Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Bundan yıllar önce kardeşim Bursa'dan bulup getirmişti 4 cildi. Tam hatırlamıyorum. Ancak on yıl kadar oldu sanırım. O zamanlar ilk okuduğumda pek bir şey anlamamıştım kitaptan. Fakat şimdi ki okuyuşum farklı oldu. Kitaba het cildin sonunda daha bir içten bağlandım. Kendimde yazar olmama rağmen, Solohov beni başka türlü etkiledi. Anlatımındaki
Dikkat bu inceleme SPOİLER!!! içerir diyerek kitap incelememize başlayalım. İlk kez 2014 yılında edebiyat öğretmenimin bizleri bu kitaptan sorumlu tutması ve kitap üzerine sınav yapacağını söylemesi üzerine alıp okumuştum. Aradan 7 yıl geçti ve bu kez trt dinle uygulamasından kitabı dinledim. İyi ki de dinlemişim. 17-18 yaşındayken okuduğum
Dikkat spoiler içerir !! KİTABI OKUMADIYSAN BAKMA !!
Merhabalar. Bu benim ilk incelemem olacak. Öncelikle kitaba başladığımda elimden bırakmam herhangi bir ihtiyaç için bile olsa çok zor oldu. Kitap amansız bir merak uyandırdı ve bu merak sayfayı her çevirdiğimde arttı. Kitap içerisinde verilen ufak detaylar bile bütüne inanılmaz etki ediyor. Bir insanın hissettiği korku, panik, heyecan, aşk vb. duyguları hissetmeyen, hayalleri olmayan, ruhu ölmüş bir karakter vardı karşımda. Mehmet'in hikayesi gayet acıydı evet. Ama asıl acı olan Mehmet'in ölmüş ruhunun tekrar hayat bulamamasıydı. Yıllar geçse de trajik olayların üzerinden izlerini her zaman taşıyoruz galiba. Kitabın bir satırında şu geçiyordu, ''Her insan bedeninin çürüyeceğini bilir ve bundan korkar. Ama çoğu insanın ruhu gövdesinden önce çürür; nedense bundan kimse korkmaz.''. Ruhumuzu çürüttüğümüzde bedenimizin hiçbir işlevi kalmıyor ve bunun farkında olan Mehmet'in kitabın sonunda çürük ruhu nedeniyle işlevsiz bedeninden ayrıldığını görüyoruz.
Kitap ilmek ilmek dokunmuştu resmen. Sonunda büyük bir şaşkınlık yarattı ve iyi ki dedim, iyi ki okumuşum...
Dikkat spoiler içerir!!!
Kitap 100 sayfa falandı sanırım.Üç dört saatte okumuştum.Kitabı okuyalı beş yıl oldu. Bittiğinde duyduğum haz paha biçilemez:)
Üstüne çok düşündüğüm nadir kitaplardan.
İyi bir film izlediğimde, iyi bir kitap okuduğumda duyduğum hazdi bu. Yani hem okurken zevk almak hem de bittiğinde.
Peki neyden bahsediyordu yazar?
Birkaç bölümü kafamda dönüp duruyordu. Yer, içer , yatar. Pencere açık bir kanepeye uzanmış, hareketsiz kalmaktan mi ? Asalak olmaktan mi ? Zor nefes alır. Hem aile hem samsa için kullandığı kısımlar.O zaman fark ettim ki yazar böceğe dönüşme metaforunu yer değiştirmek için kullanıyordu.
Samsa insan haliyle çalışır, ailesine bakar onlar ise asalakdır adeta. Hiç yardım etmezler. Samsa böcek olur ,eve para getiren yoktur artık, birden o asalaklarin hepsi çalışır duruma gelir. Yalnız son değişiktir. Samsa böcek ailesine tek laf etmezken , insanlaşan ailesi boceklesen samsa ya dayanamaz ve onu öldürür.
Bir Jennifer McMahon kitabı ile karşınızdayım. 'Söylemeyeceğine Söz Ver' yazarın okuduğum ikinci kitabı. Daha önce Kayıp Kızlar Adası'nı severek okumuştum ve bu kitabı da en az onun kadar sevdim..
Ephesus yayınlarından çıkan kitabın kapak tasarımı ve kalitesi çok iyi.
Yazarın anlatımı sürükleyici ve kurgusu da dikkat çekici.
Kitapta başta olayları
Dikkat spoiler içerir!
Zamanında hiç sevmediğim edebiyat öğretmenimin elinde görmüştüm kitabı. Daha sonra kitabı alıp başlayıp 20 sayfa okuyup bırakmıştım. İyi kitapları geç okuyanlar keşkeyle başlar ben aksini iyi ki 20 yaşımda okumuşum diyorum.
Küçük bir çocuk ama hayal dünyası Isık Gölü’nden daha büyük. Sevdiği nesnelere isim veren onlarla konuşan ve her gece babasının içinde bulunduğuna inanan “Beyaz Gemi”yi beklemekte.Belki de Burak Aksak burdan esinlendi İsmail Abi karakterini yazarken.
Babası annesiyle kendini terk etmiş daha sonra da annesi onu terk etmiş.
