Muazzam bir yapıt
Kitabın kurgusu mükemmeldi. Tess Gerritsen'ın okuduğum 2. Romanıydı ilk okuduğum romanı olan 
Karanlığın Ayak İzleri romanına kıyasen ben kan gölü romanını daha çok beğendim.
Kendi hayatından kesitler vermesi gözümden kaçmadı değil:)
Gerilimi tıpla birleştirmek ve bunu psikolojik gerilim kategorisine sokmadan bambaşka bir şekilde harmanlayarak okuyucuya sunmak tamda Tess Gerritsen'a göre bir hareket.
İçinde latince kelimelerin olması okumaya engel değil. Öyle ki ben kitabı okurken internetten kelimelerin anlamalarına bakarak okudum.
Bir yıldız kırdım çünkü:
kitapta yazım yanlışları çok fazlaydı.
Ama Tess Gerritsen'a lafım yok harika bir şey yazmış. Kitabın ortalarına gelince insan biraz sıkılıyor neden gereksiz uzattı diyorsunuz ama okuyunca anlıyorsunuz ki kitap gereksiz uzatılmamış tam tersi kısa bile olmuş;)
Roman: 5/5
Çeviri: 3/5
Anlatım: 4/5
Bu yazarın daha önce 
Kayıp Kızlar ve 
Ucubeler kitaplarını okumuştum. Kayıp kızlar bir rezalet, Ucubeler ise konusu güzel olmasına rağmen çok kısaydı. Ama yine de bu kadına bir kez daha şans vermem gerektiğinden emindim. Bu kitabı okuduğum için de kesinlikle pişman değilim hatta Tess Gerritsen okumaya devam etmeyi bile düşünüyorum.
Claire, oğlu
Kan Gölü
Roman, bana göre okuyucuyu baştan sona merak içinde bırakan bir kurguya sahip. Karakterleri, olayları ve mekanları detaylı bir şekilde tanımlıyor. Romanın atmosferi, kasabanın adıyla uyumlu bir şekilde sakin ve huzurlu başlayıp, sonlara doğru gergin ve korkutucu bir hal alıyor. Romanın sonu, beklenmedik bir şekilde bitiyor ve okuyucuyu şaşırtıyor. Roman, tıbbi gerilim türünün örneklerinden biri olarak kabul edilebilir. Yazar, tıbbi terimleri ve bilgileri anlaşılır bir şekilde aktarıyor. Roman, hem tıp hem de gerilim severler için ideal bir seçim. 
Kan Gölü , 
Tess Gerritsen 'in başarılı bir yazar olduğunu kanıtlayan bir eser.
Kamelyalı Kadın
Her şey tutkunlarına karşı alaycı bir tavrı olan Maeguerite ile karşılaşan ve hislerine engel olamayan Armand ile başlar. Başta bu hislerin o insan için boşa gitmesinden korkar. Yani bazen birini çok beğeniriz belki bu hoşlanmaya kadar gider ve karşı tarafın kafamızdaki beğeniyi hal etmeyecek biri çıkmasından korkarız. Ama Armand şanslı ki Maeguerite öyle değildir. Kan kustuğunda bile yanında olur. Bu karşılaşma önceki aylarda her gün onu merak edip soran başkası yoktur. Maeguerite yeni yeşeren sevdası için yaşlı adama ihanet eder ve sevgili olurlar. İkisi birbirine bağlanırken bence ilişkileri her satırda bir buz gölü kadar kırılgandı. Özellikle Armand arkasındaki sebepleri bilmeden en keskin sözlerini kıza söyleyip sonrasını düşünmedi. İnsan çok sevdiği birine hemen böyle kıyabilir miydi? Birbirlerine o kadar güvenmiyorlardı ki sürekli sözcüklerin onayına ihtiyaç duydular. Evet sözler iyi hissettirir ama önemli olan söylenmeden de bunu kalben bilmektir gerçek güven böyle olmaz mıydı?
O açık arttırmada olan kitap gibi. Tutkulu ve sallantılı bir aşktı ve kadın öldü. 
Alexandre Dumas (fils) 
Kamelyalı Kadın
