YouTube kitap kanalımdaki videoyla Ulysses'a geçmeden önce okumanız gereken kitapları ve yayınevi tercihimi anlattım:
ytbe.one/KLlr9mQrA-E
Bugün size hayatınızda 1 defa da olsa mutlaka okumanız gereken bir kitap önereceğim. Onun adı: Ulysses!
Kitabı okuduğum süreç boyunca aklımda tek bir alıntı dolaştı durdu. Kafka'nın
"Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar..."
Şu senin gidişin diyorum, üzmemeliydi senden sonra bu kadim vilayeti
Sümbül dağı o koca haşmetini konuşturmalıydı beyaz saçlarıyla
Hastane önünde bekleyen çaresizler umutlanmalıydı yaşamaya
Kaldırımlar oturmamalıydı yalnızlığımın baş köşesine
Sokak lambaları tir tir titremeliydi gönlümün meyhanesinde
Kent parkındaki çöpler alaya almamalıydı çaresizliğimi
Her zamankinden daha şaşalı demlemeliydi kahveleri Cembeli
Hiç olmazsa çevreyolu biraz başımı okşamalıydı
Gel çocuk seni teselli edeyim demeliydi Ahmed-i Xani
Meydan medresesi konuşturmalıydı kalemimizi
Susmamalıydı tahsil gören medreseli
Sükünetin kalesine sığınmamalıydı Hacı Ali,
Eyy torun üzülme benim ben demeliydi Seyyid Taha El-Hakkâri...
Bunca kalabalığa rağmen yapayalnız kaldı bu asrın insanı.
Bana soracak olursanız tahammülsüzlükten başka bir şey değil yalnız kalmaları...
•Seyyid'in acziyet kokan kaleminden...
Yan yana yürümeyelim diye dar yapılmıştı kaldırımlar...
Ve yine yan yana yürümeyelim diye dar kafalıydı insanlar...
Ve sırf dardı diye kafalar, düşünmeyi bırakıp sevmeyi,
"Sarılmak yakar bizi..." deyip aşkı hep, uzaktan sevdik.
Yan yana yürümeyelim diye dar yapılmıştı kaldırımlar.
Ve yan yana yürümeyelim diye dar kafalıydı insanlar.
Ve bu yüzden düşünmeyi bırakıp sevmeyi denedik. Sarılırsak yanarız deyip aşkı hep uzaktan sevdik…
Yan yana yürümeyelim diye dar yapılmıştı kaldırımlar
Ve yine yan yana yürümeyelim diye dar kafalıydı insanlar
Ve sırf dardı diye kafalar düşünmeyi bırakıp sevmeyi denedik,
Sarılmak yakar bizi deyip aşkı hep uzaktan sevdik.
Bir girdaptayım
Ucu bucağı görünmüyor
Ve bu içimdeki boşluk
Her adımında daha da büyüyor
Boşluk ki ne boşluk!
Tut korkak ellerimden
Çıkar beni attığın girdaptan
Korkuyorum anlasana!
Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;
Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!
Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;
Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.