu değerlendirmeleri de günlük tadında aktaran bir kitap.
Kendi hayatını anlatmaya çalışan, anlatarak var olmaya çalışan bu karakterin hiçlik üzerine yaptığı derin düşüncelerinin sonunda o malum soruyla karşılaşıyoruz "Ya Yoksam?"
Kısacık ama derin bir okuma vaad eden bu kitabı aynı zamanda bir arkadaşınızla sohbet ediyormuşcasına keyifle okuyacağınızı da temin ederim. Okurken de altını çizme ihtiyacı isteyeceğiniz pek çok cümle ile karşılaşabilirsiniz.
Bir şeyle uzun vakit geçirdikten sonra gerçekten bir parçanız oluyor. Fikirlerde de böyledir. İnsanlar sahiplenirler fikirleri. Kendi bedenlerinin parçası olur. Bu yüzden doğrularla karşılaştıklarında da gerçeğin kapısından geçmek için fikirlerini eğip bükeceklerine, fikirlerini korumak için kendileri eğilip bükülürler.
Birini tanımak istiyorsanız haklı olduğu bir anı bekleyin. Bakın bakalım, onunla ne yapacak size.
Kendini ne yapacağını bilmediğin zamanda, seninle ne yapacağını bilen insanlara ihtiyacın vardır.
Yeteri kadar uzun düşündüğümde her düşünceyi kabul edebildiğimi, sonra düşünmeye devam edersem kabul ettiğim her düşünceyi reddedebildiğimi fark ettim.
İnsanlar yaşlandıkça toplumun kurallarını gömlek gibi çıkarıp bir kenara asabilirler.
Bu böyledir.
Beyaz bir karanlık. Bu böyledir. Değiştirecek nesi var? Bu böyledir, çünkü geldik. Yolun sonuna mı? Hayır, lunaparka geldik. İç içe geçen parlak kırmızı, mor, yeşiller. Hepsi birleşiyor ve beyaz bir karanlık oluşuyor, gecenin karanlığı. Saat on bire yaklaşırken hep böyle olur geceler. Beyaz karanlık mı olur demeyin, elbet olur. Olmaz ise, bu
Yeşil Kiraz benim için çok önemli bir kitaptır. Kiraz'ın yaşında okudum kitabı ilk. Hâliyle belli bir bölümünü karşılaştırarak okumuştum kendi hayatımla. Bu ilk kitaba dair hatırladığım en önemli şey Kiraz'ın ailesinden utanmasıydı. Asla anlayamadığım bir davranıştı çünkü. Ben hayatım boyunca babamın annemin çalışması ile gurur duydum,
İnsanlar ölümle burun buruna gelince günahlarını aramaya başlarlar
Hikayemiz genç bir kadın olan adaletle başlıyor adalet öleceğini öğrenmesiyle başlıyor ve hayatında ilk gunahı olan gunahıyla yüzleşmesi okuyoruz adelet o kadar yanlız bir kadın ki hayatı boyunca hiçbirşeye bulaşmadan kimseye dokunmadan yaşamış ilk gunahının peşine düştüğü sırada trende tanıştığı bir adam hayatını değiştirmesiyle hayatı birden farklı oluyor
Adalet karakteri dediğim gibi hepimizden biri yanlız hayatı boyunca sevilmemiş bir ailede olan annesi babasından sevgi görmemiş bir kız hayali bir oyuncak arkadaşı dışında bir şeyi yok bu kitap bana hayatımızı dokunarak yaşamamızın önemini anlattı birilerinin hayatında bir anlamımız olması gerektiğini çünkü dokunmadan yaşanan hayat sadece amaçsız bir ruhtur kapanışı kitap alıntılarıyla yapmak istiyorum umarım okursunuz
"Neden yaptığını kendi de bilmeden ,yırtıp kopardı haberi gazeteden katlayıp cüzdanına koydu. Sanırım böylece dünyanın geri kalanı umursamasa da bir yerlerde birinin hatırlayacağı minik mütevazi bir hikayem oldu benimde. Hikayeler böyledir ,bazen sadece bir kişi dinlesin diye anlatılır. Bir kişi dünya demektir.Dünya da hikaye... "
Kitap ana karakterimiz Meursault'un annesinin ölümü ile başlıyor. Meursault annesinin öldüğünü öğrendiği gün yola çıkar ve cenaze törenine katılır. Garip olan nokta şu ki Meursault annesinin ölümüne hiç ağlamaz, üzülmez bile, olayı çok soğukkanlılıkla karşılar. Bu durum yakınındakilerin de dikkatini çeker. Kitabın ilerleyen sayfalarında anlıyoruz ki Meursault'un karakteri, mizacı böyledir.
