Hangi sokaktan geçsem
Pırıl pırıldır parke taşları
Ayağın değsin yeter
Açılır kapısı cümle güzelliklerin
Kaldırımlar taş mıdır çimen midir bilinmez
Bu şehirde sokaklar seni düşünür
Bu sokaklarda evler seninle dolu
Bu evlerde huzur bir şarkıdır söylediğin
Sayfa 364Kitabı okudu
KALDIRIMLAR 1
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum
Yolumun karanlığa saplanan noktasında
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum
Gölgem,
sor sırtındaki taşlara
batıyor mu onlara kürek kemiğim.
Gölgem, kara köpeğim, bırak peşimi.
Bak, hiç kalkamadın yerden, iki büklüm oldun peşimde, meltem üflese düşeceksin.
Bir de alisi velisi var bunun,
Kaldırımlar onların,
Ezilirsin ayak altlarında.
Sayfa 159Kitabı okudu
Bu gece yarısında iki kişi uyanık:
Biri benim, biri de uzayan kaldırımlar.
Sayfa 226 - Kaldırımlar - Necip Fazıl Kısakürek (1905-1983)
Kaldırımlar(1)
Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;
Gündüzler size kalsın verin karanlıkları!
Islak bir yorgan gibi sımsıkı bürüneyim;
Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.
Büyük Doğu YayınlarıKitabı okudu
Necip Fazıl Kısakürek
"Ne kaldırımlar kadar seni anlayan olur
Ne senin anladığın kadar kaldırımları..."
Sayfa 228Kitabı okudu