Susamışam visâline ireyüm andan öleyim..
Kadı Burhanettin
Sayfa 30Kitabı okudu
susamışam visâline ireyüm andan öleyim
kadı burhanettin
Sayfa 31Kitabı okudu
Kadı Burhanettin
“Bezm-i ezelde ireli cânuma ışkı hüsninün
İremedüm varamadum ireyim andan öleyim.”
“Tanrı ruhları yarattığında canıma güzelliğinin aşkı erişti. Sana erişemedim, kavuşamadım; erişip sonra öleyim.”
Anadolu'da Osmanlı Yayılışı
Selçukluların eski payitahtı Konya'da kesin olarak yerleşen Karamanoğulları kendilerini, Varis olarak görmekte diğer tarafta Rumeli'de gaza başarıları ile olağanüstü kuvvetlenen Osmanlılar, aynı idda ile karşı karşıya gelirler.
Karaman oğullarının Konyada yerleşimleri karşı Osmanlılar'ın İznik almasıyla bu iddalaşma tasdikleniyordu.
Sivas'ta Eretna oğulları yerine geçen Sultan Kadı Burhanettin'e karşı himaye iddiasında bulundular. Osmanlı üstünlüğüne karşı Anadolu'da Karaman oğulları idaresinde kendisini gösteren direnme nihayet I. Murad Konya üzerine yürümesi ve burda olacak muharebe sonucunda galip gelecektir.
Susamışam visâline ireyüm andan öleyim.
Kadı Burhanettin
(Sana kavuşmaya susamışım, sana kavuşayım sonra öleyim)
Eretna Beyliği ve Kadı Burhanettin:
İlim ve ilme düşkünlüğü çok fazlaydı.
Harp esnasında bile kitap yazar ilimle meşgul olurdu.
Anadolu Selçuklu Devleti'nin çöküşü ile Anadolu'daki beylikler den -Eretna Beyliği-)
Sayfa 32
Kadı Burhanettin
HECR İLE BİNİ OL YÂR NİÇE YAHISAR ÂHIR
GÖZÜM YOLUNA ANUŇ NİÇE BAHISAR ÂHIR
Sayfa 150 - 11-(s.25)kalıpı= mefûlü/mefâilün/mefûlü/mefâilün
Sana kavuşmaya susamışım, sana kavuşayım, sonra öleyim.
"Susamışam visâline ireyüm andan öleyim"
Kadı burhanettin
Türkiye iş bankası kültür yayınları
“Cihan gözüme kararır perişan olalı zülfün / Havaya tabi olmakhlıkh bu gönlüme ne sevdadır...”
- Kadı Burhanettin
Hani Arap yazısiyle yazdığımız günler de “hı” derdik, bir harf vardır, işte onu “kh” ile gösteriyorum bizim öz dilimizin seslerindendir o,
Beylikler ve emirler Osmanlılara "sonradan gelen" gözüyle baktılar; hem (Kadı Burhanettin için yazılan) Bezm ü Rezm'de hem de Şikari'nin yazdığı tarihte, Osmanoğulları "bî-asıl" (kayda değer bir kökene sahip olmayan) diye anılırlar.
Sayfa 96 - metisKitabı okudu
