Kitap iki bölümden oluşuyor. Birinci bölümde herkesin ağzındaki kırsal kaçış, ikinci bölümde ise sivil itaatsizliğin gerekçesi anlatılıyor. Ayrı ayrı iki bölümü de beğendim. Kırsalda kendi evini inşa etme aşamaları ayrıntılı şekilde anlatılmış. Doğadaki İnsan programını anımsatıyor. O programı çok seviyorum. Yazar doğayla bütünleşiyor. Doğayı anlıyor, hayvanlarla arkadaşlık kuruyor. Kendi kendine yetiyor. Toplum ve devletten bağımsızlaşıyor. Bu deneyimi çok değerli. Sözde kalmıyor, gerçekten yaşıyor. İnsanın öz güveninin tavan yaptığı bir aşama bu. Hepimizin deneyimlemesi gereken ama çoğumuzun hayalinde kalacak bir hayat yaratıyor. Mutlu, huzurlu ve özgür. Alınacak çok ders var bu bölümde. Kitabın ikinci bölümünde devlet kurumunun sebep olduğu haksızlıklardan bahsediyor. O yapıyı sevmek ve ona itaat etmekten doğan sorumluluğu izah ediyor. Büyük günahlara ortak olmanın insanı vicdanen bozduğunu anlatıyor. Vergi vermediği için hapse girdiğini ve isteği dışında cezadan kurtarıldığını anlatıyor. İtaatsizliğinin gerekçelerini kısaca anlatıyor. Detaylı olarak başka kitaplarında da bu konuyu incelediğini sanıyorum. Anarşizm felsefesi çokça okumayı hak ediyor. İnsan karşı çıktığı şeyler bakımından değerlidir. Kişiliğimizi bozan boyun eğmelerimiz, vicdanî olarak bizi var eden ise direnişlerimizdir. Ortak olduğumuz devlet ve toplum günahlarından dolayı çok azap duyacağız. Bunu düşünüp kendimize olan saygımız koruyabiliriz.
İmam-ı Rabbânî hazretlerinin yazmış olduğu , 
Hüseyn Hilmi Işık tarafından tercüme edilen Mektubat’ın 1.cildini bitirmek bugüne nasip oldu. Elhamdülillah. Diğer iki cildi okumakta nasip olsun İnşaallah.
İlk
