Kendinizi küçük ve rastgele iylikler yapmaya teşfik edin. Böylece şefkat kaslarınızı yeniden kesfedip kendinize de iyi niyet göstermeye ( affetmeye ) bâşlayabilirsiniz.
'' bu iyliğini unutmayacağım.''
'' Unut gitsin.''
'' Niye?''
'' Unut gitsin ki dost kalabilelim.
Unutulmayan iylikler zamanla birbirine düşman eder insanları.''
Kendinizi küçük ve rastgele iylikler yapmaya teşfik edin. Böylece şefkat kaslarınızı yeniden kesfedip kendinize de iyi niyet göstermeye ( affetmeye ) bâşlayabilirsiniz.
Yaptığı iylikler,ona ihtiyacı olanlar arasında dağılıyordu.Dünyayı olduğu gibi kabul ediyordu Antao.İnsanlar iyi ya da kötü olabilirlerdi;onları yargılamıyordu.Hiç kimsenin koşullarını zorlayarak,hep şyi olmasını beklemiyordu.Her şey içten geldiği gibi olmalıydı.İnsanlar doğuştan iyi olabildikleri gibi içtenlikle kötü de olabilirlerdi.Onun dağıtmayı bildiği iyilik ise,ölçülmüş ya da seçilmiş değildi.Ne yaptığını,kimin için yaptığını unutuyordu.Gözleri engellenemez,olağanüstü bir güçle,mucizenin gerçekleştiği o anı yaşıyordu yalnızca.O harikulade ve anlaşılmaz duasını okuyor,sonra da eski huzuruna geri dönerek büyük bir alçakgönüllülük içinde unutulup gidiyordu.Sanki hepsi,yüce bir şeyi iletmek için gerekli bir akımdan başka bir şey değildi.Belki de yukardan kendisine verilmiş emirlere uyuyordu.Hepsi buydu.Yalnızca bu.