"Gerçekten düşünüyorum da! Bir erkek her zaman istediği şeyi elde edebiliyor. Oswald gerçekten de bir arkadaşıyla kalmak üzere Znaim'e gidiyor. Şayet Dora veya ben herhangi bir yere gitmeyi istesek neler olacağını görmeyi çok isterim. Bir erkek hep güzel vakit geçirir. Beni asıl sinirlendiren şey ise bütün bunlarda yatan adaletsizlik. Çünkü her ne kadar o bize bu konuda hiçbir şey söylememiş olsa da kesin olarak biliyoruz ki kötü bir karne getirdi. Fakat bunun hiçbir önemi yok elbette. Bizim aldığımız her 2 notunu suratımıza çarparlarken o bir sürü geçer notu olduğu halde canının istediği her yere gidebiliyor."
Ben 12 yaşındaydım karne almıştık...
Ablama dedim ki bugün önemli bir gün ama ben karne alamaya gitmek istemiyorum çünkü güzel kıyafetim yok ve forma giymeyecegiz bugün. O hazırladı beni güzelce giydim gittim. Sonra tahmin ettiğim gibi oldu, bu sefer bana yakındı hep benimle ilgilendi ve elimi tuttu. Çıkışta öteki elimdeki karneyi düşürmüşüm ben ...
Bir ülke düşünün, özel okulların bir kısmı öğrenciye farklı
karne veriyor, bakanlığa başka karne gönderiyor bilmem ne sınavlarında notların etkisi olacak diye. Sahtekarlık da orada başlıyor ve siz göz yumuyorsunuz buna, sınavda üç not öne geçecek diye. O çocuk mezun olunca başkalarını kandıracak emin olun.
Sayfa 59Kitabı okudu
Karne
İnsan iki kişiyi sevebilir mi
Onunla aşkımız,o diyorum ona,
Bir kez söylenmiş ve istense de,
Bir daha geri alınamaz
Kırıcı sözler gibiydi
Tartışıp dururduk yollarda
Hızla çevirirdi başını
Çiçek açısı gibi bakardı
Seğirtir karşı kaldırıma
Bak, ilkokul talebesi kalbimden
Yine karne parası istiyorlar
Bir gecekonduda oturuyor kalbim oysa 
Didem Madak
Sesler, savaş ve karne günlerinin çok öncesine uzanan yoksulluk ve mahrumiyet mirasını bugüne taşıyordu; ebedi bir karanlığın içine, “bir zamanlar”a dalarak, vaktiyle yaşanan zevkleri ve zahmetleri, alışkanlıkları ve maharetleri sayıp döküyorlardı
Pdf
Savaşın olduğu hiçbir coğrafya diğerinden daha iyi durumda değil
Sadece merkez yıkılmış, dükkânlar evlere taşınmıştı. Mahrumiyetin derecesini gösteren bir görüntü: havanın erken karardığı bir gün, sokaktaki tek aydınlık pencere- nin önündeki küçük tezgâhta, selofan torbaların içinde pırıl pırıl parlayan üzeri beyaz pudraşekeri kaplı oval, pembe şekerler. Onlara elimizi bile süremezdik, karne gerekiyordu.
Bak, ilkokul talebesi kalbimden
Yine karne parası istiyorlar
Bir gecekonduda oturuyor kalbim oysa
Yağmur yağdıkça
Bir gecekondunun damı gibi içine doğru ağlıyor
Sayfa 43
