"Ey insan! Bu kitabı sana ithaf ediyorum''
"Bırak şu maddeyi, boğ şu ölçü dehanı, doy şu fizik ve matematik tecessüsüne, kov şu kemiyet fikrini, dal kendi içine, koş kendi kendinin peşinden, bul onu, bul kendini, bul ruhunu, bul, sev, bil, an, gör, kendi içinde gör Allah’ını. Kendine dön, kendine bak, kendine gel. Aptalca bir konfor aşkından doğduğu halde her biri daha korkunç bir dünya harbi hazırlayan teknik mucizelerinin yanında, senin iç zıtlıklarını elemeye yarayacak ve seni kendi kendinle boğuşmaktan kurtaracak ruh mucizelerini ara. İnan manevilere ve mukaddeslere, inan! Onlar hakkında, bu kadar küçükçe düşünmekten utan! Her sezilen derinliğin ifşa ettiklerini düşünmekten bile seni alıkoyan tabiatçı metotlarını fırlat ve bitlenmiş elbiseler gibi at. Orta çağ papazında haklı olarak ayıpladığın dar kafalılığın anlayış sınırlarını daha fazla darlaştıran beş duyu idrakinin kapalı dünyası içinde kalma; "Arşı geç, ferşi atla, sidreyi aş, Gör ne var maverada ibretiz."
Çicek gibi mis kokulu siirler var buyurmaz misiniz, ikramda bulunsam.. Sahip çikmak istediklerinize,yardim eli uzatmayi duslediklerinize belki biraz hayallerinize ithaf etseniz, onlara vakitlice geldikleri icin tesekkur edersiniz.. Kapinin arkasindan bakmayiniz lutfen sahiden giriniz bu dolunay aksaminda sarf ettikleriniz misralarimizda yer bulsun buyurmaz miydiniz? Ardindan hatrina gönul koymayan kahvemizi yudumlarken bi yandan da annemin o her gun severek hitap etttigi cicekleri seyretmeyi meylemez misiniz, siirleri mavi kokulu hayallerle sarmasik..
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}