Kapının önünde sıra sıra ayakkabılar vardı. Eğilip ayakkabılarını çözerken aklına geldi. Eski dostu Ferhat,"İstanbul'un apartmanları uce ayrılır.
1.Kapisinda ayakkabıların çıkarıldığı ,namaz kılınan,dindarların evleri.
2.Ayakkabilarinla girebilecegin Avrupai zenginlerin evleri.
3.Her iki türden ailelerin birlikte yaşadığı yeni yüksek apartmanlar."
Pera'dan Beyoğluna...
Siyaset ve diplomasinin yanı sıra Osmanlılar ile Avrupalılar arasındaki ticari, kültürel ve sanatsal ilişkilerin önemli merkezlerinden biri de Pera'dır. Cenevizlilerin 13.yüzyıldan itibaren yerleştiği Pera semti,İstanbul'un göbeğinde adeta küçük bir İtalyan kolonisiydi. Galata kulesi, taştan evleri, kiliseleri ile Pera ve sakinleri, İstanbul'un fethi sırasında tarafsız kalmış ve gelişmelere göre tavır almıştır. Pera, fetihten sonra da müstakil kimliğini muhafaza etmiş ve İstanbul'daki küçük Avrupa olarak var olmaya devam etmiştir. Osmanlı'nın klasik ve güçlü dönemlerinde bir 'casusluk ve günah' yeri olarak görülen semt kendine özgü Avrupai mimarisi, kozmopolit yapısı ve 'sosyete' kimliğiyle Pera cumhuriyet döneminde de kendine has özelliklerini muhafaza etmiştir.
Yunanca 'karşı yaka' anlamına gelen 'pera' kelimesi, bugün İstanbul'da Beyoğlu olarak bildiğimiz semtin eski adıdır. Beyoğlu ismi; Fatih zamanında Müslüman olan Trabzon İmparatorluğu Prensi Aleksios Komnenos,İstanbul'un bu bölgesine yerleştikten sonra prens yahut beylik sıfatına atfen Beyoğlu ismi kullanılmaya başlamıştır. Bir diğer rivayete göre ise Venedik elçisi olarak görev yapan Andreas Gritti'nin oğlu Alvise Gritti,
Pera'da muhteşem bir konakta oturur. İyi derecede İtalyanca, Yunanca ve Türkçe konuşan Gritti,babasının yolundan giderek İstanbul'un önde gelen siyaset ve tüccarlarıyla yakın ilişkiler kurar.Hatta bir gün, bütün İstanbul halkını hayretlere düşüren bir hadise yaşanır ve Kanuni Sultan Süleyman, Gritti'nin babası Venedik doçu seçilince, kendisine 'Beyoğlu' denir. ve Beyoğlu semtinin adı ortaya çıkmış olur.
Sayfa 224Kitabı okudu
İstanbul...
...Bu şehirde arabalar izin verdiği ölçüde yürüyebiliyordu insan. İstanbul'un kaldırımı bile arabalar içindi. Arabalar ve sahipleri şehrin tek hâkimiydi. Arabalar anahtarlarını taşıyanların yerini, konumunu, kimliğini belirliyordu. Ruhsatta adı yazanların birlikte olacakları insanları, oturacakları evleri, arkadaşlıklarını arabalar seçiyordu. Yeme içme biçimlerini, müziklerini, konuşmalarını....Arabalar sözüm ona onlara para ödeyerek satın aldıklarını düşünenlerin gerçek sahibi'ydi aslında.
Sayfa 135Kitabı okudu
İstanbul'un kaldırımı bile arabalar içindi. Arabalar ve sahipleri şehrin tek hakimiydi. Arabalar anahtarlarını taşıyanların yerini, konumunu, kimliğini belirliyordu. Ruhsatta adı yazanların birlikte olacakları insanları, oturacakları evleri, arkadaşlıklarını arabalar seçiyordu. Yeme içme biçimlerini, müziklerini,konuşmalarını...
Arabalar sözüm ona onları para ödeyerek satın aldıklarını düşünenlerin gercek sahibi'ydi aslında. İnsanlar değil, edindikleri nesneler ve o nesnelerin ederleri hayatlarını çiziyordu bu şehirde
Sayfa 135Kitabı okudu
İstanbul'un üstüne güneş doğdu
Çıktı silkinerek gecenin içinden
Kız gibi minareleriyle Süleymaniye
Sultan Ahmet Sultan Selim Fatih camileri
Türbeler çeşmeler sebiller
Aldılar aydınlıkta yerlerini
Şakımaya başladı bülbül gibi
Bağdat köşkünün çinileri
Hepsi de alın teri
Hepsi de el emeği
Bir yaprak düştü döne döne şadırvana
Bir kumru su içti şadırvandan
Üsküdar'ın fakir evleri göründü uzaktan
En arkada Çamlıca tepeleri
İstanbul'un üstüne güneş doğdu
Bir tren kalktı Haydarpaşa' dan
Pendik' e doğru
Ne koklaşa koklaşa öpüşen
Ne ağlaşan
Ne el ne de mendil sallayan oldu
Haydarpaşa'dan Pendik'e kalkan tren
Sayfa 119
