Normalde çok sık Türk edebiyatından eserler okuyan biri değilim, genelde hep dünya edebiyatından kitaplar seçmişimdir. Fakat uzun zamandır böyle bir alışkanlığım olsun istiyordum ve en sonunda bu kitabın bana önerilmesi ile bu yönde ilk adımlarımı attım. (Aylarca okumaya başlayıp başlamama konusunda tereddüt ettikten sonra), nihayet Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat'ı okuyabildim. İyi ki de okumuşum. Okuması kesinlikle çok zevkli bir kitaptı. Ayrıca çok akıcı bir dile sahipti, resmen bütün cümleler su gibi akıp gidiyordu ve anlaşılması gayet kolaydı. Fakat kitabın özellikle sonlarında kalbim paramparça oldu. Talat ve Fitnat karakterlerini o kadar benimsemişim ki kitapta bu olayın önceden okuyucuya haber verilmesine rağmen onların ölümleriyle çok sarsıldım (ki bence bu da yazarın hikaye anlatıcılığı ve kaleminin güçlülüğünü vurgular nitelikte). Ayrıca, eser yazıldığı dönemin kadın-erkek ilişkileri ve toplumun evlilik ile ilgili görüşleri konusunda hem eleştirilerde bulunuyor, hem de 21. yüzyıldaki bizlere o dönem insanlarının benimsediği adetler ve düşünceler konusunda birçok bilgi veriyor. Kısacası, eğer hala okumadıysanız veya siz de benim gibi Türk edebiyatından eserler okumaya başladıysanız mutlaka bu kitabı okuyun derim, eminim siz de bu kitabı en az benim kadar seveceksiniz.
John Steinbeck romanlarında gerçekçilik ve yalınlık sunmakta çok iyi. 
Fareler ve İnsanlar, farklı olsalar da arkadaşlıkları sağlam olan iki tarım işçisi George ve Lennie'nin öyküsünü anlatır. Kendi hayalleri olan bu ikilinin dostluk ve dayanışmasını anlatır bizlere. Hele ki son sayfalarda gözyaşlarımı
