Gözlerin bir yeşil fanilaydı balkonda uçuşan
Sicim yağmur taklidi
Bıkmıştım zor geçen kışlarımı anlatmaktan
Bardağa birkaç çiçek ıslamaktan.
Parmağımın ucunda kırmızı kenarlı bir bulut
Onu uzatırdım sana, yalnızlık gibi iri bir damla
Parmağıma düşen bir damla kandı aşk.
Büyülü Ceket
Giyim kuşam zarifliğine değer vermekle beraber, hemcinslerimin üzerindeki elbiselerin dikimindeki kusursuzluk derecesine hiç aldırış etmem çok kere.
Ama bir akşam, Milano’da özel bir toplantıda tanıştığım kırk yaşlarında görünen bir adam, sırtındaki elbisenin pürüzsüzlüğü ve kesilişindeki mutlak güzellikle gerçekten göz alıyordu.
Bilmiyorum
Çıraklık döneminde Erdoğan, Büyük Ortadoğu Projesi (BOP) lideri olacağına inandırıldı. "Öpücükle"...
Kalfalık döneminde Erdoğan, Arap Baharı'nın önderi olacağına inandırıldı. "Öpücükle"...
Ustalık döneminde Erdoğan, Müslüman Sünni dünyanın halifesi olacağına inandırıldı. "Öpücükle"...
Elinde sihirli bir sopa olduğuna inandırıldı; dokununca sorunları çözecekti.
Hepsine kandı.
Kendi geçmişiyle tanışıp, yüzleşmemiş insan nasıl aynı hataları tekrarlamak felaketine mahkûmsa, biz de kandi tarihimizi, bizden önce aynı coğrafyayı paylaşanların kültürleri dâhil bilmek, ama bize öğretilenin dışında gerçek şekliyle araştırarak, ezberlerimizi bozmayı göze alarak öğrenmek zorundayız. Yoksa üçüncü ligde, bir avuç marş ve ezber hikâyeyle yapayalnız oyalanmaya devam edeceğiz. Hep başka ülkelere bağımlı ve bizim adımıza karar veren feodal baba başkanların maaşlı kölesi olarak... İşte tarih araştırması bu yüzden önemli...
Sayfa 33
Yarınlar, kurşun, havan topu ve bombaydı, kandı. Ama her ikisi de farkına bile varmadan ''daha güzel günleri'' bekliyorlardı. İnsanlar, değişik inançlarla ve hırslarıyla ne kadar karıştırırlarsa karıştırsınlar, kana, acıya, şiddete bulaştırsınlar bu muhteşem dünyayı, yaşam bir umuttu sonuçta. Hiç bitmeyen bir umuttu.
Sayfa 306Kitabı okudu
Kızıl Ölümün Maskesi
“Kızıl Ölüm, çoktandır ülkeyi kırıp geçiriyordu.
Hiçbir salgın bu kadar ölümcül, bu kadar korkunç olmamıştı.
Avatarı ve mührü kandı, kanın kızıllığı ve dehşetiydi.
Keskin sancılar, ani baş dönmeleri ve sonra gözeneklerden boşanan
kanla geliyordu ölüm. Kurbanının bedeninde, özellikle de yüzünde beliren
kızıl lekeler, hastalığın onu diğer insanların yardım ve sevgisinden yoksun
bırakan belirtileriydi. Hastalığa yakalanma, hastalığın ilerlemesi ve sonun
gelmesi topu topu yarım saatlik bir işti.
Ama Prens Prospero mutluydu, yürekliydi, akıllıydı.
Ülkesindeki halkın yarısı hastalıktan yok olup gidince, saraydaki
şövalyelerle leydiler arasından sağlığı ve neşesi yerinde olan bin kişi çağırttı
huzuruna, onlarla birlikte kale gibi bir manastıra, uzaklara çekildi.”
Kızıl Ölümün Maskesi - 1842Kitabı okuyacak
