”İstediğin zaman ışığı söndür. Senin karanlığını da tanır ve severim.” Rabindranath Tagore.
Tanımaya başlıyorum kendimi. Ben yokum. Olmak istediğimle başkalarının gözündeki ben arasındaki boşluğum ben. Ya da o boşluğun yarısı, çünkü orada da hayat var. Sonunda ben oyum işte. Işığı söndür, kapıyı kapa, son ver koridorda terliklerini sürüklemeye. Rahat bırak beni odamda tek başıma. Aşağılık bir yer bu dünya. Fernando Pessoa
Reklam
Tasavvufta edeb anlayışı;
Kapının çarpılmadan yavaşça örtülmesi bir edeptir. "Kapıyı kapat" denilemez (Allah kimsenin kapısını kapatmasın); belki kapıyı ört, yahut sırla denilebilir. "Lâmbayı (mumu, ışığı) söndür" denilemez (Allah kimsenin ışığını söndürmesin); lâmbayı dinlendir denilir. Keza lâmba yakılmaz, ancak uyandırılabilir.
tanımaya başlıyorum kendimi. ben yokum! olmak istediğimle başkalarının gözündeki ben arasında boşluğum ben. ya da o boşluğun yarısı, çünkü orada da hayat var... sonunda ben oyum işte... ışığı söndür, kapıyı kapa, son ver koridorda terliklerini sürüklemeye. rahat bırak beni odamda tek başıma. aşağılık bir yer bu dünya.
farz etme yeter yaşadığın bugün 'dür ne sevdiğin yanında ne o yerdesin çekil garip odana, ışığı söndür söyle "nerdesin ey sevgili nerdesin?" söyle; o türkü senin eski türkündür.
söndür şu geceden kalan ışığı o resmi hemen indir karşımdan şu masayı şuraya çek uzak dursun sandalyeler birbirinden ola ki konuşurlar at sokağa şu saksıyı direnmektir çiçeklenmek mektup kitap gazete kâğıt kalem bardak tabak ne varsa defet gitsin beynimde bu hınzır böcek bu edepsiz kımıltı bu başka olmıyacak
Sayfa 127 - OğlakKitabı okudu
Reklam
438 öğeden 401 ile 410 arasındakiler gösteriliyor.