Abdullah Çatlı'ların ülkücülüğü günümüzde isimleri hasbel kader "ülkücü baba" diye anılan bazı kişilerin aldıkları yola tenezzül etmez. Çatlı'nın vatan anlayışını, 1933'ün Nisan ayındaki Türk'ü derinden üzen Razgard olayı gibi hadiselerle örnekleyebiliriz; Bulgaristan'daki Türk Mezarlığı Bulgarlar tarafından ateşe verilip ölülerimizin kemiklerini etrafa dağıtmışlardı. Bunun üzerine MTTB (Milli Türk Talebe Birliği) Maçka'daki Bulgar Konsolosluğuna giderek anlamlı bir hitabı okumuşlardı: "Bulgarlara yıllarca insanlık ve medeniyet dersi öğretemediysek kabahat bizim değil, kendi kafasızlıkları ve kabiliyetsizlikler yüzündendir.
Sayfa 141Kitabı okuyor
Kader konuşunca insan susar.
Sayfa 21 - MüptelaKitabı okudu
Kader,kendisine soru sorulmasını sevmez.
İ'lem eyyühe'l-aziz! Nefis daima ızdıraplar, kalaklar içinde evhamdan kurtulup tevekküle yanaşmıyor. Hükm-ü kadere razı olmuyor. Halbuki şemsin tulû ve gurûbu muayyen ve mukadder olduğu gibi insanın da bu dünyada tulû ve gurûbu ve sair mukadderatı, kalem-i kader ile cephesinde yazılıdır. İsterse başını taşa vursun ki o yazıları silsin. Fakat başı kırılır, yazılara bir şey olmaz hâ!
Mesnevi - 122
Sayfa 122Kitabı okudu
Rastlantılar pırlantalardan daha keskindir, sayısız tehlikeleri içinde barındıran kader çoğu kez en umulmadık yerden girer ve kaya gibi en sert mizaçları bile darmadağın etmesini bilir.
Sayfa 58Kitabı okudu
"Bilincinize getirmediğiniz her şey karşınıza kader olarak çıkar."
Kader ona bu ağı örmüştü; ne yapabilirdi?
İnsan bazen bunalımlara sürüklenir, kalıplaşmış bir yaşayışın içinde ruhu çatlayacakmış gibi olurdu. Hele bu sabahların umutsuzlukları!...
E kitap
İnsanoğlunun binlerce yıla uzanan tabiatla savaşından yararlanmayı kader onlara çok görmüştü. Mağara devri insanları gibi biyolojik güçleriyle tabiatın insafsızlığına terkediliyorlardı.
Hiç değilse, mağara devri insanlarının yaşayabilecek yerleri aramak imkanları vardı; bunlarda o da yoklu. Tabi atın en vahşileştiği yerde. "Al boyunun ölçüsünü!" dercesine kendi güçleriyle başbaşa bırakılıyorlardı. Her saniye zulmünü artıran soğuk, dilden anlamıyordu; kendisine benzemiyene düşman, kesilen bir vahşi gibi onları boğup atıyordu!..
Sayfa 103 - E kitap