Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Huzursuzluk ve Kardeşimin hikayesi'nden sonra okuduğum bir başka Zülfü Livaneli. Otobiyografik tarzda yazılmış bir eser. Sanata ve bilgeliğe yaptığı katkıların iç dünyasına etkisini her sayfada hissediyorsunuz. Sonsöz kısmında verdiği öğütler herkesin duyması gereken türden. Keyifli okumalar
Bazı yazarlar var keşke önceden okusaydım dediğiniz. İşte Zülfü Livaneli de benim için o yazarlardan biri. Ben ilk Kardeşimin Hikayesi ile başlarım devamı da gelirse gelir diyordum. Devamı kesinlikle gelecek.
Kitap, Ülker Livaneli'nin "İnsanların duyguları olmasaydı her şey ne kadar kolaylaşırdı." demesiyle kitabın temelleri oluşmuş.
Hepimiz duygusuz olursak acaba dünya nasıl bir yer olurdu? Duyguların bizim hayatımızdaki yeri nedir? İşte bu soruların cevabını Livaneli, bir cinayet ile harmanlayarak okurlarına sunar.
Podima'da gerçekleşen bir cinayetten sonra gazeteci kızın emekli inşaat mühendisi Ahmet Arslan'ın evine soru sormaya gelmesiyle başlar hikayemiz. Maktül, cinayetten önceki gece verilen partinin ev sahibi olan Arzu Kahraman'dır.
Kitap polisiye romandan ziyade kendimizi sorgulamamızı sağlar. Bunu yaparken "Kardeşimin Hikayesi"nden yola çıkarak SSCB'nin çöküş yıllarına, Minsk kentine, Moskova'yı karış karış gezip dururuz. Fakat bu gezme hem iç duygularımız ile hem de dış dünya ile yaşanacak.
Okurken hep katil kim acaba diye merak ederek okudum. Katili sonlara doğru tahmin ettim ancak kitabın sonunda bence katilden daha önemli bir şey gerçekleşti. İşte o son size sağ gösterip soldan iki kere vurdurur. Kesinlikle alıp okumalısınız.
·
Puan vermedi
Zülfü Livaneli' nden Kardeşimin Hikayesi...
Üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin hala en sevdiğim ve dönüp dolaşıp okuduğum tek kitap herhalde. Her ne kadar bir cinayetten bahsediyor gibi dursa da, aslında cinayette öte Livaneli bize bu kitapta hala geçmişinin izlerini üzerinde taşıyan, geçmişi yüzünden bugün hala yaşayamayan, hala acı çekenlerin hikayesini anlatıyor...
"Her insan bedeninin çürüyeceğini bilir ve bundan korkar. Ama çoğu insanın ruhu gövdesinden önce çürür; nedense bundan kimse korkmaz.... İnan bana, insanların çoğunun ruhu, bedeninden önce çürür."
Ayrıca muhteşem bir hikaye okumanın yanısıra sürpriz bir son okumaya hazır olun :)
" İnsan her şeyi unutarak yaşayabilir ama her şeyi hatırlayarak yaşayamaz ." ( Kardeşimin Hikayesi).
Yabancı eserler dünyasına daldığım için yakın tarihin popüler Türk eserleri konusunda epey geride kaldım. Livaneli kaleminden okuduğum ilk kitap . Tüm övgülere layık bir yapıt. Kurgu ve gerçeğin iç içe geçişiyle, aşkın en tehlikeli
Ne sağ ne sol görüşe sahip olmayan, olayların içine bulaşmamaya çalışan bir gencin kendisini olayların içinde buluşu, politik sığınmacı günleri ve kendisini bu duruma sokan bakanla süpriz karşılaşmasını anlatıyor.
Kitapta bazı sayfalar yazarın dilinden bazı sayfalar ise baş karakter Sami'nin dilinden yazılmış Bu da kitaba ayrı bir tat katıyor.
Livaneli kitapları okuyacaksanız önce Serenad ve Kardeşimin Hikayesi'nden başlamamak gerek. Onları okuyunca bu kitaplarda aynı tadı bulamıyorsunuz. Ama bu kitabın sıkıcı olduğu anlamına gelmiyor, kitap çok keyifliydi ama diğerlerinin yeri bambaşka.
Huzursuzluk - Zülfü Livaneli
Zülfü Livaneli'nin Kardeşimin Hikayesi'nden sonra okuduğum ikinci kitapıdır. Benim için okuduğum en etkileyici kitaplardan biri oldu açıkçası. Kitabın beni genel kültür açısından çok geliştirdiğini düşünüyorum. Gerçekten çok akıcı ve güzel bir hikayeye sahip olan bir kitaptı.
