Ömer Hayyam
'Irmaklarından şaraplar akacak' diyorsun
Cennet-i alâ meyhane midir?
'Her mümin'e iki huri' diyorsun
Cennet-i alâ kerhane midir?
Tanrı bize cennette vaat ettiği şarabı
Niçin haram etsin bu dünyada, akla sığar mı?
Bir sarhoş arap, devesini vurmuş Hamza'nın
Peygamber de yasak etmiş arap'a şarabı
Beni özene bezene
Tamam, şimdi anlayacağını düşündüğüm bir dilde tekrarlayacağım: haşiş mi, amfetamin mi, LSD mi, kokain mi? Crack veya eroin var mı, diye soruyorum. Onların yasak olduğunu söylüyor. İçimden saydığı bütün uyuşturucuların yasak olduğunu söylemek geçiyor ama kendimi tutuyorum. Kendim için değil, diye açıklıyorum. Bir düşmanım için. “İntikam mı alacaksın yani? Birini doz aşımından öldürmeyi mi planlıyorsun? Öyle şeyle işimiz olmaz, başka yerde arayacaksın.” Arkasını dönüyor ama kolundan tutup beni dinlemesini söylüyorum. Konuya olan ilgimin fiyatları ikiye katladığının farkındayım. Bildiğim kadarıyla söz konusu kişi uyuşturucu kullanmıyor, diye açıklıyorum. Ama aşk ilişkime ciddi şekilde zarar verdi. Tek istediğim ona bir tuzak kurmak. “Bu Tanrı'nın gözünde ahlaksızlıktır.” Olacak şey değil: Bağımlılık yaratan, ölüme dahi yol açabilen maddeler satan bir adam beni doğru yola çağırıyor.
Sayfa 67Kitabı okuyor
Lacivert gece, kırık bina, Galatasaray, şükrü ve kitaplar
Akşam oluyor, açık balkon kapısından odaya giren soğuk hava kollarıma çarpıyor. Hoşuma gitti bu durum. Sanki soğuk havaya kafa tutmuşum. Esersen es bak üşümüyorum işte. Bu aralar kafa tuttuğum olaylar artıyor. Yaşama inat ediyorum sanki. Hayır böyle yasanilmaz bak böyle de yapabilirim. Kadere karşı gelmek gibi... Ben istedim bunları oysa ki. Ama
Bir defasında O zamanlar daha lise 1'e gidiyoruz, arka sırada oturan kız..
(ismi neydi yaaa... hah! Aylis)
Dedi: "Emre yarın okula gelmeyelim, okula diye çıkalım Kadıköy'e sinemaya gidelim'
Tabii o zamanlar erkek olarak kendimize olan güvenimiz sıfır, utancımızdan aynaya bile bakmıyoruz.
Yeni-yeni blue çağlarına
"Legolas haklı, dedi Aragorn sakin sakin. "Yaşlı bir adama habersizce, meydan okumadan, bu şekilde vuramayız, ne kadar korku ve kuşku içinde olsak da. izle ve bekle!"
Tam o sırada yaşlı adam adımlarını sıklaştırarak şaşırtıcı bir hızla taş duvarın dibine geldi. Sonra onlar kıpırdamadan durmuş aşağıya bakarken o da aniden yukarı
Aslına bakarsanız, için için konuştuklarımızın, mantığımızı allak bullak eden seslerin, özlediğimiz bir saadetin vaktinin yanık bir kalemi olmaktan başka işimiz ne?
Sayfa 207Kitabı okudu
Bizim işimiz kadınların doğal güzelliklerini bozmak değil, içlerindeki sanatçılar yaratabilsin, sevgililer sevsin, şifacılar şifa versin diye, bütün bu varlıklar için vahşi bir kırsal alan inşa etmektir.
Sayfa 53 - Ayrıntı Yayınları
Tek bir insanda, hepsi kendi değer, amaç ve araçlarına sahip bir sürü başka.varlık mevcuttur. Bazı psikolojik yaklaşımlar, bu varlıkları yakalayıp onları saymamızı, adlandırmamızı, çaresizlik içinde sürünürcesine yürüyen köleler haline gelene kadar onları boyunduruk altında tutmamızı önerir. Ama bunu yapmak bir kadının gözlerindeki vahşi ışıkların dansım aksatacaktır; onun kızgın şimşeğini kesintiye uğratacak ve tüm kıvılcımlarını söndürecektir. Bizim işimiz kadınların doğal güzelliklerini bozmak değil, içlerindeki sanatçılar yaratabilsin, sevgililer sevsin, şifacılar şifa versin diye, bütün bu varlıklar için vahşi bir kırsal alan inşa etmektir.
Sayfa 53 - Ayrıntı Yayınları
Bize Allah aklı vermiş amma terbiye et aklı selime ulaş demiş.
Terbiyesiz akıl nefsin emmaresidir. Ve insanı nefsi emmarede bırakır.
Düşünüyorsun, eyvallah.
İslam adına düşünüyorsun, buna da eyvallah.
Ama hadiini aşan şeyleri düşünme.
Orda o akla şunu de, sen terbiye olunmamışsın bundan ötürü bana ilişme. Haddinde konuşana kadar benimle konuşma.
Bu takdirde aklına gelenlere ehemmiyet verme. Çünkü o ses kalpten değildir.
"Gönül kabul eder, akıl inkâr", demişti bir büyüğüm.
Gönülden gelen ses asla yanlış olmaz, yeterki gerçekten gönlünle konuşmayı bil.
Amma akıl uslanmazdır, insanı hak yoldan caydırmaya bile kalkışır.
Anı yaşa işini yap, boşver suya sal akıp gitsin. Önüne bak gerisi iki günlük dünya. Biri gitti biri kaldı.
Akılsız olmaz ama akılla hiç olmaz.
Bizim işimiz yaşamak.
Adı için yaşamak.
Allah için...
İşine bak 'Allah' de yeterli.
Gerisini Allah tayin edecektir.