Meursault bu dünyada hiçbir şeyin bir anlamı olmadığını savunur. Ona göre annesi ha şimdi ha sonra elbette bir gün ölecekti ve bunun ne zaman olduğunun çok bi önemi yok. Hatta evlendiği kişinin kim olduğunun da bir önemi yoktur için. Çünkü ona göre şimdi iyi tanıdığı bir kişi ile ileride iyi anlaşamayabilir ve boşanma ihtimalleri de var. Bu karakteri okurken çok zevk alarak okudum. Karakteri çok garip bulsam da çoğu yerde aslında ne kadar haklı olduğunu da düşünmeden edemedim. Karakterimiz o kadar hissiz ve duygulardan yoksun ki hiçbir konuda kendini anlatmaya çabalamaz çünkü ne kadar anlatırsa anlatsın insanlar zaten onu anlamayacaktır.
Kitabın sonlarına geldiğinizde karakterimiz bir cinayet işlemek zorunda kalır ve bu suçtan dolayı yargılanır. Kitap genel olarak kişinin kendine ve topluma yabancılaşması, toplumun dayattığı kurallara uymak istemeyen bir karakteri anlatıyor.
İyi Doktor ~ Damon Galgut
.
Alıntılar;
.
İçimde kıpır kıpır bir hoşnutsuzluk vardı. Sormamayı öğrendiğim eski sorular yeniden benimleydi.
.
Artık kendimi izleniyormuş gibi hissediyordum. Ağaçlar etrafımı saran karanlık ve gizemli bir varlıktı, kayalar içlerindeki yaşamla kabarmıştı. Dünya beni bu şekilde gözetlemeyeli yıllar olmuştu; yeniden
Çok güzel yeşil bir taş buldum. Hemen çık gel.
Burada okuma kayıtlarına aldığım kitaplar dışından onlarca kitap okudum. Fakat Zorba hayatımda okuduğum en güzel eserler içerisinde kesinlikle ilk beşte yer alacak düzeyde mükemmel bir kitaptı. '' Bu kitap özellikle seçildi, haberin olsun'' cümlesiyle bir dosttan gelmesi kitabın anlamını şimdi daha da artırdı. Kitabın dili o
104 syf.
·
Puan vermedi
Size 1957 Nobel Edebiyat Ödülü olan bir kitap ve yazar ile geldim. Albert Camus, sorgulayan, insanın iç dünyasını ve çetrefilli yollarını güzel anlatan yazarlardan bence. Bu kitabı da aslında bir itirafname. (Kısa bir roman görünümünü)
Kitabın içeriği şöyle :Başarılı ve herkes tarafından saygı duyulan bir avukat olan Jean Babtiste Clamence, bir akşam evine dönmek için bir köprüden geçer. Köprüden geçerken bir olaya şahit olur. Şahit olduğu bu olaydan sonra hem kendini hem de yaşadığı toplumu sorgular. Bu sorgulamalar onu bir düşüşe sürükler.
Dil olarak alaycı ve keskin bir dil kullanmış yazar. Bu tarz üslupları severim zaten. Genel olarak da kitabı beğendim. Sayfa sayısı olarak az, hacim ve içerik olarak yoğun bir kitap. Tavsiye ederim.
Kitapta altını çizdiğim satırlar :
" Evet; ışığı, sabahları, kendini bağışlayan kişinin o kutsal masumiyetini yitirdik biz."
"Bir süre ve görünüşte, yaşamım hiçbir şey değişmemiş gibi sürüp gitti. Raylar üzerinde kayıp gidiyordum."
"Tek savunma gösterisi kötülüktür. O yüzden, insanlar yargılanmamak için yargılamaya koşarlar."
"Mutluluğunuz ve başarılarınız ancak bunları cömertçe paylaşmaya razı olduğunuz takdirde affedilir."
"İnsan böyledir aziz bayım, iki yüzü vardır onun : Kendini sevmeden başkasını sevemez."
"Gerçekten de cennet bu değil midir, aziz bayım, hayatla araya aracı koymadan yaşamak?"