Livaneli, insanların IŞİD'den gördüğü zulmü, Hüseyin'in hikayesi üzerinden bizlere aktarmaya çalışmış. Ve bence bunu çok güzel bir şekilde başarmış. Kitap ciddi anlamda içimdeki huzuru aldı götürdü. Zilan'ın anlattıklarını gözümün önünde canlandırdıkça kalbimden bir şeyler eksildi. O kısımda göz yaşlarıma hakim olamadım. Şu an benden bir kitap tavsiyesi istense önereceğim ilk kitap sanırım Huzursuzluk olurdu.
Böyle bir şahane yazarın bu tarz bir kitabını okuma fırsatı bulduğum için çok şanslıyım. ''İyi ki okumuşum.'' dediğim bir kitap oldu. Mutlaka okunmalı, okutulmalı.
Keyifli Okumalar :)
Zülfü Livaneli'nden muhteşem bir eser. Kitap Arzu, Mehmet, Olga üçlüsü etrafında dönüyor. Arzu'nun katilini ararken Mehmet'in buruk aşk hikayesine tanık oluyoruz aslında. Roman o kadar akıcı ki zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorsunuz. Ve sonu nasıl bitecek acaba diye düşünürken bambaşka bir son sizi bekliyor. Kesinlikle okunmaya değer bir eser.
Klasik Livaneli romanı diyebilirim.. Daha etkileyici olmasını bekliyordum açıkçası... Aradığımı bulduğumu söyleyemem.. İstanbul u kültürel ve tarihi anlamda iyi tasvir etmiş diyebilirim.. Değindiği çok fazla toplumsal sorun olduğu için bana biraz dağınık geldi.. siyaset , tarih, sosyal statü, aidiyet , ikili ilişkiler hepsinden birseyler var... Okurken zorlayan bir kitap değil akıp gidiyor her zamanki gibi ama okunmalı mı sorusunun cevabına net olmamakla birlikte hayır cevabı verebilirim.. Kardeşimin hikayesi nden sonra aradığım aynı lezzeti Huzursuzluk ve Leyla nın Evi nde bulamadım...
5 para etmez dünya..
Kardeşimin Hikayesi'nden sonra Livaneli'nin okuduğum ikinci kitabı, HUZURSUZLUK.
Uzun hatta çok uzun zamandır beni böylesine etkileyen, hayatın gerçek yüzüyle beni bir kez daha karşı karşıya getiren bu kitabı unutacağımı sanmıyorum.
Livaneli, herzaman diğer yazarlardan farklıydı. Bu farklılığın sebebi, dünyanın gerçekliğini, acımasızlığını, medeniyetler abidesi(!) avrupanın ne kadar ırkçı, faşist, adaletsiz olduğunu gözler önüne büyük bir cesaretle sunmasıdır. İşte bu yüzden seviyorum bu adamı.
Evet, huzursuzluk demiştim. Huzursuzluk; doğuda müslümanları kendileriyle bağdaştıran alçak IŞİD'in zulmüyle suriyeden kaçan yezidiler(ezidiler) ' in genel olarak mültecilerin karşılaştığı zorlukları öyle bir çarpıtıcı gerçeklerle anlatıyor ki kitabı okurken arada kapatıp çokça düşündüğüm zaman dilimleri oldu. Kadınların tecavüze uğraması,insandan bile sayılmamaları, müslümanların batıda terörist olarak görülmesi, sırf yezidi diye görmediği işkence kalmayan o masum insanların yaşadıkları beni epey düşündürdü.
Kaderin yüzüne gülmediği Meleknaz'ın çektiği çileler, hayat yolculuğu sizi alıp götürecek.
Gençten yaşlıya her kesimin okuması gereken bir kitap. Başucunuzdan ayıramayacaksınız..
Zülfü livanelinin okuduğum ilk eseri. O kadar çok ismini duydum, o kadar çok övgü ile bahsedildi ki zülfü livaneli'nden merak edip almaya karar verdim. İlk başlarda ne düşüneceğimi çok kestirmedim. Yazarın tarzına alışık olmadığım için galiba kitabı sevdim mi sevmedim mi emin olamadım bir süre. Buna rağmen kitabı elimden bırakamadım. Öyle bir merak duygusu oluştu ki bende, her sayfada hadi artık hadi anlat şu hikayeyi diye söylenip durdum. Acaba nasıl olucak, Hikayeyi nasıl bağlıcak diye düşünürken binlerce senaryo kurdum kafamda ama biri bile doğru çıkmak dursun hikayenin yanından bile geçemedi. Sanırım bundan sonra Livaneli kitapları okumamı sağlıcak asıl şey bu. Dili sade, gayet akıcı ve sürükleyiciydi. Bazen beni kitaplarda boğan paragraflarca yapılan betimlemeler ya da ruhsal çözümlemeler, bu kitapta da olur demiştim ama yanılmışım. Hiçbir şeyi abartmadan, her türlü duyguya abartmadan vurgu yapılmış olması da çok başarılıydı.