Dedesinin anlattığı efsanedeki yüceleştirdiği Maralları vurmasıyla küçük cocuğun hayal dünyası yıkılmıştır. Dedesi bunu kızının mutluluğu için çaresizlikten yapmıştı. Kitabın başından beri çocuğun balık olmayı hayal etmesi beyaz gemiye kadar yüzmesi anlatıldı ve en sonunda kendini sulara attı.Yazar son kısımda okuyucularından kitabın sonuyla ilgili çok mektup almasını ve sonunu neden bu şekilde yazdığının cevabını veriyor. Ben bu cevaptan çok tatmin oldum. Çocuğa acımaktan önce onu anlamak gerek.
“Merhaba Beyaz Gemi, ben geldim!”
Dikkat! Spoiler içerir
Yazarın okuduğum ilk kitabı ve sanırım son kitabı da olacak.Kitabın arkasında "başarıyı Açlık Oyunları kadar hak ediyor"demiş birisi ama ben aynı fikirde olamayacağım.Açlık Oyunlarını elimden bırakamadan peşpeşe her bir seriyi 1 günde falan okumuştum ama bu kitabın bitmesi için 4 gün uğraştım:(
Neticesinde aslında kitabın konusu ilginç...Biri Roma biri Melbourne'da yaşayan Alex ve Jenny birbirleriyle yıllardır telepati kurarak iletişimdedirler ve artık buluşup birbirlerini görmek isterler.Alex Melbourne'a gider kararlaştırdıkları yer ve saatte Jenny yoktur.Çünkü o başka bir boyutta yaşamaktadır.Alex'in boyutunda Jenny 6 yaşında ölmüş,Jenny'nin boyutunda ise onu hiç tanımayan başka bir Alex vardır.Buraya kadar iyi güzel ama sonra boyutlar karışıyor,Alex bir kendi boyutunda bir Jenny'ninkinde,sonra meğer göktaşı Dünya'ya çarpacakmış ve bu ikisi 4 yaşından beri konuşurlarmış.Sonra Alex'e elektroşok verilmiş zihni silinmiş kızı da dadısı zehirlemişmiş.Sonra göktaşı dünyaya çarpıyor ve bunlar sarılıp kocaman inşaat çukuruna atlyotlar ve hoooop bir de bakıyorsun kitabın başına dönüyorlar hepsi 30 sn.lik bir rüyaymış ama sonradan anlıyorlar ki aslında rüya değilmiş milyonlarca boyuttan başka birine atlamışlar.
Yani uzun lafın kısası bu kadar ilginç bir konuyu yazar bence katletmiş iyi işleyememiş ,kitabı pek çok kez bırakma noktasına gelmeme rağmen sonunu getirebildim.
58 syf.
6/10 puan verdi
DİKKAT SPOİLER İÇERİR !!!
Kafka'nın 2 kitabını okumuştum Ceza Sömürgesine kadar ve açıkçası ne bileyim biraz anlamsız ve sıkıcı geliyordu bana Kafka belki hala öyle geliyor.Ama kitabın sonlarında daha fazla keyif aldığımı söyleyebilirm.
Ceza Sömürgesi,bir makine kısaca siz ona sömürge de diyebilirsiniz.Mahkumların cezalandırılması için eski
Tarık Tufan. Tarık ağabey. Çok sevdiğim hatta en sevdiğim yazar. Yaklaşık 10 yıldır hem okurum hem de şahsen tanırım. Tanışma hikayemi belki başka bir sefer anlatabilirim. İnceleme için niye bekledim, demek ki bugüne nasipmiş. Diğer 6 kitabı hakkında da bir şeyler söylemek istiyorum ilerleyen günlerde.
Şimdi bu kitaptan bahsedelim. Kekeme
Kitabın konusu hakkında pek bir fikir sahibi olmadan, okuyanların övgü dolu sözleri üzerinde okuduğum kitap. Benim için ne 'iyi ki okumuşum' ne de 'keşke okumasaydım' diye nitelendirebileceğim bir kitap oldu. Benim için pozitif yanlarından bahsedecek olursam; yazarın inanılmaz akıcı dili o nefret ettiğim yerleri bile atlatmadan okutturdu bana.
Dikkat spoiler içerir!
Bu kitabı uzun zamandır okumak istiyordum. Aldığım gibi hemen okumaya başladım. İyi ki de okumuşum dediğim kitaplardan biridir. Bakış açınızı genişleten kitaplardan biri.
Genelde ırkçılık vb. konuları hep büyük insanların ağızlarından okuyoruz. Fakat bu kitapta 8-9 yaşlarındaki Scout Finch'in ağzından eseri okuyoruz. Onun
"“Sadece içimde susmak istemeyen bir ses olduğu için yazıyorum!" Yazarın bu sözünden çok etkilendiğim için okumaya başladığım bir kitaptı. İyi ki de okumuşum.
( Dikkat inceleme spoiler içerir)
Esther Greenwood New York'ta staj yapmakta olan bir üniversite öğrencisidir. Öğrenim hayatı boyunca hep çok iyi bir öğrenci olmuştur fakat
