Benim adım Kinyas. Gün ağrıyor. Başım ağrıyor. İsmimi kendime ben verdim. Bitmeyen bir öfke ve bitmeyen bir mutsuzluğun ifadesi. Bütün insanlara kızgınım. Yaşadıkları için. Hayattan midem bulanıyor... Ateşle oynarım. Yeterince benzin ve karşımda oturan adamın ceketinin iç cebindeki çakmakla dünyayı yakabilirim. Benim adım Neron. Geceleri, çaldığım
Yeryüzünün Lanetlileri Kitabına J.P.Sartre Yazdığı Önsöz
1961 TARİHLİ BASKIYA ÖNSÖZ
Jean Paul Sartre
Kısa bir süre öncesine dek yeryüzünün nüfusu iki milyardı: beş yüz milyon insan ve bir buçuk milyar “yerli”. Birinciler “Söz”e sahipti, ötekilerse bu sözü ödünç almışlardı. Bu ikisi arasında aracı olarak hizmet veren satılmış kralcıklar, derebeyler ve tepeden tırnağa sahte bir burjuvazi vardı.
Kadınlara Duyulan Öfke
Schopenhauer, arkadaşıyla okudukları kitapları paylaşmaktan, tüccar olmanın anlamsız kaderine üzülürken birbirlerinin kaprislerine katlanmaktan, partilere ve konserlere gitmekten zevk alıyordu ama yaşadıkları tutkulu maceralar zevk vermekten çok, onu umutsuzluğa düşürmüştü. Anthime kadınların hoşlandığı bir adamdı ve onun bu konudaki başarısı Arthur'un başarısızlığını daha da açığa çıkarıyordu. Arthur arzularının egemenliği altındaydı fakat sevgisini elde etmek istediği kadınların amacı, genellikle Arthur'un arzularını doyurmak olmuyordu. Böylece cinselliğin çerçöpü onu aşağıya çekiyor ve birlikte olmak istediği kadınlar onu reddederek aşağılıyordu. Sonunda kadınların üzerine, Parerga ile Paralipomena'nın ikinci cildindeki denemesi "Kadınlar Üzerine" de pervasızca gitti.
Sayfa 104 - İS BANKASİ KULTUR YAYİNLARİKitabı okudu