Bazı kitaplar vardır bitmesini hiç istemediğiniz, ama aynı zamanda sonunu merakla bekleyip bir an önce bitirmeyi beklediğiniz. İşte Zülfü Livaneli'nin Serenad'ı da böyle bir kitaptı benim için. Kardeşimin Hikayesi'nden sonra beni etkileyen ikinci kitabı oldu. Büyüleyici ve aynı zamanda öğretici. Samimi bir üslupla yazılmış olması da hoşuma giden bir diğer nokta oldu. Aslında söylenecek ne bir kelime ne bir cümle yok bana göre çünkü her ne kadar yazsam da tarifimin eksik kalacağını düşünüyorum. Söyleyebileceğim tek şey; bence herkesin kitaplığında bir Serenad'ı olmalı...
Asla etkisinden çıkamayacağım bir kitap ve yine Zülfü Livaneli'nden... hem sonunun nasıl biteceğini merak edip hem kitabın hiç bitmemesini istedim. Aynı zamanda bazı sayfalarına gözyaşlarımı akıttığım muhteşem bir okuma serüveniydi. Kardeşimin Hikayesi kitabını okurken de az çok aynı duyguları yaşamıştım. Ama bu kitabın bende ki yeri ayrı...Çok güzel, çok etkileyici ve beklentilerimin oldukça üstünde bir kurguya sahipti. Okumadıysanız daha fazla zaman kaybetmeden bu kitaba başlamanızı tavsiye ederim..
Elveda Max, elveda Nadia ️
Zülfü livaneli'nden okuduğum ilk kitaptı ama kesinlikle son olmayacak. Yazım dili, akıcılığı, kurgusu ve sayfalarında yarattığı özel dünyasıyla beni ele geçirip içine almayı başardı. Kitabımız orta yaşlarının üzerinde emekli ve mühendis Ahmet Arslan'ın yakın arkadaşı Arzu'nun cinayetiyle birlikte başlıyor. Olayı araştırmak için köye gelen genç gazeteci Arzu'nun cinayet günü düzenlenen parti davetlilerinden biri olduğu için Ahmet'le de görüşmek istiyor. Ama bu görüşme Ahmet gazeteciye tuhaf bir aşk duyup onu yakınında tutmak için kimseye anlatmadığı kardeşinin hikayesini anlatmasıyla sorgudan çıkıp bambaşka yerlere gidiyor. Katilin kim olduğu kitabın ortalarına doğru anlaşılsa da asıl olay kitabın sonunda patlak veriyor. Rahatlıkla herkes sıkılmadan okuyabilir. Kitapla ilgili beğenmediğim tek şey sonunun çok aceleye getirilmesiydi. Sırların açığa çıktığı yerlerden sonra biraz daha okumak isterdim ama bu haliyle de çok güzel. Okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum
140 syf.
7/10 puan verdi
Serenat'dan ve Kardeşimin Hikayesi'nden sonra beğeni eşiğim yükseldi sanırım. Bu kitabı tam bir bütünlük içinde göremedim. Olaylar biraz kopuktu. Kitabın ilk 40 sayfası durmaksızın aktı, "Bu kitabın fikri güzel!" dedim. Mekan, zaman, kişiler hepsi güzel başladı. Serim bölümü çok hoşuma gitti. Sonrasında hayatın doğal akışına uygun olmadığını düşündüğüm olaylar ve iç konuşmalar okumak canımı sıktı. Onca kitaptan sonra hala acemilik yapıyor, diye düşündüm. Belki daha ayrıntılı ve birkaç ciltlik bir roman yazsaydı her şey birbirine daha iyi bağlanırdı. Livaneli'yi okumayı seviyorum ama çoğu kitabını "az kalsın çok iyi olacakmış" diye bitiriyorum. Bir yerlerini eksik bırakıyor. Kitabı yayınlamakta acele ediyor belki. Çok iyi bir fikir yakalıyor, başlarda her şey güzel ilerlerken çimentosu eksik sıva gibi bazı yerlerinden dökülüyor.
4/10 puan verdi
Yazarın okuduğum 3. kitabı. Serenad ve Kardeşimin Hikayesi'nden sonra buna o kadar büyük umutlarla başlamıştım ki hevesim kursağımda kaldı resmen. Ne büyük hayal kırıklığı, ne büyük mutsuzluk!
Yalana gerek yok, açıkçası hiç beğenmedim kitabı. İsme bakmadan okusaydım ortalama deyip geçebilirdim fakat böyle bir isimden bunun çıkması feci bozdu beni.
Tarihi konu alması, Ezidiler hakkındaki bilgilerin araya güzel yayılmış olması yönünden bir artısı olabilir ama sonu o kadar havada kaldı ki son sayfaları tekrar okudum ben mi bir şey kaçırdım acaba diyerek.
Beklentimi karşılayamadı anlayacağınız, tavsiye edebileceğim bir kitap değil kendisi.